به گزارش واحد ترجمه پایگاه خبری یازاکو به نقل از دیلی صباح تولیدکنندگان نفت در عربستان سعودی، امارات متحده عربی و عمان در جستجوی منابع درآمدی جایگزین برای نفت خام و گاز، سرمایه گذاری زیادی در سوخت های سازگار با آب و هوا انجام می دهند.
هیدروژن سبز، هیدروژنی است که هنگام الکترولیز آب توسط انرژی تجدیدپذیر ایجاد می‌شود وبه نظر می‌رسد که بسیاری از مشکلات را حل می‌کند.
این هیدروژن کم آلاینده است و کاربردهای بالقوه گسترده‌ای دارد که می‌تواند آن را سودآور و موجب صرفه‌جویی دانست.
پادشاهی های خلیج فارس بدنبال فرصتی برای ماندگاری به عنوان بازیگران اصلی در بازارهای انرژی با کاهش درآمدهای نفتی هستند.
کریم الگندی، یکی از همکاران اندیشکده چتم هاوس بریتانیا، می‌گوید: «هدف کشورهای حاشیه خلیج فارس رهبری بازار جهانی هیدروژن است.
آن‌ها هیدروژن سبز را برای باقی ماندن درمنصب قدرت‌های اصلی انرژی حیاتی می‌دانند که به آن‌ها اجازه می‌دهد تا با کاهش تقاضای سوخت‌های فسیلی به نفوذ خود ادامه دهند.»
بیشتر هیدروژن از سوخت های فسیلی آلاینده تولید می شود، اما هیدروژن سبز با استفاده از انرژی های تجدیدپذیر مانند باد، خورشید و انرژی آبی از آب استخراج می شود.
در حالی که سوخت‌های فسیلی هنگام سوختن گازهای گلخانه‌ای مضر ایجاد می‌کنند، هیدروژن تنها بخار آب منتشر می‌کند. این برای استفاده بالقوه در صنایع با آلایندگی بالا مانند حمل و نقل، کشتیرانی و فولاد تبلیغ می شود.
رهبران صادرات
عربستان سعودی نفت خیز با بهره گیری از سرمایه عظیم سرمایه گذاری خود، در حال ساخت بزرگترین کارخانه هیدروژن سبز جهان در NEOM است، این ابرشهر آینده نگرانه ۵۰۰ میلیارد دلاری که در دریای سرخ ساخته شده است.
به گفته مقامات، این نیروگاه ۸٫۴ میلیارد دلاری انرژی خورشیدی و بادی را برای تولید روزانه ۶۰۰ تن هیدروژن سبز تا پایان سال ۲۰۲۶ ادغام خواهد کرد.
در ماه ژوئیه، امارات متحده عربی که میزبان کنفرانس آب و هوای سازمان ملل متحد COP28 در سال جاری خواهد بود، استراتژی هیدروژن را تصویب کرد که هدفش این است که تا سال ۲۰۳۱ به یکی از ۱۰ تولیدکننده برتر تبدیل شود.
Hanan Balalaa، یکی از مقامات ارشد شرکت نفتی ADNOC امارات، گفت: «هیدروژن یک سوخت حیاتی برای انتقال انرژی خواهد بود.
بالالا به خبرگزاری فرانسه (AFP) گفت: «ما معتقدیم هیدروژن و سوخت‌های حامل آن به عنوان سوخت‌های جدید و کم کربن پتانسیل بالایی دارند که امارات متحده عربی در موقعیت مناسبی برای سرمایه‌گذاری از آن‌ها قرار دارد».
اما این عمان است که از نظر تولید سوخت فسیلی از عربستان سعودی و امارات عقب افتاده است و به نظر می رسد که بتواند در رقابت هیدروژن پاک خلیج فارس پیشرو باشد.
آژانس بین‌المللی انرژی در گزارشی در ژوئن اعلام کرد که این کشور در مسیر تبدیل شدن به ششمین صادرکننده بزرگ جهان و بزرگترین صادرکننده در خاورمیانه تا پایان دهه است.
آژانس بین المللی انرژی اعلام کرد که عمان قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ حداقل یک میلیون تن هیدروژن سبز و تا سال ۲۰۵۰ تا ۸٫۵ میلیون تن تولید کند که “این مقدار بیشتر از کل تقاضای هیدروژن در اروپای امروز خواهد بود.”
به گفته شرکت حسابرسی Deloitte، کشورهای خاورمیانه، در درجه اول خلیج فارس، تجارت جهانی هیدروژن پاک را در کوتاه مدت رهبری خواهند کرد و حدود نیمی از تولید داخلی خود را تا سال ۲۰۳۰ صادر خواهند کرد.
این شرکت در گزارشی در ژوئن اعلام کرد تا سال ۲۰۵۰، شمال آفریقا و استرالیا بیشترین پتانسیل را خواهند داشت، اگرچه کشورهای حوزه خلیج فارس “پیشروان صادرات” باقی خواهند ماند.
امید یا هیاهو؟
سرمایه گذاری در هیدروژن سبز مانع از گسترش نفت و گاز نشده است، زیرا امارات و عربستان سعودی قصد دارند صنایع هیدروکربنی خود را توسعه دهند.
کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند هنوز ممکن است سال‌ها طول بکشد تا کشورهای حاشیه خلیج فارس بتوانند هیدروژن سبز را با هزینه‌ای قابل رقابت با جایگزین‌های مبتنی بر سوخت‌های فسیلی تولید کنند.
در حالی که هزینه انرژی های تجدیدپذیر به دلیل پیشرفت های فناوری کاهش یافته است، هیدروژن سبز هنوز نمی تواند با سود تولید شود.
عایشه الصریحی، پژوهشگر موسسه خاورمیانه دانشگاه ملی سنگاپور، گفت: «کشورهای خلیج فارس تا زمانی که ممکن است بر به حداکثر رساندن فروش هیدروکربن‌ها تمرکز خواهند کرد».
این کارشناس گفت: «تبدیل شدن هیدروژن سبز به یک کالای تجاری تجاری، سال ها آزمون و خطا را وتجربه خواهد کرد.
تقاضا برای هیدروژن نیز نامشخص است.
اما کشورهای حاشیه خلیج فارس تامین کنندگان دیرینه انرژی کشورهای آسیایی وابسته به واردات مانند ژاپن و کره جنوبی هستند که قصد دارند آن را در برنامه های کربن زدایی خود بگنجانند.
عبدالله النعیمی، وزیر سابق تغییرات اقلیمی امارات، هشدار داد، با این حال، “زیرساخت های موجود برای انتقال هیدروژن کافی نیست و نیاز به سرمایه گذاری هنگفت برای اصلاح دارد.”
وی به خبرگزاری فرانسه گفت: ” بی شک زمان مورد نیاز برای غلبه و حل چالش های پیش روی هیدروژن بسیار طولانی است.”
