یازاکو، جعفر ساعینیا – وضعیت فعلی کشور نه حاصل تحریم است، نه توطئه خارجی. این نتیجه مستقیم دههها فساد سیستماتیک، رانتخواری، تصمیمات فاجعهبار و حکمرانی اقتصادی فاسد است. زمانی که دولتها با چاپ بیرویه پول، دستکاری بازار، ویران کردن تولید ملی، و تحمیل سیاستهای دستوری، کنترل اقتصاد را از دست دادهاند، سقوط تنها یک نتیجه منطقی است.
در حالی اکثر کشورهای دنیا با اصلاحات اقتصادی، توسعه پایدار و جذب سرمایه در حال رشد هستند، ایران درگیر مدیران بیکفایت، اقتصاد رانتی، و سیاستهای نابودکنندهای است که هر روز شکاف بین مردم و حاکمیت را بیشتر میکند. امروز دولت حتی توان کنترل قیمت خورد و خوراک را ندارد، چه برسد به مهار بحران اقتصادی!
اگر اصلاحات بنیادی و سریع انجام نشود، ایران با سقوط کامل اقتصادی و اجتماعی مواجه خواهد شد. نشانههای آن همین حالا هم آشکار است:
طبقه متوسط به زیر خط فقر سقوط کرده و دیگر قدرت خرید ابتداییترین نیازهای خود را ندارد.
سرمایهگذاران و نخبگان در حال فرار از کشور هستند؛ آیندهای برای پیشرفت در این سیستم وجود ندارد.
فساد و ناکارآمدی، اعتماد عمومی را به نقطه صفر رسانده؛ جامعهای که به آینده امیدی ندارد، منتظر فروپاشی است.
هیچ کشوری در جهان با اقتصادی اینچنین ورشکسته و جامعهای اینچنین خشمگین و ناامید دوام نیاورده است. اگر همین امروز اصلاحات اقتصادی بنیادین آغاز نشود، فردا برای هر تغییری دیر خواهد بود.
یا تغییرات بزرگ، یا سقوطی که دیگر بازگشتی نخواهد داشت.
بحران عمیق اقتصاد ایران، سقوط اقتصادی اجتنابناپذیر است!
امروز در انتهای سال ۱۴۰۳، اقتصاد ایران دیگر در بحران نیست؛ در حال فروپاشی کامل است. دلار ۱۰۰ هزار تومانی فقر و فلاکت را به اوج رسانده است. اما فاجعه اصلی اینجاست: هیچ ارادهای برای تغییر وجود ندارد!
لینک کوتاه : https://yazeco.ir/?p=174636
- نویسنده : جعفر ساعینیا
- ارسال توسط : darvazeban2
- بدون دیدگاه