به گزارش پایگاه خبری یازاکو به نقل از آذرانجمن، طبق پژوهش های اخیر در جهان معاصر، همزمان با پیشرفت سریع و روز افزون علوم فناوری و اطلاعات و ارتباطات، بازی های رایانه ای در بین افراد سنین مختلف علی الخصوص کودکانو نوجوانان به عنوان تفریح و برنامه فراغتی از محبوبیت خاصی برخوردار شده است.
تاثیر بازی رایانه ای بر کودکان پدیده ی جدید دانش بشری که تقریباً در همه ی شئون زندگی انسان راه یافته است. بطوریکه یک دانش آموزی که از مدرسه خارج و به سمت خانه راهی می شود؛ اولین قدمش در ورود به خانه زدن دکمه استارت کامپیوتر یا لپ تابش است.
پیشرفت کیفیتی این بازی ها چنان کودکان را شیفته خود کرده که بازار اسباب بازی و لوازم سمعی و بصری را به تسخیر خود در آورده و دیگر کمتر می‌توان کودکی دید که در حال بازی با یک ماشین یا عروسک است.
المیرا همت جو، کارشناس ارشد روانشناس بالینی در گفتگو با آذرانجمن علل ترغیب کودکان به بازی های یارانه ای را چنین عنوان کرد: این بازی ها به دلیل جذابیتی که حاصل تصاویر متنوع، گرافیک فانتزی و هیجانات زیاد است، با سرعت هر چه بیشتر در بین کودکان و نوجوانان طرفداران زیادی را به خود اختصاص داده است.
وی ادامه داد: گیم های آنلاین همچون دیگر ساخته های دست بشر دو رو دارد که یک روی آن استفاده صحیح در کارها و کمک به رشد و سعادت بشر و روی دیگر آن استفاده غلط از آن است که معمولا جز در موارد علمی و شغلی از آن استفاده می شود.
همت جو بیان کرد: بازیها که دارای تصاویر دوبعدی است تا ۵۰ درصد با تصاویر واقعی انطباق دارد و همچنین دارای موسیقی متن هستند. چیزی که اخیرا بر تعداد طرفداران این بازی ها افزوده، قیمت مناسب آنها برای مصرف کننده است. علاوه بر این چون کودک و نوجوان خود اجرا کننده و در بطن بازی است و همراه با سایر شخصیت های بازی درگیر ماجراهایی می شود که طراح بازی برای او تدارک دیده است، برای او بسیار جذاب است.
وی با بیان اینکه این بازی ها با استفاده از تصاویر پرتحرک و صداهای مهیج، دنیایی از هیجان را به انسان های تشنه جنب و جوش ارزانی می کند افزود: همین جذبه بازی ها، روح و جسم آنان را مطیع خود می سازد و به عالمی از تخیالت میبرد که خود را محور و قهرمان اصلی ماجرا می‌پندارند.
وی در خصوص محتوای این بازی ها گفت: با یک گشت کوتاهی در آپارات و یوتیوب می‌توان دید که امروزه ویدئو گیمر ها با موضوع هایی که بیشتر خرافاتی هستند سعی بر جذب هرچه بیشتر مخاطب می‌کنند که این عامل باعث به وجود آمدن ناهنجاری های رفتاری در کودکان شده است.
وی ادامه داد: طبق تحقیقی که توسط روانشناسان این حوزه انجام شده؛ بیش از ۷۰۰ میلیون نفر در جهان به سمت بازی های آنلاین سوق پیدا کرده اند. همچنین سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده که اختلال بازی های آنلاین را به عنوان بیماری به رسمیت خواهد شناخت، چرا که متخصصان در زمینه خطر اعتیاد به این بازی ها اتفاق نظر دارند.
وی گفت: بازی های رایانه ای و ویدئویی به دلیل تفاوت های فرهنگی و اجتماعی در طراحی آنها، اثرات متفاوتی را بر کاربران خود بر جایی می‌گذارند، به گونه ای که مطالعات انجام شده نتایج ضد و نقیضی را در تاثیرگذاری گزارش کرده اند.
وی با بیان اینکه رشد اجتماعی به عنوان مهمترین عنصر شخصیتی فرد نه تنها در سازگاری اجتماعی بلکه در موفقیت آینده، شاخص های فرد در زمینه های تحصیلی و شغلی موثر است. توضیح داد: با توجه به نتایج ضد و نقیض پژوهش های گذشته در زمینه اثرات بازی های رایانه ای و از آنجائی که این گونه بازی ها متناسب با هر فرهنگ و جامعه با هم تفاوت دارند، دقیقا مشخص نیست چه نوع بازی، چه مدت زمان در هر بار استفاده و تعداد تکرار بازی ها با چه کیفیتی می تواند منجر به پرخاشگری و یا رشد اجتماعی شود.
کارشناس ارشد روانشناس بالینی با بیان اینکه پیامدهای منفی اعتیاد به بازی های آنلاین تنها به اختلالات رفتاری چون پرخاشگری محدود نمی شود، تاکید کرد: این پیامدها برای کاربران در زندگی شخصی و اجتماعی نیز مشکلاتی را بوجود می آورد که از جمله آن ها حوزه شخصی و اجتماعی که ممکن است بدلیل استفاده مفرط از بازی های آنلاین دچار مشکل و محدودیت در رشد اجتماعی شود.
(رشد اجتماعی را فرایندی میدانند که سبب سازگاری متقابل کودک با محیط اجتماعی و همسالان میشود، و همین فرایند زمینه را فراهم میکند که کودک بتواند رفتار دیگران را درک و پیشبینی نماید و بر اساس آن تعاملات خود را تنظیم
کند.)
وی در پاسخ به سوال خبرنگار آذرانجمن اینکه چگونه می توانیم از این وضعیت گذر کنیم گفت: چنانچه قرار است کودکان وقت خود را صرف بازی های یارانه ای کنند بهتر است بازی های خلاق و علمی که به وسیله ی آنها، باید معماهایی را حل کنند، بیش از بازی های دیگر مورد توجه قرار گیرد.
وی افزود: بازی دسته جمعی کودکان با این ابزارهای تصویری کمتر مسئله ساز بوده و بازی های آنلاین زمانی مخرب خواهد بود که کودک به تنهایی برای ساعات طولانی، غرق بازی شود و پدران و مادران وقت کمتری را به کودک و نوجوان خویش اختصاص بدهند. وقت گذاری و ارتباط درست میان پدر و مادر و فرزندان هر اندازه بیشتر باشد، زمینه چنین بازی هایی کم تر فراهم می شود.
وی تشریح کرد: به اعتقاد پزشکان ایتالیایی و بعضی از دیگر کشورهای اروپایی، مقصران اصلی، پدران و مادران هستند که فرزندان خود را، ساعت های طولانی، در مقابل تلویزیون، رایانه، ویدئوگیم، یا فیلم های ویدئویی رها می کنند. بهتر است پدران و مادران همراه فرزندان خویش به کوهستان، راهپیمایی، باشگاه ها، میدان های ورزشی بروند و به بازی های مورد علاقه ی کودک بپردازند تا انرژی عصبی و روانی آنان تخلیه و توجه آنان از بازی های رایانه ای منحرف شود.
راه حل دیگر این است که پدر و مادر هم در بازی های رایانه ای با کودک مشارکت کنند، در این صورت می توانند پس از پایان بازی محتوای آن را مورد نقد و بررسی قرار دهند.
برخی دیگر از راه کارها عبارتند:
– بهترین راه حل، خارج کردن رایانه از اتاق کودک است.
– به کودک اجازه ندهید در فاصله ی بسیار نزدیکی از صفحه ی نمایش رایانه بنشیند.
– از رایانه های با صفحه ی کوچک استفاده کنید.
– نور صفحه ی نمایشگر را کم کنید.
– ضروری است که پیوسته میان دو نوبت بازی استراحت کنند.
– بهتراست پدر و مادر با کودکان گفت و گو کنند و به تفاهم برسند که، برای مثال، فقط روزهای تعطیلی مجاز به استفاده از این بازی ها هستند. با استدلال و منطق، آسیب هایی را که رایانه به کودکان وارد می آورد، متذکر شوند.
– مزایا و معایب بازی های رایانه ای را برای فرزندانشان توضیح دهند. وقتی فرزند شما از این خطرات آگاه شود، همکاری بیش تری با شما داشته و کنترل کودک در اینترنت و فضای بازی آسان تر می شود.
-والدین باید بتوانند برای زمان کودک خود برنامه ریزی داشته باشند. کودکان در مرحله اول به دلیل بی حوصلگی و بیکار بودن، به سراغ بازی با کامپیوتر یا پلی استیشن می روند. آنها می خواهند سرگرم باشند و وقتی تنها کاری که برای سرگرمی خود می توانند انجام دهند بازی با پلی استیشن باشد، مطمئنا مدت زمان طولانی تری بازی خواهند کرد.
-وسایل الکترونیک همواره باید در یک محل عمومی قرار بگیرند تا والدین بتوانند هنگام استفاده از آنها، بر فرزند خود نظارت داشته باشند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: به این ترتیب هم می توانید از محتوای بازی ها مطلع شوید، هم مدت زمان بازی کودک تان را کنترل کنید. این نظارت شما تا حد زیادی می تواند جلوی اعتیاد به بازی در کودکان را بگیرد.
