به گزارش واحد ترجمه پایگاه خبری یازاکو به نقل از آذرنیوز، این مجمع با میزبانی بیش از ۱۴۰ نماینده از ۵۲ کشور، تنها محلی برای گفتگو نبود بلکه بیانیهای روشن بود. ارتباط مستقیم رئیسجمهور آذربایجان با نمایندگان رسانههای خارجی صرفاً تشریفات نبود. سخنان او که در بستر «رنسانس قرهباغ» بیان شد، تنها صدای دولت نبود، بلکه اراده مردم آذربایجان را نیز نمایندگی میکرد.
این شفافیت و تمایل به تعامل مستقیم مشخصه دیپلماسی اطلاعاتی امروز جمهوری آذربایجان است. از اجازه دادن به رسانههای جهانی برای مشاهده و پوشش وسعت ویرانیهای پس از جنگ در شوشا و خانکندی گرفته تا تسریع روند بازسازی و بازگشت غیرنظامیان، آذربایجان دروازههای خود را کاملاً گشوده است. این کشور خبرنگاران را نه فقط برای دیدن آثار اشغال بلکه برای مشاهده قدرت احیا نیز پذیرفته است.
همانطور که رئیسجمهور آذربایجان تأکید کرد، رسانههای آذربایجان نیز به نیرویی بینالمللی تبدیل شدهاند، قدرتی که نه تنها روایتهای ملی را دفاع میکند، بلکه در شکلدهی به گفتمان جهانی نیز نقش دارد. این تحولات در عصری که اطلاعات نادرست بهراحتی به سلاح بدل میشود حیاتی هستند. ظهور صنعت لابیگری پرهزینه ارمنستان و شبکههای دیاسپورای تولیدکننده اطلاعات گمراهکننده، جنگ رسانهای را به جبههای تازه در سیاست منطقهای تبدیل کرده است. اما آذربایجان بهجای پاسخ از پشت درهای بسته در حال ساخت معماری اطلاعاتی شفاف، مبتنی بر واقعیت و تعامل مداوم است.
نکته مهم این است که مجمع جهانی رسانهای شوشا، تنها به انتشار پیامها محدود نماند. این نشست خبرهای مهمی در زمینه مسائل ژئواستراتژیک قدیمی نیز در برداشت. رئیسجمهور آذربایجان بهصراحت درباره گفتوگوهای صلح با ارمنستان سخن گفت و تأکید کرد که پیمان صلح واقعی، صرفاً موضوعی دیپلماتیک نیست، بلکه نیازمند اصلاحات حقوقی ملموس است، بهویژه در مورد قانون اساسی ارمنستان که همچنان مدعی اراضی آذربایجان است. در نبود این اصلاح باکو صلح پایدار را متصور نمیداند.
علاوه بر این درخواست الهام علیئو برای انحلال رسمی «گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا»—که پس از آزادسازی قرهباغ دیگر کارکردی ندارد—نشان میدهد که نهادهای بینالمللی نیز باید خود را با واقعیتهای نوین منطقهای تطبیق دهند.
اظهارات رئیسجمهور در مورد کریدور زنگه زور نیز با اهمیت ویژهای مطرح شد. این مسیر که بهعنوان حلقه اتصال منطقهای تصور شده، بهدلیل بیعملی ارمنستان متوقف مانده است. درحالیکه آذربایجان تقریباً تمام بخش خود از پروژه را به پایان رسانده، تعلل ارمنستان آینده آن را بهعنوان مسیری حیاتی در تجارت و ترانزیت به خطر انداخته است. این هشدار در عین حال یک پیشنهاد همکاری و رفاه مشترک نیز هست، مشروط به آنکه ایروان اراده لازم را داشته باشد.
رئیسجمهور آذربایجان گفت: کریدور زنگزور این سؤال مربوط به رهبری ارمنستان است. در قلمرو ما نه اپراتور خواهیم داشت، نه اجاره، نه حقالعمل کار. همه کار را خودمان انجام میدهیم. اینکه ارمنستان چه میخواهد بکند نمیدانم. آنها کارهای زیادی میتوانند انجام دهند.
مجمع جهانی شوشا بار دیگر این موضوع را تأیید کرد: ثبات اطلاعاتی، فعالیت دیپلماتیک خارجی و سواد رسانهای، نتیجه کار هدفمند و رویکردی راهبردی هستند.