نوشتن با قلم برای مغز بهتر است یا تایپ؟

به گزارش واحد ترجمه پایگاه خبری یازاکو به نقل از تی آر تی خبر، در زمانی که نوشتن با در دست گرفتن خودکار جای خود را به صفحه نمایش لمسی یا صفحه کلید داده است. تحقیقاتی در نروژ در مورد فواید نوشتن انجام شده است که نشان می دهد نوشتن با در دست گرفتن خودکار باعث عملکرد بهتر مغز می شود.

تلفن‌های همراه، تبلت‌ها یا رایانه‌ها و.. هر کدام به وسایل ضروری عصر ما تبدیل شده‌اند. با هوشمندتر شدن آنها برای سهولت در زندگی، ما راحت تر زندگی می کنیم و با بهره مندی از نعمت های فناوری لذت می بریم. اما روی دیگر سکه نیز وجود دارد.

دانشگاه علم و صنعت نروژ مطالعه ای در مورد اینکه چگونه عادات دیجیتالی ما بر مهارت های شناختی ما تأثیر می گذارد، انجام داد.

نتایج پژوهش نشان می دهد که این اثر ممکن است منفی باشد. اما چگونه؟ اینجی بیری اوغلو، متخصص اعصاب بالینی می گوید: مدل نوشتاری سنتی به طولانی‌تر شدن دامنه توجه، ثبت اطلاعات در مناطق بزرگ‌تر در حافظه بلندمدت و بازیابی آسان‌تر آن کمک می‌کند.

اینجی بیری اوغلو ادامه داد: در محدوده پژوهش، کلماتی به ۳۶ نفر از دانشجویان ارائه شده و از آنها خواسته می شود ابتدا با قلم و سپس با استفاده از صفحه کلید، آنها را بنویسند. در طول هر دو عمل نوشتن، مغز دانش‌آموزان با دستگاه EEG کنترل می‌شد وفعالیت ها ثبت می شود. بیری اوغلو نتیجه را به شرح زیر توضیح می دهد: مشاهده شده است که نوشتن با دست مناطق بیشتری را در مغز را نسبت به تایپ کردن روی صفحه کلید فعال می کند و نسبت تتا/آلفا که نوار توجه و یادگیری است، به ویژه در نواحی مرکزی و لوب جداری بیشتر است. به عبارت دیگر، می‌توان گفت که نوشتن با دست، بخش‌های بیشتری از مغز را نسبت به تایپ روی صفحه کلید تمرین می‌دهد.»

عدم استفاده از عملکرد دست و پیامدهای آن

ایلک اوغلو با یادآوری اینکه عادات نوشتاری ما با پیشرفت تکنولوژی تغییر کرده است، توضیح می‌دهد که نوشتن با دست در مقایسه با تایپ روی صفحه‌کلید، نواحی بیشتری از مغز را فعال می‌کند: این بدان معناست که مدل نوشتاری سنتی به طولانی‌تر شدن دامنه توجه، ثبت اطلاعات در مناطق بزرگ‌تر در حافظه بلندمدت و بازیابی آسان‌تر آن کمک می‌کند. گرفتن قلم با دست راست، رسم حروف متشکل از ترکیبات هندسی مختلف و استفاده از علائم نگارشی، بازخورد حسی جسمی را فراهم می کند که یکی از مهم ترین عناصر در مغز ما است. این ترکیب که به معنای احساس بدن است، با بسیاری از عملکردهای شناختی مانند توجه، حافظه، تشخیص و استفاده از زبان ارتباط شدید دارد. نوشتن روی صفحه کلید یا صفحه تلفن شامل یک حرکت حرکتی تکراری و درشت است که نیازی به حرکات حرکتی ماهرانه ندارد.

بنابراین، مهارت های هماهنگی دست و چشم، توجه، کنترل، یکپارچگی حرکتی و حسی بدنی که در دست خط استفاده می شود در هنگام تایپ صفحه کلید استفاده نمی شود.
علاوه بر این، استفاده از صفحه کلید یا صفحه نمایش از تسلط دست راست جلوگیری می کند زیرا هر دو با دو دست تایپ می کنند.

در ۹۵ درصد از افراد راست دست، عملکردهای زبانی مانند صحبت کردن، نوشتن، خواندن، درک کردن، تکرار و نامگذاری توسط نیمکره چپ سازماندهی می شود. نیمکره راست برای عملکردهای بینایی-فضایی و فرآیندهای توجه تخصصی است.

بیش از یک ناحیه باید فعال باشد تا یک تابع رخ دهد

مغز انسان هنوز یک منطقه تحقیقاتی اسرارآمیز برای دانشمندان است. مناطق تخصصی در مغز برای بسیاری از عملکردهای مختلف مانند خواندن، نوشتن، حل مسئله، تفکر، توجه، یادگیری، صحبت کردن، و کنترل عواطف و احساسات وجود دارد. با این حال، برای اینکه یک تابع رخ دهد، باید بیش از یک ناحیه به طور همزمان فعال شود. بیری اوغلو این فرآیند را به شرح زیر نشان می دهد: به عنوان مثال، ما هنگام حل مسائل از لوب پیشانی مغز خود استفاده می کنیم، اما اگر قبلاً مشکل مشابهی را حل کرده ایم، سیستم لیمبیک ما نیز باید فعال شود تا آن را به خاطر بسپاریم. لوب فرونتال چپ باید فعال شود تا بتوانیم راه حل مشکل را مرحله به مرحله برنامه ریزی کنیم، لوب پیشانی راست باید فعال شود تا در هر مرحله توجه خود را حفظ کنیم، و نواحی زبانی در لوب گیجگاهی و جداری چپ باید فعال شود. فعال شود تا راه حل را در داخل مانند یک گفتگو ادامه دهیم.”

مغز از دو نیمه راست و چپ تشکیل شده است و این دو نیمکره اطلاعات را متفاوت پردازش و حفظ می کنند. اگرچه هر دو نیمکره نقش غالب در عملکردهای شناختی مختلف دارند، ارتباط شدیدی بین آنها وجود دارد. بیری اوغلو با ذکر مثالی این وضعیت را روشن می کند:

به عنوان مثال، در ۹۵ درصد از افراد راست دست، عملکردهای زبانی مانند صحبت کردن، نوشتن، خواندن، درک کردن، تکرار و نامگذاری توسط نیمکره چپ سازماندهی می شود. نیمکره راست برای عملکردهای بینایی-فضایی و فرآیندهای توجه تخصصی است. در بیشتر افراد، دست راست، پای راست، چشم راست و در نتیجه نیمکره چپ غالب هستند، زیرا اطلاعاتی که از اندام‌ها و اندام‌های حسی ما می‌آید در سمت مقابل در مغز پردازش می‌شود.

می شود نتیجه گرفت اگرچه دستگاه‌های هوشمند زندگی را در بسیاری از زمینه‌ها آسان‌تر می‌کنند، اما گاهی اوقات می‌توانند از مزایایی روش های سنتی ممانعت کنند.