یازاکو، وحیده برنون_ هر طرح توسعه ی شهری در هر مقیاس و عملکردی که انجام می شود منظر و سیمای متفاوتی را در بعد بصری و نیز ادراک شهروندان ایجاد می کند.
از موارد مهمی که در ادراک زیبایی شهروندان موثر می باشد؛ هماهنگی بصری نماها و نیز فرم فضاها با ماهیت و عملکرد هر مکان است. در حقیقت نمای هر ساختمان صرفا عنصری منفرد و مجزا از هم نیست که با سلیقه شخصی افراد ساخته شود بلکه تک تک نماهای ساختمانها تشکیل دهنده ی سیما و منظری کلان و واحد می باشد که تعریف کننده ی ماهیت، عملکرد و نیز شخصیت و هویت فضای شهری حاصل شده می باشد.
بنابراین عدم توجه جدی و اصولی به طراحی و کنترل نمای ساختمانها در طرح تفصیلی شهرها و در نتیجه عدم هماهنگی آنها با یکدیگر و نیز با کلیت فضای موردنظر؛ به زایش فضاهای بین ساختمانی بی هویت و بی روح منجر می شود که معابری صرفا برای تردد ماشین را بوجود میاورد و در ارائه بسیاری نقشهای مفید اجتماعی و مکانی که از فضای شهری انتظار می رود ناتوان می ماند.
بنابراین موضوع نما و منظر در شهرها ماهیت و عملکردی فراتر از زیبایی ظاهری شهر دارد.
چرا که فرم و کالبد بصری خلق شده، علاوه بر اینکه تجلی و نمایش شخصیت و هویت منحصر بفرد هر شهر یا ناحیه شهری است. از طرف دیگر کلیت مکانی زیبا، هماهنگ، متناسب و معنادار با جزئیات طبیعی و مصنوعی مکمل، به ادراک مطلوب شهروندان و شکل گرفتن رفتارها و روابط اجتماعی و انسانی در آنها منجر گردد. در نتیجه هم به زیبایی بصری و کالبدی و هم به ارتقاء هویت اجتماعی و شهروندی در شهرهای مدرن امروزی می انجامد.
