یازاکو؛ کمال الدین نیک رفتار خیابانی – این خبری بود که در هفته گذشته منتشر شد، اما سئوالاتی درباره توسعه تبریز به ذهن می آید.
کلان شهر تبریز چگونه و با چه منابع و امکاناتی توسعه خواهد یافت؟
شهری که با بیش از دو میلیون جمعیت، در آب و برق و گاز کمبود دارد، چگونه و با چه امیدی توسعه خواهد یافت؟
آیا وضعیت و شرایط امروز کلان شهر تبریز برای شهروندان آرامش و راحتی فراهم آورده است که در فکر توسعه آن هستیم؟
مدیران و مسئولان چه برنامه هایی برای حل مشکلات کهن شهر تبریز و شهروندان دارند؟
و سئوالاتی از این دست که متاسفانه پاسخ هایی ندارند…
وضعیت اسف بار شهرسازی در ایران!
واقعیت این هست که شهرسازی در ایران بدون الگو و طراحی مشخصی، رشد و توسعه یافته آن هم به شکل بی قواره و نامنظم!
مسئولیت اصلی این معضلات در شهرها با وزارت راه و شهرسازی و سپس شهرداری ها بوده است.
متاسفانه بدون هیچ برنامه مدون و طرح مشخصی ما شهرها را توسعه داده و مردم را در آن جا داده ایم، انگار نه انگار که شهر تعریف و محدوده ای دارد و محلی برای سکونت توام با آرامش و راحتی خیال شهروندانش است.
بنظر می آید مدیران تصمیم گیر و بخصوص شهرداران، اطلاعات اولیه مربوط به شهرسازی و آینده سازی برای شهروندان را نداشته اند و وزارتخانه مربوطه نیز سیاستگذاری صحیحی در این خصوص نداشته است.
بدتر از همه اینکه شهرسازی در پایتخت، متاسفانه الگوی اصلی شهرداران ما در سالهای گذشته بوده و تبریز نیز از این قاعده مستثنی نبوده است.
شهرهای ساخته شده ما حاصل تجمعی از آپارتمان ها و مجتمع ها- خیابان ها و کوچه های باریک است که منجر به ازدحام جمعیت در اغلب مناطق شهری شده که آرامش را از شهروندان ستانده است.
شهروندان و فرهیختگان نیز سالیان سال هست که به این نوع شهرسازی معترض بوده اند، اما کسی زحمت پاسخگویی به شهروندان و خواسته های به حق شان را نداده است!
توسعه شهر تبریز چگونه می تواند اتفاق بیفتد؟
با شرایط موجود و کمبودهایی که در تهیه آب و برق شهروندان تبریزی داریم و ترافیک در شهر غوغا می کند، مشخص نیست منظور از توسعه شهر چه بوده است؟
به مدیران و مسئولان شهری پیشنهاد می شود قبل از هر اقدامی برای توسعه دادن کمی شهر، به فکر آینده شهروندان بوده و توسعه را در فاز کیفی آن مد نظر داشته و به فکر شهری مدرن با جاذبه های گردشگری باشند.
همچنین توصیه می شود برای توسعه شهر الگویی از کلان شهرهای موفق و مطرح دنیا مانند استانبول- لندن یا دبی انتخاب شده و بر اساس تجربه های موفق عمل گردد نه تهران که شاهد رسیدن به مرز انفجار در آن هستیم.
به اذعان کارشناسان شهرسازی، تبریز با شرایط موجود تحمل جمعیت بیشتر را نداشته و هرگونه تصمیمی برای افزایش دادن ظرفیت شهری، تباه کردن بیش از پیش زندگی ساکنان موجود شهر و آیندگان را به همراه خواهد داشت.
استاندار و شهردار محترم، بیایید درباره تصمیماتی که برای شهرمان می گیریم، منطقی و اصولی اندیشیده و راهکارهایی برای توسعه کیفی تبریز و اعطای آرامش بیشتر به شهروندان اتخاذ کرده و توسعه کمی و جمعیتی را در شهرهای مستعد استان مانند مراغه- اهر- مرند- سراب- ورزقان یا قره آغاج اجرا کنیم تا تبریز بیش از این در معرض مهاجرت و انفجار قرار نگیرد.
