به گزارش پایگاه خبری یاز اکو به نقل از اتاق تهران، گزارش انجمن سرمایه گذاری خطرپذیر ایران نشان می دهد در سال گذشته تنها ۷۵۰ میلیارد تومان سرمایه گذاری خطرپذیر در استارتاپ ها انجام شده است. هم چنین در نیم سال اول سال جاری، ۳۰ سرمایه گذاری خطرپذیر در اکوسیستم استارتاپی ایران انجام شده است.
علیرضا کلاهی، عضو هیئت نمایندگان اتاق تهران در این باره گفت: «وضعیت سرمایه گذاری خطرپذیر در ایران مناسب نیست. در همه کشورهای پیشرفته این نوع سرمایه گذاری موتور محرک توسعه، نوآوری و ارزش آفرینی اقتصادی است. اما متاسفانه در ایران، عدد سرمایه گذاری خطرپذیری که انجام شده، به اندازه قیمت یک برج در منطقه یک تهران هم نیست. این نشان می دهد اقتصاد ما تا چه اندازه از هر نوع نوآوری وخلاقیت دور شده است».
عضو هیئت نمایندگان اتاق تهران گفت: «اقتصاد ما ملک محور است و سرمایه ها در بخش های غیرمولد لانه کرده است. حباب قیمتی که در بازار ملک می بینیم، یکی از علائم بروز چنین وضعیتی در اقتصاد ماست».
سرمایه گذاری و رسیدن به سودهای بالا از محل فعالیت های سوداگرانه و بازی با ارز و سکه و ملک، از نظر کلاهی، از دلایل عمده عدم رشد سرمایه گذاری خطرپذیر در ایران است. هم چنین استقبال هیجانی از حرکت سرمایه گذاری خطر پذیر در ایران و عدم ادامه آن، از دیگر دلایل کاهش رقم این نوع سرمایه گذاری در اکوسیستم استارتاپی ایران است. کلاهی گفت: «پرچمداران استارتاپی هنوز وارد بورس نشده اند. دو سال است که قرار است چنین اتفاقی بیفتد اما کسی نمی پرسد چرا اسنپ، دیجی کالا و تپسی در بورس نیستند؟ از من پرسیدند آیا رقم ۲۵ هزار میلیارد تومان برای یک استارتاپ مثل دیجی کالا رقم تندی برای قیمت گذاری نیست؟ این درحالی است که چنین استارتاپ هایی با هر معیار بین المللی ۳ تا ۵ میلیارد دلار قیمت می گیرد. قیمت یک ساختمان اداری با موقعیت مناسب در پایتخت همین رقم است اما چرا یک استارتاپ که ۱۰ سال در آن کار شده و توسعه یافته ارزش کمتری داشته باشد؟»
براساس آمار از هر ۱۰ استارتاپی که کار خود را آغاز می کنند، ۹ استارتاپ شکست می خورند. به گفته کلاهی، سرمایه گذاری که سود ۳۰ تا ۴۰ درصدی سرمایه اش را در بازار ارز و ملک با ریسک پایین به دست می آورد، به طور حتم وارد حوزه سرمایه گذاری خطرپذیر نمی شود.
عضو هیئت نمایندگان اتاق تهران ادامه داد: «عصر نفت رو به پایان است و دنیا با سرعت غیرقابل باوری تغییر می کند. امروز دوره فروش نفت و تامین معاش و کالای اساسی برای مردم نیست. باید اقتصاد مولد، متنوع و خلاق را با اقتصاد نفت محور جایگزین کرد. یکی از موتورهای محرک ایجاد اقتصاد متنوع و خلاق، توسعه سرمایه گذاری خطرپذیر است. اگر چنین اقتصادی در ایران توسعه پیدا نکند، شاهد خروج درصد بیشتری از نخبگان و نیروی کار ماهر و تحصیل کرده از کشور خواهیم بود. چراکه در اقتصاد ما فرصت رشد و توسعه فردی و مالی برای این افراد وجود ندارد».
