به گزارش واحد ترجمه پایگاه خبری یاز اکو به نقل از نیویورک تایمز، این ایده در مقاله ای با عنوان “از مسکو تا بمبئی: روسیه برای تجارت به جنوب می رود” در این نشریه منتشر شده است. در این مقاله ذکر شده است که کریدور شمال- جنوب دسترسی به ایران، امارات متحده عربی، عربستان سعودی، قطر، کویت و سایر کشورهایی را که نیاز به واردات در سواحل خلیج فارس دارند، فراهم می کند. مسیر ریلی که بخش اصلی کریدور را تشکیل می دهد، از خاک آذربایجان و ایران می گذرد و تا سواحل خلیج فارس امتداد می یابد.
در ادامه این مقاله ذکر شده است که در نتیجه ساخت و تکمیل راه آهن رشت – آستارا (ایران) – آستارا (آذربایجان) به طول ۱۶۲ کیلومتر، سیستم‌های ریلی روسیه، آذربایجان و ایران به هم متصل خواهند شد.
علاوه بر این، روسیه روابط تجاری خود را با هند، پاکستان، چین و سایر کشورهای جنوب شرق آسیا از طریق همکاری توسعه آسیای مرکزی گسترش خواهد داد. بمبئی بندر بزرگی در هند است و محموله های ارسالی به اروپا از این بندر خارج می شود. این محموله ها به بندر بندرعباس در سواحل خلیج فارس ایران تحویل و از آنجا با قطار به آذربایجان و روسیه منتقل می شود. حتی پس از پایان درگیری روسیه و اوکراین، کالاها از این طریق به اروپا حمل خواهند شد. کریدور شمال- جنوب به فعالیت عادی خود ادامه می دهد و در سال ۲۰۲۳، حجم حمل و نقل بار از طریق این کریدور ۳۸ درصد افزایش یافت. حمل و نقل بین اروپا و آسیا از طریق کانال سوئز گران و ناامن است. حملات مسلحانه حوثی ها به کشتی های تجاری گواه این امر است. بنابراین انتظار می رود تا سال ۲۰۳۰، حمل و نقل بار از طریق کریدور شمال – جنوب بیش از سه برابر افزایش یابد.
در ادامه این گزارش ذکر شده است که ۴۵ روز طول می کشد تا محموله ها از آسیا به اروپا و بالعکس از طریق کانال سوئز حمل شود. در حالیکه از طریق کریدور شمال – جنوب محموله های باری در هر دو جهت ظرف ۲۵ روز تحویل داده می شود که به معنای کاهش زمان و هزینه های حمل و نقل است.
نویسنده این مقاله تاکید دارد که جمهوری آذربایجان می خواهد مسیرهای ریلی باقی مانده از اتحاد جماهیر شوروی را با هدف توسعه کریدورهای حمل و نقل احیا کند.
مسیر ریلی که جمهوری خودمختار نخجوان را به قلمرو اصلی آذربایجان متصل می کرد از خاک ارمنستان می گذشت. با این حال، درگیری نظامی بین این دو کشور در اوایل دهه ۱۹۹۰ منجر به بسته شدن آن مسیر ریلی شد. این مسیر ریلی به روسیه و آذربایجان این فرصت را می دهد تا با ایران و ترکیه ارتباط حمل و نقل برقرار کند. اگرچه آذربایجان تلاش می کند این مسیر ریلی را باز کند، اما ارمنستان با احیای آن مخالف است. بنابراین آذربایجان در تلاش است تا ارتباط حمل و نقل با نخجوان را از طریق ایران اجرایی کند.
