فرصت های آنکارا و باکو در ژئوپلیتیک جدید

به گزارش واحد ترجمه پایگاه خبری یاز اکو به نقل از دیلی صباح، به عنوان بخشی از پروژه “بازگشت بزرگ” آذربایجان، دولت این کشور زیرساخت هایی از جمله بزرگراه، راه آهن، فرودگاه و شهرهای هوشمند ایجاد کرده است.

همچنین ترکیه که سهم مهمی در آزادی قره باغ داشت، نقش مهمی در بازسازی منطقه ایفا می کند. به این ترتیب، سفر اردوغان به مراسم افتتاحیه فرودگاه بین المللی زنگیلان، دومین فرودگاه ساخته شده در قره باغ و همچنین مراسم افتتاحیه بخش اول دهکده کشاورزی هوشمند دوست آگروپارک و مراسم کلنگ زنی ایستگاه قطار کوملک بخشی از حضور موثر ترکیه در تحقق این هدف بزرگ است.

دوستی اردوغان به شدت به دیپلماسی رهبر به رهبر متکی است و نگاه الهام علی اف، رئیس جمهور آذربایجان به این موضوع در سطحی کاملا متفاوت است.

با نگاهی به دفعات جلسات و همچنین رفتار آنها در مراسم افتتاحیه نیز می توان به این نتیجه رسید.

گفته علی اف برای رفتن به شوشا، شهری که اخیراً آزاد شده و اهمیت نمادین زیادی دارد، «با برادرم اردوغان» گواه این پیوند عاطفی بود.

همچنین یادآوری می کنیم که اردوغان در مراسم افتتاحیه فرودگاه فضولی در قره باغ شرکت کرد و علی اف نیز متقابلاً در مراسم افتتاحیه فرودگاه ریزه آرتوین شرکت داشت.

روز پنجشنبه، دو رهبر لذت بازسازی قره باغ را با هم تجربه کردند.

بدیهی است که پس گرفتن قره باغ پس از سه دهه نشان دهنده پیروزی ای بود که رهبری علی اف را تقویت کرد و هویت ملی آذربایجان را تثبیت کرد. این پیروزی همچنین دوستی و برادری ترکیه-آذربایجان را تقویت کرد، که از طریق اعلامیه شوش بنیان محکمی یافته است.

همکاری بین دو کشور در بسیاری از زمینه ها، از انرژی گرفته تا دفاع، به تدریج به یکپارچگی چند بعدی تبدیل می شود. علاوه بر این، وضعیت جدید ژئوپلیتیکی که پس از تهاجم روسیه به اوکراین پدید آمد، ترکیه و آذربایجان را تشویق کرد تا گام‌های جسورانه‌تری را با هم بردارند.

هاب گاز طبیعی

ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه اخیراً پیشنهاد کرد که ترکیه می تواند به یک “هاب گاز طبیعی” تبدیل شود وبا این کار دوباره توجه ها را به مسئله تامین انرژی اروپا جلب کرد.

واکنش اولیه نشان می دهد که اروپا حتی در صورت پایان جنگ در اوکراین نمی تواند به انرژی روسیه متکی باشد.

در همین حال، هدف ترکیه که از سال آینده تولید گاز طبیعی در دریای سیاه را آغاز می کند، تبدیل شدن به مرکز تولید و توزیع انرژی تنها به گاز طبیعی روسیه محدود نمی شود.

علاوه بر آذربایجان و ترکمنستان، این کشور می تواند در انتقال گاز طبیعی از حوزه مدیترانه شرقی حرف اول را بزند.

از سوی دیگر تعهد اروپا به پایان دادن به وابستگی خود به انرژی روسیه، قفقاز و آسیای مرکزی را به نقاط کانونی محاسبات ژئوپلیتیکی کلیدی تبدیل می کند.

این بدان معناست که “راهروی میانی” اهمیت بیشتری پیدا خواهد کرد.

به این ترتیب، ترکیه و آذربایجان به عنوان بازیگران کلیدی در لجستیک و انرژی ظاهر می شوند و بازسازی قره باغ و افتتاح کریدور زنگزور در خدمت این دستور کار خواهد بود.

همچنین تغییر موازنه ژئوپلیتیکی نیز به احیای سازمان کشورهای ترک (OTS) دامن می زند.

ماه آینده، این سازمان نشستی را در ازبکستان برگزار خواهد کرد که می تواند یک رویداد کلیدی برای تبدیل توافقات مختلف بین کشورهای عضو به همکاری های مشخص باشد.

در همین راستا، اتحاد در جهان ترک که مرحوم تورگوت اوزال در اوایل دهه ۱۹۹۰ متصور بود، امروز تحت رهبری اردوغان آغاز می شود.

در بحبوحه رقابت قدرت های بزرگ، آنچه پیش روی سازمان کشورهای ترک قرار دارد، ارتباط نزدیکی با آینده روسیه دارد.

دنبال کردن یک سیاست متوازن در مقابل پس‌زمینه رقابت شدید بین غرب و روسیه، فرصت‌های جدیدی را برای ترکیه و آذربایجان ایجاد می‌کند.

در این فصل از تاریخ جهان که می تواند منجر به تغییرات بزرگ شود، دوستی اردوغان با علی اف و دیپلماسی رهبر به رهبر با پوتین می تواند به فرصت هایی منجر شود.