به گزارش پایگاه خبری یازاکو به نقل از اقتصاد آنلاین، با آغاز حمله روسیه علیه اوکراین، غربی‌ها تحریم‌های زیادی علیه این کشور اعمال کردند؛ اما در اینجا اهرم فشار انرژی در دست روسیه بود؛ روسیه توانست با این اهرم فشار، ارزش پول خود را تا حدودی حفظ کند و از کاهش ارزشی که روزهای ابتدایی جنگ برای روبل اتفاق افتاد، دور شود.
پس از آن به نظر می‌رسد کشورهای اروپایی به تکاپو افتاده و به دنبال جایگزینی برای تامین گاز خود هستند؛ برخی معتقدند در این بین ایران می‌تواند جایگزینی مناسب برای تامین گاز اروپا باشد؛ اما آیا این ادعا درست است و ایران چنین ظرفیتی را دارد که حتی فارغ از تحریم‌ها جای روسیه را در حوزه صادرات گاز به اروپا بگیرد؟ پاسخ بسیاری از کارشناسان به این پرسش حداقل در مقطع کنونی منفی است؛ در ادامه به گفت‌وگویی با میثم شرفی، کارشناس حوزه انرژی خواهیم پرداخت تا پاسخ این سوال را از زبان او بشنویم.
شرفی در این باره به اقتصاد آنلاین گفت: ایران می‌تواند بخشی از گاز را تامین کند که در بهترین حالت ۵ تا ۱۰درصد ظرفیت است؛ آن هم مشروط به اینکه هم ترکیه با ما در بحث انتقال همکاری داشته باشد و هم الگوی مصرف داخلی به نحوی کاهش یابد که این انتقال ۵ تا ۱۰درصدی در فصل گرما انجام شود. اگر نه به دلیل عدم سرمایه‌گذاری در این حوزه، خودمان هم در فصول سرد واردکننده گاز هستیم و این ادعا که ایران می‌تواند جای روسیه را بگیرد، ادعایی دور از واقعیت است.
وی ادامه داد: ایران در حوزه نفت و گاز نیازمند دو اتفاق بزرگ است؛ یک اینکه ۲۲۰میلیارد دلار سرمایه‌گذاری عددی پول به صنعت نفت و گاز ما تزریق شود و در حوزه هایتک هم شرکت‌های دارای برند وارد ایران شوند. اما من هر دو مورد را بعید می‌دانم؛ زیرا به دلیل شرایط ناپایدار کسی حاضر به سرمایه‌گذاری در این زمینه و این حجم نیست. دوم اینکه در برجام تجربه‌ای داشتیم که شرکت‌های برند به دلیل زیست سیاسی حاضر به سرمایه‌گذاری در این حوزه نبودند؛ بنابراین پاسخ بدبینانه به این سوال خیر و پاسخ خوش‌بینانه هم شاید است و بازهم نمی‌توان تضمین داد به شرکت‌های خارجی که وارد شوند و تغییراتی در بخش‌های مختلف داشته باشیم. تا قطر وجود دارد، ورود به این بازی بسیار سخت است.
آمارهای صادراتی وزارت نفت؛ راست یا دروغ؟
از سویی دیگر چند وقتی است که وزارت نفت آمارهایی ارایه می‌کند که براساس آن تولید نفت در ایران به روزی ۳هزار و ۵۰۰بشکه هم رسیده است؛ ارقامی که پیش از خروج آمریکا از برجام، ایران تولید می‌کرد؛ اما این آمار چه قدر درست است؟
شرفی در پاسخ به این سوال تصریح کرد: من فکر می‌کنم آمارهایی که دولت در حوزه تولید نفت اعلام می‌کند، با واقعیت اختلاف دارد؛ گزارش‌هایی که واحدهای فنی می‌دهند با گزارش‌های وزارت نفت فاصله دارد؛ دولت ادعا دارد ۳میلیون و ۸۰۰هزار بشکه تولید دارد، اما گزارش‌های میدانی سقف ۲میلیون و ۸۰۰ تا ۲میلیون و ۹۰۰هزار بشکه را می‌دهند. به نظر من گزارش‌های واحدهای تولیدی معتبرتر است و آغشته به نظرات سیاسی نیست. به عقیده من در حداکثری‌ترین حالت، تولید ما ۳میلیون بشکه است.
برجام چه تاثیری بر تولید نفت خواهد داشت؟
این کارشناس حوزه انرژی در پاسخ به پرسش خبرنگار اقتصاد آنلاین، مبنی بر اینکه برجام چه تاثیری بر تولید نفت دارد، گفت: پس از اینکه تکلیف برجام مشخص شود و به سرانجام برسد، در یک فرایند فنی ۳ تا ۶ماهه به ظرفیت واقعی ۳ و نیم میلیون بشکه در روز می‌رسیم که اگر آن را منهای مصرف داخلی یک میلیون و ۸۰۰هزار بشکه کنیم، به علاوه ذخایری که ایران به جهت مشکل در حوزه صادرات داشته و آنها را دپو کرده، شاید بتوانیم به صادرات دو و نیم میلیون بشکه‌ای بعد از شش ماه پس از روشن شدن تکلیف برجام برسیم. این ایده‌آل ترین اتفاقی است که ممکن است فردای توافق اتفاق بیفتد. ما در بهترین حالت در زمان برجام ۴میلیون بشکه تولید داشتیم که ادعای فعلی دولت باتوجه به این موضوع کمی دور از واقعیت به نظر می‌رسد.
