به گزارش واحد ترجمه پایگاه خبری یازاکو به نقل از دیلی صباح، اگرچه هژمونی ( فرمانروایی) جهانی غرب-آمریکایی منسوخ شده است، اما هیچ دولت غیرغربی نمی‌خواهد مدعی هژمونی جهانی شود، عمدتاً به دلیل بار و مسئولیتی که این ادعا به همراه دارد.
از یک سو، در چند دهه گذشته، چین از یک سواری آزاد و بهره مند از هژمونی آمریکا لذت برده است و امروزه چین به عنوان یک کشور کمونیست سیاسی به یکی از قهرمانان لیبرالیسم اقتصادی تبدیل شده است و از مزیت نسبی در اکثر مسائل مالی برخوردار است.
از سوی دیگر، ایالات متحده از سیستم بین المللی کنونی که توسط غرب به رهبری آمریکا ایجاد شده ناراضی است و در تلاش برای تغییر آن است. بنابراین، اکثر کشورهای غربی از سیاست های تجدیدنظرطلبانه یکجانبه پیروی می کنند و می خواهند روابط سلسله مراتبی خود را با سایر نقاط جهان از جمله متحدان خود حفظ کنند.
واشنگتن تقریباً در هر منطقه ای نیروی نظامی دارد تا از هژمونی خود حمایت کند. با این حال، ایالات متحده و متحدان اروپایی آن در اروپای غربی اخیرا علاقه خود را به حفظ نیروی نظامی در مناطق مختلف از دست داده اند و نیروهای نظامی خود را خارج کرده اند. در بسیاری از موارد، غرب توسط کشورهای غیر غربی مانند چین و روسیه به چالش کشیده می شود. این دو کشور حضور نظامی خود را در کشورهای مختلف خاورمیانه و آفریقا که به طور سنتی توسط قدرت‌های استعماری سنتی کنترل می‌شوند، افزایش داده‌اند. هر چه غرب از مناطق بحرانی عقب نشینی کند و در مناطق مختلف خلاء قدرت ایجاد کند، کشورهای غیرغربی خلاء قدرت را پر می کنند و در بحران های منطقه ای اثر بخش وارد می شوند.
کشورهای غربی سیاست هایی را دنبال می کنند که سایر کشورها را تا حد زیادی به خود وابسته نگه می دارد. بنابراین، بسیاری از متحدان غربی در خاورمیانه شروع به ارتباط گیری با قدرت های جهانی غیرغربی مانند چین و روسیه کرده اند.
از سوی دیگر، اشتباهات و محاسبات نادرست کشورهای غربی راه را برای روند نزدیکی بین متحدان غربی و رقبای جهانی غربی هموار کرده است – به عنوان مثال، زمانی که کشورهای غربی از فروش سامانه های پدافند هوایی به آنکارا خودداری کردند و ترکیه را به سمت خرید اس _ ۴۰۰ از روسیه سوق داد.
سیاست های آمریکا، سنگ بنای تضعیف آمریکا در خاورمیانه
کشورهای غربی، به‌ویژه ایالات متحده، به طور فزاینده‌ای کشورهای خاورمیانه، حتی متحدان خود را دور می‌کنند. به عنوان مثال، جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا، قبل از به قدرت رسیدن در سال ۲۰۲۰، به شدت از کشورهای منطقه انتقاد کرد. بنابراین، به محض روی کار آمدن وی در آمریکا، کشورهای منطقه به این تغییر حکومتی واکنش نشان دادند و تصمیم گرفتند ساختار سیاست خارجی خود را بر این اساس تغییر دهند. یکی از حیاتی ترین عوامل در روند عادی سازی در خاورمیانه، گفتمان و رویکرد جنگ طلبانه بایدن در قبال منطقه بود. او حتی قبل از اینکه رئیس جمهور شود، همه کشورهای منطقه را مورد انتقاد قرار داد، عربستان سعودی را کشوری منفور اعلام کرد و از این سخنان کوتاه نیامد. در نتیجه کشورهای منطقه شروع به اتخاذ سیاست هایی کرده اند که وابستگی آنها به غرب را کاهش می دهد.
با این حال، کشورهای خاورمیانه که هنوز هم تا حد زیادی به کشورهای غربی وابسته هستند، در توسعه روابط همکاری با سایر کشورها احتیاط کرده اند. به عنوان مثال، آنها می خواهند روابط خود را با چین بدون آزار غرب بهبود بخشند. کشورهای خاورمیانه همزمان با تلاش برای حفظ تعاملات امنیتی خود با کشورهای غربی، شروع به تقویت روابط اقتصادی خود با چین کرده اند. با این وجود، آنها همچنان به نگرانی های امنیتی خود زیر چتر ایالات متحده و دیگر قدرت های غربی ادمه می دهند.
چین به جای آمریکا
اگرچه ایالات متحده همچنان شریک شماره یک امنیتی کشورهای خلیج فارس است، اما این کشورها در تلاش برای بهبود روابط اقتصادی خود با چین بوده اند. از این رو کشورهای حوزه خلیج فارس با تنوع بخشیدن به روابط خارجی خود سعی در ایجاد موازنه قوای جدید در منطقه دارند.
در نهایت،کشورهای منطقه ای که توزیع قدرت در حال تغییر را در سطح جهانی ارزیابی می کنند، سیاست خارجی متعادلی را برای به حداکثر رساندن منافع ملی و ثبات منطقه ای خود دنبال می کنند. واقعیت‌های جدید نظام جهانی، کشورهای منطقه را ایجاب می‌کند که روابط اقتصادی و فناوری خود را با چین بهبود بخشند تا توسعه اقتصادی و شکوفایی خاورمیانه را فراهم کنند.
از سوی دیگر، چین که می خواهد به عنوان یک قدرت جهانی شناخته شود، آرزوی بهبود روابط خود با کشورهای منطقه و ادغام در اقتصاد جهانی را دارد. در حالی که اعتماد بین کشورهای غربی و خاورمیانه از بین می رود، اعتماد بین کشورهای خاورمیانه و چین افزایش یافته است.
بی شک تداوم روند فعلی و شتاب کنونی در سیاست خاورمیانه و زبان استکباری کشورهای غربی، کشورهای غربی را بیش از پیش از در منطقه منزوی خواهد کرد.
