به گزارش پایگاه خبری یازاکو، سرعین با داشتن چندین آبگرم معدنی که در محدوده کوچکی متمرکز شده اند، یکی از عجایب طبیعی جهان بوده که از نعمت آب و هوای سالم و تمیزی نیز برخوردار بوده و قابلیت تبدیل شدن به مرکز گردشگری نه تنها در ایران بلکه در سطح جهانی را دارد.
هفته قبل فرصتی دست داد تا چند روزی در سرعین سپری کرده و از آبهای معدنی آنجا استفاده کنم.
طی این چند روز شاهد خلوت ترین سرعین دوران عمرم بوده و از وضعیت موجود کسبه و اصناف و شکایت های آنها متاثر شدم.شهری که در روزهای زمستان بایستی مملو از گردشگر بوده و مایه افتخارمان باشد، چرا به چنین وضعیتی دچار شده است؟
در ادامه یادداشت، درباره شرایط سرعین و اینکه چه بود و چه باید میشد، چند سطری می نویسم.
نگاهی به وضعیت موجود سرعین
سرعین هم متاسفانه همانند بقیه شهرهای ایران، بدون معماری و طراحی شهری مشخص و منحصربفرد، به سمت احداث بناهای چند طبقه و آپارتمانی و ایجاد شهری با منظره قوطی کبریتی سوق داده شده است!
آبهای معدنی سرعین هم هر سال بیشتر شده و حتی شاهد افتتاح مراکزی هستیم که بجای آب معدنی با آب شبکه آبیاری تغذیه و احداث شده اند!
بهرحال وضعیت موجود سرعین چندان جاذب توریست نبوده و مسئولین استان اردبیل در سالهای گذشته نتوانسته اند به سمت اجرای طرح های منحصربفرد و جذاب بروند و در نتیجه شاهد بوجود آمدن شرایط امروزی هستیم.
نتیجه این نوع مدیریت بدون خلاقیت و جذابیت، سرعینی هست که در بهترین فصل این شهر برای گردشگری زمستانی و جذب توریست، ما را با شهری خلوت و تقریبا تعطیل مواجه می سازد!
انتقادات و پیشنهادهایی در راستای جذب گردشگرسرعین
قبل از هر تحلیل و پیشنهادی باید اطلاعات مناسبی از وضعیت موجود و مناطق گردشگری مشابه داشته باشیم که می توان گفت سرعین دارای موقعیتی کم نظیر و استثنائی نه تنها در ایران بلکه در سطح جهان از لحاظ وجود آبهای معدنی و تعداد آنها می باشد.
گردشگران بومی سرعین که از اردبیل می آیند، اغلب از آبگرم ها استفاده کرده و شب به خانه شان برمی گردند، بنابراین نیاز اصلی سرعین، تبلیغ و جذب گردشگران در خارج از استان اردبیل برای فصل های پائیز و زمستان می باشد. برای اینکار هم نیازمند برنامه های جذاب نظیر جشنواره ها – نمایشگاه ها – کنسرت ها و تخفیفات ویژه برای جلب گردشگران می باشد.
در صحبت هایی که با اهالی سرعین داشتم، به اذعان کسبه و هتل داران، بیشترین گردشگران سرعین، تبریزی و یا از اهالی آذربایجان شرقی و غربی هستند. اما متاسفانه مسئولین این شهر و استان اردبیل طی سالیان گذشته هیچ ارزشی به توریست های تبریزی نداده اند و برای جذب بیشتر آنها اقدامی نکرده اند!
شاهد این مدعا هم جاده دسترسی آذربایجان شرقی به سمت سرعین هست. این جاده در مسیر سراب به نیر ۴۰ کیلومتر هست که نصف آن در اختیار آذربایجان شرقی و نصف آن در سمت اردبیل هست.
طرف آذربایجان شرقی دوبانده شده اما ۲۰ کیلومتر طرف اردبیل هنوز هم تک بانده باقیمانده و سالیان سال هست که توجهی به آن نمی شود، حال آنکه شهردار یا فرماندار سرعین می توانستند از محل درآمدها و منابع مالی شان آنرا تکمیل کرده و به گردشگران تبریزی اهمیت قائل شوند.
معتقدم سرعین با توجه به موقعیت خاص خویش بایستی با جذب سرمایه گذاران داخلی و خارجی، حداقل تولید اقلام مورد نیاز توریست های آبگرم های مانند حوله، مایوی شنا، دمپاییو غیره را تاکنون انجام داده و در این موارد از خریدار به تولید کننده مبدل میشد که این هم اتفاق نیفتاده است!
همچنین سرعین می توانست با ایجاد ارتباط با دفاتر توریسمکشورهای دیگر، بخصوص کشورهای ترکیه و آذربایجان، از موقعیت خاص و منحصربفردش در جذب گردشگران خارجی به خوبی استفاده نماید.
در خاتمه افسوس فرصت های از دست رفته برای رشد و توسعه گردشگری و سرمایه گذاری را که زاییده عملکرد ضعیف مدیران اردبیل و سرعین می باشد را خورده و امیدوارم مسئولان جدید در دولت دکتر پزشکیان این غفلت ها و ضعف ها را جبران نموده و سرعین را به آنچه که لایقش هست، برسانند.
