آب نه تنها اساس زندگی حیوانات و گیاهان است، بلکه احتمالا در دهه های آینده، به منبع مورد مناقشه در بخشهایی از جهان تبدیل خواهد شد. بنا بر آمار سازمان ملل متحد، تنش آبی جهانی، یعنی نسبت آب برداشت شده برای استفاده در صنعت، کشاورزی یا خانوارهای شخصی نسبت به آب موجود، به میزان ۱۸.۲ درصد در سال ۲۰۲۰ قابل کنترل بود. با این حال، در سال ۲۰۲۲، حدود ۲ میلیارد و ۴۰۰ میلیون نفر در مناطقی زندگی می‌کردند که در برخی موارد، در معرض تنش شدید آبی قرار دارند.
به دلیل عوامل متعددی مانند جمعیت جهان یا تحولات اقتصادی و سیاسی در کشورهای نوظهور و در حال گذار، نمی توان دقیقا تعیین کرد که این میزان تا سال ۲۰۵۰ چقدر خواهد بود. به همین دلیل، دانشمندان در حال حاضر به جای تخمینهای دقیقتر، با سناریوها کار می‌کنند. با این حال، مسلم است که تقاضا برای آب، به طور پیوسته افزایش خواهد یافت و بسیاری از کشورها در حال حاضر بیش از آنچه در دسترس دارند، آب مصرف می‌کنند.
طبق پیش‌بینی‌های موسسه منابع جهانی، ۵۱ کشور از ۱۶۴ کشور و منطقه مورد تجزیه و تحلیل تا سال ۲۰۵۰، از تنش آبی بالا تا بسیار زیاد رنج خواهند برد که معادل ۳۱ درصد جمعیت جهان است.
بنا بر بررسی موسسه منابع جهانی، سناریوی استفاده شده مربوط به یک آینده معمولی با افزایش دما بین ۲.۸ تا ۴.۶ درجه سانتیگراد تا سال ۲۱۰۰ و جهانی است که نابرابر مانده است. بعلاوه، پیش بینی می‌شود کل شبه جزیره عربستان، ایران و هند، اکثر کشورهای شمال آفریقا مانند الجزایر، مصر و لیبی از جمله کشورهایی هستند که تا سال ۲۰۵۰، حداقل ۸۰ درصد از آب موجود را مصرف کنند.
بر اساس گزارش اویل پرایس، با این حال، پدیده کم آبی به کشورهای نوظهور منحصر نمی‌شود. کشورهای اروپای جنوبی مانند پرتغال، اسپانیا و ایتالیا هم در حال حاضر تحت تنش آبی بالا قرار دارند و وضعیت در اسپانیا، تا سال ۲۰۵۰ به طور قابل توجهی وخیمتر خواهد شد. کارشناسان موسسه منابع جهانی برای فرانسه و لهستان، تنش آبی متوسط تا بالا را فرض می‌کنند که مطابق با نرخ مصرف ۲۰ تا ۴۰ درصد منابع موجود است.
