یازاکو؛ پری اشتری – هفته‌ی پیش انتخابات انجمن نمایش استان آذربایجان شرقی پس از چالش‌های بسیار و با تأخیر برگزار شد و در این انتخابات که بسیاری از اهالی تئاتر حرفه‌ای تبریز شرکت نداشتند، بابک نهرین نیز به عنوان یکی از اعضای انجمن انتخاب شد. عصر دیروز خبر انتخاب وی به عنوان رییس انجمن هنرهای نمایشی استان منتشر شد و ساعاتی بعد بابک نهرین که بیش از ۲۰ سال است با اجرای برنامه‌هایی که در آنها از ادبیات چندان مناسبی استفاده نمی‌شود و برخی اقشار جامعه نیز به تمسخر گرفته می‌شوند سعی در خنداندن مخاطب دارد؛ با جسارتی عجیب در یک برنامه‌ی سراسری (جوکر)، موسیقی عاشیقی و عاشیق‌های دیار آذربایجان را به تمسخر گرفته و این حرکت او باعث دل‌شکستگی بسیاری از هنرمندان و بینندگان این برنامه شده است. اما این‌که تا کنون با وجود اشتباهات بی‌شمار، این فرد هنوز هم اجازه‌ی فعالیت در هر طیف مورد نظر را دارد، موضوعی است که نیاز به بررسی دارد.
نمی‌توانم بگویم وقتش رسیده چون سال‌های بسیاری از وقتش گذشته اما شاید این اتفاق فرصت مناسبی باشد تا یک بار دیگر در مورد حضور بابک نهرین و تلاش او برای قرار گرفتن در عرصه‌ی تئاتر و در میان اهالی تئاتر اندیشیده شود.
پیش از هر چیز باید تأکید کرد اجراهایی که بابک نهرین به روی صحنه می‌برد در چهارچوب تئاتر حرفه‌ای قرار نمی‌گیرد و اگر بخواهیم آنها را نمایش یا جُنگ طنز در نظر بگیریم باید و باید برای مخاطبان آن، گروه سنی تعیین شود و کودکان زیر ۱۲ سال اجازه‌ی تماشای اجراهای او را نداشته باشند، چرا که مکالمات جاری در اجراهای او سرشارند از شوخی‌های سخیف، اروتیک، تحقیرآمیز و … که یا لهجه‌ی شهرستانی خاص را به سخره گرفته و یا به مشکلات فیزیکی اعضای گروه خود توهین کرده و یا زنان را سوژه‌ی مسخره‌بازی خود کرده است. اما تاکنون هیچ ارگانی به خود این زحمت را نداده که بدآموزی اجراهای او بیندیشد و نه تنها برای مخاطبان او گروه سنی تعیین نشده بلکه اجراهای یک ماهه و بیشتر از آن در سالن‌های بزرگ شهر در اختیار او قرار داده شده و نتیجه‌ی آن نوجوانانی است که کلام توهین‌آمیز بابک نهرین ورد زبانشان است.
دوم، خلأهای قانونی موجود به افرادی چون بابک نهرین، که هیچ‌گونه سوابق تئاتری ندارند، اجازه می‌دهد که برای انتخابات انجمن نمایش کاندیدا شوند و بدتر از آن افرادی از بدنه‌ی همین تئاتر هستند که به هر دلیلی و به هر طریقی به او رأی می‌دهند و نتیجه این‌که اهالی تئاتر این شهر که بیش از نیمی از آنها تحصیلکردگان این رشته هستند باید او را به عنوان رییس انجمنی متعلق به خود بپذیرند.
سوم، صدا و سیمای مرکز آذربایجان‌شرقی با وجود حاشیه‌های بسیار بابک نهرین در فضای مجازی، توهین او به جامعه‌ی زنان در تبلیغات یک گالری جواهر، توهین به قشر آسیب‌پذیر و … را با علم به این‌که طنز او طنزی در شأن جامعه‌ی عمومی نیست نه تنها سریال‌های خود جایگاه ویژه‌ای برای او باز می‌کند بلکه در برنامه‌های شبانه‌ی خود او را به عنوان مهمان دعوت می‌کند و این شبهه را برمی‌انگیزد که او حرفه‌ای و موفق است. آن هم صدا و سیمایی که روی کوچک‌ترین مسائل حساسیت نشان می‌دهد و برای تئاترهای حرفه‌ای در شبکه‌‌ی استانی تبلیغاتی انجام نمی‌دهد.
چهارم، مبادی نظارتی که کوچک‌ترین بی‌اخلاقی‌ها و تخلفات چه در فضای مجازی و چه فضای واقعی حساس بوده و دقت نظر دارند چرا در مقابل توهین‌های او در تیزرهای تبلیغاتی و اجراهای عمومی وی ساکت مانده‌اند؟
تمام این‌ها یعنی، اگر امروز بابک نهرین در یک برنامه‌ی سراسری در پلتفرم اینترنتی به همین راحتی فرهنگ و تاریخ و غرور یک ملت را لگدمال می‌کند، به این خاطر است که هرگز مانعی بر سر راه خود ندیده و هر حاشیه‌ی خود را با جسارتی عجیب که پیدا نیست از کجا نشأت می‌گیرد با دهن‌کجی بعدی جواب داده است و حتی زحمت یک عذرخواهی یا دلجویی ساده را متحمل نشده است. نتیجه‌ی تمام اعتراضات شاید این باشد که شاید، بابک نهرین اگر خود صلاح بداند از جامعه‌ی موسیقی و عاشیق‌های آذربایجان معذرت‌خواهی کند و باز هم به روند پیشین خود برگردد اما به نظر می‌رسد کم‌کم دارد کارد به استخوان می‌رسد و نیاز است بابک نهرین در مورد عملکرد خود و مدیران فرهنگی در عملکرد بابک نهرین بازبینی جدی داشته باشند.
