به گزارش پایگاه خبری یاز اکو، مهدی حافظ زاده نوشت: ۱. حدود دو سال پیش بود که ماجرای “سارینا” نه از طریق رسانه‌های رسمی بلکه خود مردم که به برکت اینستاگرام و تلگرام برای خود خبرنگار شده‌اند، منتشر گردید و مدتها چه طنز و شعرهایی که برایش ساخته نشد.
۲. بعدها ماجرای “احد آقا” علنی و سوژه عام و خاص شد. بازهم مردم کنجکاو و علاقمند به پی‌بردن و اطلاع یافتن از صفر تا صد حقیقت چنین کلیپ‌هایی برایش چه داستان‌هایی درست نکردند و برای عاملین کلیپ از حکم زندان و تعطیلی مغازه گرفته تا طلاق زن احدآقا صادر کردند.
۳. و اینک فیلم شرمسار مدیر یکی از برندهای مشهور تبریز با دو “ترنس” در سطح وسیعی از افکار عمومی علنی شده است.
ذکر چند مطلب در این خصوص ضروری است:
همه موارد فوق که در این منطقه از کشور رخ داده و توسط مردم – با درست یا غلط بودنش کار ندارم – در سطح وسیعی انتشار یافته تنها نمونه‌ای از ده‌ها و صدها علنی‌سازی عیاشی فاحشه‌های مرد و زن است که فیلم اولیه‌اش با پررویی و بی‌شرمی توسط خودشان تهیه شده است.
البته علاوه بر مردم عادی، اگر فیلم لورفته عیاشی مسئولین دولتی در سال‌های اخیر را هم حساب کنیم می‌توان به یک سئوال رسید. به راستی هدف علنی‌سازی فیلم‌های مستهجن مسئولین و شهروندان عادی چه بوده است و از همه مهم‌تر اینکه دستگاه‌های مسئول چه برخوردی با متخلفین داشته‌اند؟ آیا صرف برکناری یک فرد عیاش از مسئولیتش در این قبیل موارد می‌توانست کافی باشد و اگر برخوردی شدیدتر شده چرا اطلاع‌رسانی نشده تا درس عبرتی برای همگان باشد.
مسئولین فرهنگی که از داشتن دغدغه ارتقای فرهنگ جامعه دم می‌زنند، فریب واکنش طنزگونه مردم با چنین بی‌عفتی‌ها را نخورند چرا که در پس چنین رفتارهای طنزی که می‌بینیم، اعتراض مردم نهفته است و البته تاسف خوردن به هدررفت بودجه کلان مملکت که برای فرهنگ کشور اختصاص می‌یابد و البته چندان تاثیرگزاری و اثربخشی ندارد.
بد نیست تمامی دستگاه‌های اداری که بودجه میلیاردی دارند و همه ساله آماری طویل از کارکردشان ارائه می‌کنند خوب بنگرند چرا عیاشان و مروجان بی‌عفتی و بی‌حیایی در کمال پررویی و البته با شجاعت تمام از کارهای حیوان گونه‌شان فیلم گرفته و آنرا در جامعه منتشر می‌کنند؟!
