به گزارش پایگاه خبری یاز اکو به نقل از مهر، اردیبهشت ماه سال گذشته بود که انتشار تصاویر و فیلم‌هایی از تخریب حریم یک خانه تاریخی در جوار پروژه مسیرگشایی شهرداری منطقه ۴ تبریز باعث واکنش‌های منفی متعددی از سوی فرهنگ دوستان تبریزی شد.
بعداز این ماجرا ایرج شهین باهر شهردار وقت تبریز به همراه احمد حمزه زاده مدیرکل میراث فرهنگی آذربایجان شرقی بازدیدی از خانه تاریخی «باباخان» تبریز داشتند و دستور توقف عملیات تخریب در جوار این خانه را صادر کردند و بر ضرورت احیای این مکان تاریخی تاکید داشتند.
ولی اکنون بعداز گذشت حدود ۲۰ ماه از این ماجرا، همچنان وضعیت این خانه تاریخی تغییری نکرده و به حال خود رها شده است.
نخاله‌های ساختمانی و آجرهای باقیمانده از تخریب‌های سال گذشته نیز همچنان جمع آوری نشده و به حال خود رها شده است. این موضوع درحالی است که سال گذشته شهردار وقت تبریز و مدیرکل میراث فرهنگی آذربایجان شرقی از اقدام فوری برای احیای این خانه تاریخی خبر داده بودند.
قوچی معاون میراث فرهنگی آذربایجان شرقی نیز در آن روزها اعلام کرد که با توجه به ارزش تاریخی این بنا، بهمن ماه سال ۹۸ در خصوص لزوم استعلام از میراث فرهنگی در اجرای هرگونه طرح عمرانی در محدوده‌ها و حریم‌های تاریخی- ثبتی به شهرداری منطقه ۴ طی نامه‌ای ابلاغ شده که متأسفانه در این خصوص از سوی شهرداری منطقه ۴ اقدامی انجام نشد.
خانه «باباخان» تبریز در منطقه جامیشاوان از جمله خانه‌های تاریخی است که قسمت‌های مربوط به سردر آن به شماره ۲۲۸۵۰ در سال ۱۳۸۷ به ثبت ملی رسیده است.
از افتخارات محله «جامیشاوان» یا جمشیدآباد همین بس که علامه محمد تقی جعفری دراین محله رشد و نمو یافته است.
این محله قدیمی امروزه با ساخت و سازهای جدید، بافت قدیمی خود را از دست داده، اما خانه قدیم بابا خان از جمله مکان‌هایی است که یادآور گذشته‌های تاریخی این محله است.
این خانه در کویی به نام باباخان دؤنگه‌سی توسط باباخان ساخته شده است که نوادگان و بازماندگان طایفه باباخان قدمت آن را حداقل ۱۶۰ سال تخمین زده‌اند.
در مورد باباخان، معمرین محله جامیشاوان معتقدند که نامبرده از افراد قدرتمند و بانفوذ و از جوانمردان محله جامیشاوان (گامیشاوان) بوده است.
باباخان از یاران نزدیک «حاج الهیارخان»، دلاور معروف تبریز در دوره ناصرالدین شاه قاجار بوده است. می‌گویند وقتی الهیارخان جهت انتقام گرفتن از رجبعلی داروغه، به محل درگیری یعنی «قانلی دالان» فعلی رفته بود – این نام بعد از کشته شدن رجبعلی داروغه در یکی از سراهای بازار قدیمی تبریز به‌این محل داده شده است – باباخان نیز همراه الهیارخان بوده است و چون بعد از واقعه مذکور مورد تعقیب نیروهای دولتی قرار می‌گیرند، باباخان نیز به همراه الهیارخان مدتی به مکه رفته و بعد از آرام شدن اوضاع مجدداً به تبریز باز می‌گردند.
آذربایجان شرقی با داشتن افزون بر یک هزار و ۸۰۰ اثر تاریخی و ثبت شده ملی جزو ۵ استان برتر ایران به لحاظ برخورداری از امکانات و زیرساخت‌های میراثی و گردشگری است که در این میان بخش عظیمی از این آثار مربوط به خانه‌ها و ابنیه های قدیمی و تاریخی است.
تبریز با داشتن افزون بر ۶۰۰ خانه تاریخی و قدیمی از جمله نادر شهرهای جهان است که در این زمینه ظرفیت‌های بسیار وسیع برای توسعه گردشگری برخوردار است که متأسفانه تاکنون تعداد انگشت شماری از آنها تملک شده و بقیه یا در دست مالکان خصوصی بوده و یا به حال خود رها شده‌اند.
