به گزرش پایگاه خبری یاز اکو به نقل از اقتصادآنلاین، علی‌قلی‌ایمانی، مدیرعامل بنیاد ملی گندمکاران کشور از دریافت آمار نگران‌کننده در خصوص خرید تضمینی گندم خبر داد و گفت: آمار‌ها نشان می‌دهد در استان‌هایی که برداشت آغاز شده است، درصد تحویل گندم به دولت در قالب خرید تضمینی نسبت به میزان سطح زیر کشت ناچیز است.
وی ادامه داد: از نمونه‌های این استان‌ها بوشهر است، بر اساس آمار این استان ۱۴ هزار و ۴۰۰ هکتار سطح زیر کشت گندم دارد اما، از زمان برداشت تا امروز تنها ۱۲ هزار تن گندم تحویل دولت داده‌اند، به عبارت دیگر کشاورزان بوشهری به ازای هر هکتار تنها ۸۰۰ کیلوگرم گندم در قالب خرید تضمینی به دولت گندم فروخته‌اند، در حالی که این رقم دست کم باید ۳ برابر باشد.
ایمانی با تأکید برای اینکه آمار به این معنی است که کشاورزان تمایلی به تحویل گندم به دولت ندارند، افزود: اگر کشاورزان گندم به دولت تحویل ندهند کشور با چالش بزرگی در تأمین ذخایر استراتژیک این کالای اساسی مواجه خواهد شد که بسیار نگران‌کننده است.
مدیرعامل بنیاد ملی گندمکاران کشور معتقد است؛ دلیل عدم تمایل کشاورزان به تحویل گندم به دولت، قیمت پایین خرید محصول و سردرگمی آن‌ها با امید برای اصلاح قیمت است.
ایمانی انتظار اصلاح قیمت خرید تضمینی را حق قانونی کشاورزان دانست و افزود: طبق قانون قیمت خرید تضمینی محصول باید بر اساس هزینه تمام شده تولید، تورم و قیمت جهانی تعیین شود، در حالی که قیمت کنونی خرید تضمینی هیچ یک از این معیار‌ها را ندارد.
مدیرعامل بنیاد ملی گندمکاران کشور از مجلس خواست، بر اساس وظیفه ذاتی خود یعنی نظارت بر اجرای قانون، پیگیر حق کشاورزان در اجرای قانون خرید تضمینی و جلوگیری از قانون شکنی باشند.
ایمانی تصریح کرد: نمی‌توان از کشاورز خواست محصول خود را به زیان بفروشند یا آن‌ها را به بهانه تأمین ذخایر استراتژیک کشور تحت فشار قرار داد و برخورد پلیسی کرد.
گفتنی است؛ در جلسه علنی امروز مجلس چند تن از نمایندگان مردم با اشاره به ضرورت توجه به امنیت غذایی کشور، نسبت به ضرورت اصلاح نرخ خرید تضمینی گندم تذکر دادند.
از جمله این نمایندگان، جلال محمودزاده، عضو کمیسیون کشاورزی مجلس بود. او در جلسه علنی مجلس نسبت به وضعیت گندم کشور هشدار داد و گفت: عراق که همسایه ما است گندم را کیلویی ۳۵ الی ۳۶ هزار تومان خریداری می‌کند اما، ما گندم را کیلویی ۱۳ هزار تومان خریداری می‌کردیم. حال وقتی قیمت جو در بازار ۲۰ هزار تومان و قیمت سویا ۲۶ هزار تومان است و همسایه ما گندم را کیلویی ۳۶ هزار تومان خریداری می‌کند، آیا کشاورزی حاضر است گندم را کیلویی ۱۳ هزار تومان به دولت بدهد؟ بنابراین کشاورز، این گندم را یا ذخیره می‌کند و یا به جای جو و کنجاله به دام می‌دهند و یا آن را قاچاق می‌کنند. یعنی اگر بابت قاچاق هر کیلو گندم، ۱۰ هزار تومان هزینه کند، باز هم ۱۰ هزار تومان برای کشاورز باقی می‌ماند. ما این معضلات را به دولت اعلام و به رئیس جمهور نامه نوشتیم که وضعیت گندم به وضعیت مرغ دچار می‌شود. یعنی ما در پیک خرید گندم، اگر بر قیمت ۱۳ هزار تومان تأکید کنیم، خرید زیادی نخواهیم داشت و ۷۰ درصد نیاز کشور که رقمی بالغ بر ۱۳ میلیون تن است را باید وارد کنیم. روسیه اعلام کرده امسال گندمی برای فروش ندارد، اوکراین درگیر جنگ است و گندمی ندارد و استرالیا درگیر خشکسالی است بنابراین دولت این ۷۰ درصد را قرار است از کجا تأمین کند؟
