یازاکو، امین طبقچی_ منطقه فسیلی مراغه، با گستره‌ای که سه‌ضلعی مراغه، ورزقان و جلفا را دربرمی‌گیرد، یکی از مهم‌ترین ذخایر دیرینه‌شناسی جهان است. تراکم بالا و تنوع بی‌نظیر فسیل‌های مهره‌داران، قدمتی ۷ تا ۹ میلیون ساله را به نمایش می‌گذارد و نام این منطقه را در کنار پراهمیت‌ترین مناطق دیرینه‌شناسی جهان قرار داده است. کشف فسیل‌هایی که ارتباط مستقیم با اجداد حیوانات امروزی در آفریقا دارند، این منطقه را به محلی منحصر به فرد برای بازسازی تاریخ زیستی زمین و مطالعه جغرافیای دیرینه صفحه اوراسیا تبدیل کرده است.
اما اهمیت این منطقه تنها به تحقیقات علمی محدود نمی‌شود. منطقه فسیلی مراغه ظرفیت‌های بی‌شماری در توسعه اقتصادی، گردشگری و فرهنگی دارد که تاکنون به طور کامل مورد بهره‌برداری قرار نگرفته است.
فسیل‌های کشف‌شده از منطقه مراغه، گنجینه‌ای ارزشمند برای مطالعات دیرینه‌شناسی در سطح جهانی به شمار می‌روند. این منطقه فرصتی بی‌نظیر برای درک بهتر تغییرات زیست‌محیطی و تکامل گونه‌ها در دوران نئوژن فراهم می‌کند. وجود مرکز تحقیقات دیرینه‌شناسی کشور در مراغه نشان از ظرفیت بالای این منطقه برای جذب پژوهشگران داخلی و خارجی دارد. مطالعات انجام‌شده در این منطقه نه تنها به فهم تاریخ زیستی ایران کمک می‌کند، بلکه می‌تواند اطلاعات مهمی در زمینه تغییرات اقلیمی و اکوسیستمی برای جامعه جهانی فراهم کند.
منطقه فسیلی مراغه با سرمایه‌گذاری مناسب می‌تواند به یکی از قطب‌های گردشگری علمی ایران و حتی جهان تبدیل شود. ایجاد موزه‌های تخصصی دیرینه‌شناسی، نمایشگاه‌های فسیل، و مراکز آموزشی مرتبط، توانایی جذب گردشگران داخلی و خارجی را دارد. گردشگری علمی علاوه بر درآمدزایی، می‌تواند نقش مهمی در افزایش آگاهی عمومی درباره حفاظت از محیط‌زیست و میراث طبیعی و همچنین توسعه پایدار ایفا کند.
ایجاد زیرساخت‌های گردشگری و علمی در منطقه، از جمله امکانات رفاهی، موزه‌ها و مراکز تحقیقاتی پیشرفته، می‌تواند اشتغال‌زایی گسترده‌ای را برای مردم محلی به همراه داشته باشد. از سوی دیگر، بازاریابی بین‌المللی این منطقه به عنوان مقصدی منحصر به فرد برای علاقه‌مندان به علوم زمین، جایگاه ایران را در عرصه جهانی تقویت خواهد کرد.
با وجود ظرفیت‌های عظیم منطقه فسیلی مراغه، کمبود سرمایه‌گذاری مناسب، عدم حفاظت کافی از فسیل‌ها و نبود زیرساخت‌های مدرن از جمله چالش‌های اصلی این منطقه است. برای رفع این موانع در قدم نخست باید طرح جامع حفاظت و بهره‌برداری، تدوین شود که طراحی برنامه‌های بلندمدت برای حفاظت از منطقه و بهره‌برداری علمی و گردشگری در آن گنجانده شود. دومین قدم سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌هاست. ایجاد موزه‌ها، آزمایشگاه‌های پیشرفته، و مراکز رفاهی برای جذب گردشگران و پژوهشگران نیاز مبرم این پروژه خواهد بود.
برگزاری کارگاه‌ها و برنامه‌های آموزشی برای مردم محلی، سرمایه‌گذاران و گردشگران با هدف آگاهی‌بخشی و جذب نگاه‌ها درباره اهمیت حفاظت از میراث طبیعی بسیار حیاتی است. مورد بعدی تقویت و دعوت به همکاری‌های بین‌المللی در زمینه های علمی و مالی است. جذب سرمایه‌گذاری خارجی و همکاری با مراکز تحقیقاتی جهانی برای توسعه مطالعات و زیرساخت‌های علمی، لازمه توسعه این گنجینه ارزشمند است.
منطقه فسیلی مراغه، گنجینه‌ای بی‌نظیر از تاریخ زیستی زمین و میراثی ارزشمند برای بشریت است. سرمایه‌گذاری در حفاظت و بهره‌برداری علمی از این منطقه، نه تنها منجر به رشد و توسعه اقتصادی و گردشگری در آذربایجان شرقی می‌شود، بلکه جایگاه علمی ایران را در عرصه جهانی ارتقا می‌دهد. مراغه به عنوان «بهشت فسیل‌شناسان»، فرصتی استثنایی برای تلفیق علم، اقتصاد و فرهنگ در مسیر توسعه پایدار است که نباید از آن غفلت شود.
