یازاکو، محمد فرج پور باسمنجی – شادروان میرزا یوسف اعتصامی پدر آشتیانی الاصل و زنده یاد خانم اختر فتوحی تبریزی مادر پروین اعتصامی را در یک قاب نشان می دهد.که در این جشن با لباس مجلسی کنار هم نشسته اند ولی از پروین و یا سایر کودکان حضار در این مجلس اعیانی خبری نیست و احتمالا کودکان را در خانه گذاشته اند. تورق زندگی پدر و مادر پروین نشان میدهد دوران طفولیت و کودکی پروین در تبریز بوده است.
پروین اعتصامی مشهورترین شاعر زن ادبیات معاصر ایران《۱۲۸۵ تبریز_۱۳۲۰قم》
با سرودن ۶۰۶ شعر در قالب های مثنوی،قطعه ، قصیده در ۲۵۰۰ بیت ، نامی بزرگ در میان شاعرانی که همدردی با محرومان و توجه به حقوق زنان را دارد داشته و ولع و شوق به آموختن،گفتن،سرودن،تاختن به ظلم و استبداد و توجه به خانواده و ستونهای آن یعنی والدین در اشعارش موج می زند.پدرش شادروان یوسف اعتصامی اهل آشتیان ادیب ،نویسنده و روزنامه نگار و سیاستمدار آموخته در مکتب سیاسی تبریز و روان شاد خانم اختر فتوحی تبریزی آشنا به کلام الله مجید و از خانواده های اصیل این شهر کهن بوده و پروین در چنین خانواده ای بامسلط به ۴ زبان ترکی،فارسی،عربی،و با تحصیل در دوره نوجوانی در مدرسه آمریکایی تهران انگلیسی هم یاد گرفته بود. متاسفانه زندگی نالان و ناموفقی از نظر ازدواج داشته و این شانس بد بر روح و روان لطیف شاعر اثرات منفی گذاشته با این حال با کتاب و کتابخانه همنشین شده و بخشی از این آلام خود را تسکین می‌داده است. و مدتها هم کتابدار و رییس کتابخانه دانشسرای عالی تهران خدمت فرهنگی داشته است .اخیرا اکران فیلم پروین در سینماهای کشور و از جمله سینمای ۲۹ بهمن را شاهد بودیم که نگارنده نیز این فیلم محصول سال گذشته راجمعه گذشته در معیت خانواده دیدیم این فیلم داستانی پروین از تولد تا مرگ به کارگردان آقایان ورزی و تهیه کنندگی شریفی نیا ساخته شده و خانواده های کثیری در سینماهای کشور به سراغ این فیلم که در شبکه های اجتماعی تبلیغات خوبی دارد می روند ومی بینند. نکته جالب آن پرداخت ساده و آوردن نام بزرگ تبریز در آیتم های مختلف بود.که دیدن این فیلم زیبا را به دوستان و دوستداران شعر و ادب و پروین پیشنهاد می کنم.
در ذیل قطعه کوتاه و دلنشینی از تاثیر تربیت فرزند و نقش مادر را با هم بخوانیم.
اگر فلاطن و سقراط، بوده‌اند بزرگ
بزرگ بوده پرستار خردی ایشان
به گاهواره مادر، به کودکی بس خفت
سپس به مکتب حکمت، حکیم شد لقمان
چه پهلوان و چه سالک، چه زاهد و چه فقیه
شدند یک‌سره، شاگرد این دبیرستان
حدیث مهر، کجا خواند طفل بی مادر
نظام و امن، کجا یافت ملک بی سلطان …
همیشه دختر امروز، مادر فرداست
ز مادرست میسر، بزرگی پسران …
