به گزارش یازاکو، جعفر ساعی‌نیا_ تبریز، شهری با هویت تاریخی عمیق، جاذبه‌های فرهنگی غنی، معماری اصیل و طبیعت چشم‌نواز، یکی از مقاصد مستعد برای گردشگری در ایران است. از بازار جهانی ثبت‌شده در یونسکو گرفته تا مسجد کبود، شاهگلی، روستاهای اطراف و مسیرهای کوه‌نوردی مثل عینالی، تنوعی بی‌نظیر از تجربه‌های فرهنگی و طبیعی را به گردشگران ارائه می‌دهد.
نزدیکی جغرافیایی به کشورهای پرجمعیت و هم‌فرهنگ مانند ترکیه، جمهوری آذربایجان، یک امتیاز استراتژیک دیگر برای این شهر به‌شمار می‌رود. تبریز می‌تواند به مرکز ورود گردشگران منطقه‌ای تبدیل شود و با ایجاد تجربه‌ای متمایز، سالانه صدها میلیارد تومان درآمد مستقیم و غیرمستقیم ایجاد کند.
ترکیه؛ نمونه‌ای درخشان از درآمد گردشگری
کشور همسایه ما، ترکیه، یکی از موفق‌ترین نمونه‌های درآمدزایی از صنعت گردشگری در منطقه است. استانبول، شهری با ویژگی‌هایی نسبتاً مشابه تبریز، در سال‌های اخیر با تکیه بر میراث تاریخی، طبیعت شهری، تبلیغات بین‌المللی و زیرساخت‌های حرفه‌ای، توانسته به یکی از پربازدیدترین مقاصد گردشگری دنیا تبدیل شود.
درآمد سالانه ترکیه از گردشگری از مرز ۴۰ میلیارد دلار گذشته و این نشان می‌دهد که با برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری اصولی، یک شهر می‌تواند نه‌تنها فرهنگ خود را به جهان معرفی کند، بلکه به یک منبع پایدار اقتصادی تبدیل شود. تبریز نیز با الگوبرداری هوشمندانه از مسیر ترکیه، می‌تواند به جایگاه شایسته‌اش در این صنعت برسد.
ضعف زیرساخت‌ها؛ سد بزرگ درآمدزایی
اما متأسفانه، تبریز با وجود پتانسیل بالا، از ضعف‌های جدی در زیرساخت‌های گردشگری رنج می‌برد. ضعف در حمل‌ونقل درون‌شهری و بین‌شهری، نبود مراکز اطلاع‌رسانی مؤثر و تجربه ضعیف گردشگری شهری، از جمله موانعی است که باعث شده تبریز از قطار پرسرعت گردشگری عقب بماند.
گردشگر برای تجربه‌ای راحت و جذاب، نیازمند امکانات استاندارد است. وقتی تجربه سفر با دشواری و کمبود مواجه شود، نه تنها بازگشت گردشگر کاهش می‌یابد، بلکه تبلیغ منفی دهان‌به‌دهان نیز شکل می‌گیرد.
فرهنگ میزبانی؛ کلید طلایی جذب گردشگر و موتور محرک افزایش درآمد
در کنار زیرساخت، یکی از مهم‌ترین عوامل اثرگذار در رضایت گردشگران، رفتار مردم و فرهنگ میزبانی آن‌هاست. هر شهروند تبریزی می‌تواند نقش یک میزبان را ایفا کند و با برخورد گرم، محترمانه و صمیمی، تصویر مثبتی از شهر به ذهن گردشگر منتقل کند.
فرهنگ میزبانی تنها یک شعار نیست؛ بلکه یک رفتار اجتماعی آموختنی و قابل تقویت است. با آموزش‌های عمومی، کمپین‌های شهری، فعالیت‌های رسانه‌ای و مدرسه‌ای، می‌توان این فرهنگ را گسترش داد و شهر را برای گردشگر به فضایی امن، دوستانه و جذاب تبدیل کرد؛ فضایی که گردشگر حاضر باشد برای بازگشت به آن هزینه کند.
دولت، بخش خصوصی و مردم؛ سه ضلع توسعه گردشگری
پیشرفت صنعت گردشگری بدون هماهنگی و مشارکت میان سه بخش اصلی امکان‌پذیر نیست: دولت باید سیاست‌گذار و تسهیل‌گر باشد؛ زیرساخت ایجاد کند، مجوزهای آسان صادر کند، تبلیغات بین‌المللی را تقویت کند و سرمایه‌گذاری را حمایت نماید.
بخش خصوصی باید با جسارت وارد عمل شود؛ از ساخت هتل و کافه گرفته تا راه‌اندازی تور و پلتفرم‌های رزرو.
مردم هم با ارتقای فرهنگ میزبانی، پذیرش گردشگر و مشارکت در حفظ جاذبه‌ها، نقش کلیدی در موفقیت این مسیر ایفا می‌کنند.
هر سه ضلع این مثلث، اگر هماهنگ عمل کنند، می‌توانند تبریز را به جایگاهی برسانند که شایسته آن است: شهری با گردشگران فراوان، اقتصاد پررونق و هویتی جهانی.