به گزارش واحد ترجمه پایگاه خبری یازاکو به نقل از تی آر تی خبروقتی میخوانیم، مغز ما شکل حروف را تشخیص میدهد، آنها را به صدا تبدیل میکند و به معانیشان ربط میدهد. نشانههای بصری مانند علائم نگارشی، پاراگرافها و کلمات پررنگ در متن، درک معنا را آسانتر میکنند. علاوه بر این، چون میتوانیم سرعت خواندن خود را تنظیم کنیم، این فرصت را داریم که بخشهای پیچیده را دوباره بخوانیم یا زیر آنها خط بکشیم.
از سوی دیگر، گوش دادن مستلزم آن است که مغز با گوینده همگام باشد. همزمان با جاری شدن کلمات، مغز باید آنچه را که شنیده شده است حفظ کند و به سرعت مرزهای بین کلمات را تشخیص دهد. همچنین اطلاعات اضافی مانند لحن صدا و هویت گوینده را برای استخراج معنا پردازش میکند.
گوش دادن میتواند دشوارتر از خواندن باشد
برخلاف تصور رایج، گوش دادن همیشه آسانتر از خواندن نیست. مشاهده شده است که گوش دادن میتواند چالشبرانگیزتر از خواندن باشد، بهخصوص وقتی صحبت از موضوعات پیچیده یا ناآشنا باشد.
در حالی که تفاوت بین گوش دادن و خواندن در متون داستانی مانند رمانها بسیار کم است، خواندن در مقالات علمی یا متون آموزنده مؤثرتر است. در حالی که خواندن به ما امکان میدهد به راحتی به بخشهایی که برای درک آنها تلاش میکنیم برگردیم و دوباره روی آنها تمرکز کنیم، به عقب برگرداندن در گوش دادن میتواند مختلکنندهتر باشد.
از سوی دیگر، برای افرادی که مشکلات خواندن مانند نارساخوانی دارند، گوش دادن ممکن است روش یادگیری آسانتری نسبت به خواندن باشد.
حواسپرتیها گوش دادن را دشوار میکنند
تحقیقات نشان میدهد که افراد اغلب هنگام گوش دادن کارهای دیگری انجام میدهند، مانند گوش دادن به پادکست هنگام ورزش یا آشپزی. یک آزمایش نشان داد دانشآموزانی که متنی را میخوانند، در امتحان عملکرد بهتری نسبت به کسانی که به همان متن گوش میدهند، دارند. این به این دلیل بود که دانشآموزانی که گوش میدهند، چندوظیفگی دارند.
در نهایت، اگرچه خواندن و گوش دادن هدف یکسانی دارند، اما بخشهای مختلفی از مغز را درگیر میکنند. هر کدام مزایای منحصر به فرد خود را دارند و جایگزین کاملی برای دیگری نیستند. برای یادگیری بهتر اطلاعات، بهتر است نحوه عملکرد هر یک را درک کنید و از آن برای اهداف مناسب استفاده کنید