به گزارش پایگاه خبری یاز اکو، محرم در کنار ماتم برای سیدالشهدا و ابراز ارادت به اهل بیت علیه السلام داشته های ما را برای بازه زمانی کوتاه مدت یک ماهه هم که باشد، در آیینه حقیقت خود نمایان می سازد. در ایام ماه محرم اگرچه همه سیاهپوش هستند اما به شکرانه نورانیت حاکم بر این ماه، دل ها روشن می شوند. عزاداری برای حسین و شهدای کربلا هیچ محدودیت طبقاتی، قومی، مذهبی، جنسیتی و … ندارد. از نعمات مهم محرم همین بس که هیچ کس به دنبال غیریت سازی نیست. هر که باشی، از هر مذهبی، از هر طبقه ای، و به کدام زبان سخن بگویی تفاوتی ندارد؛ همین که از حسین علیه السلام بگویی کافی است.
در کنار تمامی هموطنان عزیز و تمامی عاشقان اهل بیت در ممالک اسلامی، محرم برای ترک زبانان ایران جایگاه ویژه ای دارد. متون و ادبیات ترکی در رثای سالار شهیدان و حادثه کربلا به قدری غنی است که به جرات می توان گفت ماه محرم در ایران بدون نوحه ترکی و صدای ملکوتی مداحانی همچون حاج سلیم موذن زاده غیرقابل تصور است. با توجه به محدودیت هایی که در زمان رژیم پهلوی برای زبان ترکی اعمال شده بود و ممنوعیت استفاده از زبان ترکی برای خلق آثار به این زبان، آخرین سنگر حفظ و دفاع از این گنجینه بشری پناه بردن به ادبیات عاشورایی بود. و الحق و الانصاف نیز اساتید این حوزه به قدری در خلق این ادبیات زحمت کشیده اند که امروز غنی ترین ادبیات عاشورایی را بدون اغراق در این زبان می توان یافت.
در کنار تمامی نعمات یاد شده؛ یکی از مهمترین موهبت های آن برچیده شدن “هراس از زبان مادری” است که عده ای مدت های مدید بر طبل آن کوبیده اند و می کوبند. به جرات می توان ادعا کرد که نوحه های ترکی با صدای ملاحت بار مداحان ترک زبان از جنوبی ترین نقطه ایران تا شمالی ترین نقطه آن خوانده می شود و عاشقان اهل بیت از عرب و فارس و ترک و گیلک و کرد و… با این نوای ملکوتی برای سیدالشهدا و یاران شهیدش عزاداری می کنند. در این ماه زبان ترکی به زبان غالب محافل عزاداری، صداوسیما، مساجد و حسینیه ها تبدیل می شود. و اغراق نیست اگر بگوییم جمعیت واقعی تُرک های ایران را باید در ایام محرم مشاهده کرد. در اکثر مراسمات این ماه استفاده از السنه ثلاثه اسلامی ( عربی، فارسی و ترکی) یک امر بسیار معمول است و هیچ کس برتری یا ارجحیت استفاده از زبانی بر زبان دیگر را ادعا نکرده است. و در طول تاریخ اسلام و تشیع چنین ادعایی از سوی هیچ مسلمان مومنی صورت نگرفته است.
می توان اقرار کرد که ماه محرم به برکت خون حسین بن علی علیه السلام و یارانش فرصتی برای تمامی ایرانیان است تا تنوع و تکثر فرهنگی و زبانی موجود در میان خود را به عینه شاهد بوده و از ظهور و بروز آن در تمامی سطوح نه تنها نگرانی نداشته باشند بلکه خرسند هم شوند. محرم برای تنگ نظرانی که خود را در دایره گفتمان های ناسیونالیستی محدود کرده اند نیز پیام خاصی دارد. پیام محرم برای کسانی که همه چیز را با عینک قومی و نژادی می نگرند، طبق آیه شریفه ی” إِنَّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثى وَ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُم” این است که هر قضاوتی که در مورد انسان ها براساس زبان، تبار و نژاد صورت بگیرد؛ عدول آشکار از اصول اساسی اسلام است و محرم و فرهنگ عاشورایی آیینه تمام نمای آموزه های اسلامی در عرصه تکثر فرهنگی، قومی و زبانی است.
