به گزارش یازاکو، جعفر ساعینیا_ زنجان یکی از استانهایی است که بخش قابل توجهی از حملونقل جادهای آن را بارهای سنگین معدنی تشکیل میدهد. همانطور که مسئولان حوزه راهداری استان نیز به آن اشاره کردهاند، این حجم جابهجایی، فشار مستمری بر شبکه راهها وارد میکند؛ شبکهای که بخش زیادی از آن با حداقل بودجه نگهداری میشود.
کنترل اضافهبار و برخورد با تخلفات، بخشی از راهحل است، اما مسئله اصلی جای دیگری است. حتی در شرایط رعایت مقررات، راههایی که برای چنین حجم و وزنی طراحی نشدهاند، بهتدریج دچار فرسودگی میشوند؛ موضوعی که امروز در بسیاری از محورهای استان قابل مشاهده است.
اشاره مسئولان به محدودیتهای نظارتی و ضرورت ساماندهی مبادی خروجی معادن، نشان میدهد حجم بار جادهای در زنجان فراتر از توان زیرساختهای موجود است. این در حالی است که بخش قابل توجهی از این بار، مصرف استانی ندارد و در مسیر تأمین نیازهای ملی جابهجا میشود.
وقتی جادههای زنجان در عمل نقش ملی ایفا میکنند، منطقی است که سهم آنها از بودجههای ملی نیز متناسب با این نقش تعریف شود. ادامه وضعیت فعلی، نهتنها ایمنی و کیفیت راهها را تهدید میکند، بلکه هزینههای نگهداری را در آینده بهمراتب افزایش خواهد داد.