به گزارش پایگاه خبری یاز اکو، دکتر مهدی زارع، استاد پژوهشکده زلزله شناسی نوشت: جایگاه تاریخی، جغرافیایی، فرهنگی و اقتصادی شهر تبریز سبب شده است که این شهر جزو مهم‌ترین شهرها و از نظر جمعیت پس از شهرهای تهران، مشهد و اصفهان پرجمعیت‌ترین شهر کشور و بزرگترین و مهم‌ترین شهر در منطقه‌ی شمال‌غرب کشور باشد.
شهر تبریز تنها شهر مهم ایران است که در منطقه‌ی خطر بسیار بالا قرار دارد. همچنین طبق تحلیل کتاب “مقدمه‌ای بر تقسیمات کشوری ایران” استان‌های ترک شمال‌غربی ایران، برای بقای ملی ایران در کنار تهران بزرگ و استان نفتی (خوزستان)، یکی از سه پایه و ستون بقای ملی ایران را تشکیل می‌دهد.
بر اساس این تحلیل هر گونه زوال و سقوط هر یک از این پایه‌ها به معنای پایان کار ایران به معنای کنونی است. بنابراین مردم و دولت‌ایران، تمام توان استراتژیک خود را برای حفظ تمامیت ارضی کشور از جمله این استان‌ها به کار خواهند گرفت.
شهر تبریز با جمعیت انبوه و ساختار پیچیده شهری و در برخی مناطق فرسوده آن مرکز کلیه مراکز سیاسی، اداری، اقتصادی و اجتماعی شمال‌غرب کشور می‌باشد. در چنین شرایطی وقوع هر بحران طبیعی یا مصنوعی، خسارت جبران‌ناپذیری به‌جای می‌گذارد و بر فعالیت‌های کل کشور اثر نامطلوبی خواهد گذاشت.
طبق تحقیقات صورت گرفته، شاخص های متعددی در آسیب پذیری تبریز شناسایی شده اند که تعدادی از آنها شامل: آگاهی همگانی پایین، عدم آمادگی عمومی مناسب در مواجهه با زلزله، وجود بافت فرسوده گسترده در شهر، کیفیت نامطلوب برخی ساختمان ها، ویژگی های سازه ای نامناسب در تعدادی از ساختمان های شهر تبریز و نوع مصالح به کار رفته، وجود نقص در سیستم های شریان های حیاتی و… است.
بنابراین با توجه به اهمیت کاهش آسیب‌پذیری اجتماعی- اقتصادی زلزله در شهر تبریز، با نگاهی به شواهد و زلزله های تاریخی و نیز آنالیز و مدیریت ریسک در گستره شهری تبریز می‌توان با توسعه راهکارهای عملی به کاهش آسیب‌های ناشی از زلزله کمک کرد.
