به گزارش واحد ترجمه پایگاه خبری یازاکو به نقل از دیلی صباح، روند خارج کردن وجوه از بانک ها توسط اروپایی ها ادامه دارد، زیرا آنها به دنبال معاملات بهتر و پربازده هستند.
این روند زمانی آغاز شد که نرخ بهره به سرعت از خواب ۱۵ ساله در حدود صفر در سال گذشته افزایش یافت، اما بیشتر بانک ها پای خود را به افزایش نرخ سپرده پرداختی به میلیون ها مشتری خود کشانده اند.
این امر سود بسیاری از بانکهای بزرگ را فراتر از انتظارات بسیاری از تحلیلگران افزایش داده است، اما پساندازکنندگان را ناراضی کرده و پرسشهای جدیدی را در مورد ثبات درازمدت این بخش ایجاد کرده است.
نیکولا مارینلی، استادیار امور مالی در دانشگاه ریجنت لندن، گفت: «بانکهای سنتی باید تصمیم بگیرند که آیا با پایین نگهداشتن نرخ سپردهها تا حد امکان، بازدهی خود را به حداکثر برسانند یا با افزایش نرخها و حفظ وجوه مشتریان، نقدینگی و ثبات خود را در اولویت قرار دهند».
با تداوم سطوح بالای تورم، صندوقهای بازار پول در میان پساندازهایی که به دنبال بازدهی بیشتر از پول نقد خود هستند، محبوبیت پیدا کرده است.
در سالهای اخیر، بازده این وجوه تنها به میزان اندکی از نرخ سپردههای بانکی سبقت گرفته است، اما شاخص صندوق بازار پول کرین استرلینگ بازده سالانه ۷ روزه را تا ۲۵ آوریل ۴٫۱۲ درصد گزارش کرد، در حالی که برخی از نرخهای بهره بانکی همچنان زیر ۱ باقی ماندهاند. ٪. معادل یورو ۲٫۸۱ درصد بود.
داده های Refinitiv Lipper نشان داد که بیش از ۳۴ میلیارد یورو جریان خالص به صندوق های بازار پول اروپا در ماه مارس بود.
ارزش این صندوق در پایان سال گذشته بیش از ۱٫۴ تریلیون یورو بود، اگرچه در مقایسه با ۹٫۴۵ تریلیون یورویی که در حساب های جاری در بانک های سراسر منطقه یورو نگهداری می شد، ناچیز است.
فیدلیتی اینترنشنال همچنین از افزایش ۸ درصدی جریان به صندوق های بازار پول در پلت فرم سرمایه گذاری خود بین ۱ ژانویه تا ۲۶ آوریل گزارش داد.
نقدینگی کافی
بانکداران ارشد تهدید ناشی از کاهش سپردهها را نادیده میگیرند.
آندریا اورسل، مدیر عامل یونی کردیت، در پاسخ به سوالی در مورد کاهش ۱٫۶ درصدی سپردهها در سه ماهه اول، گفت: این بانک از چنین موقعیت نقدینگی محکمی برخوردار است – با نسبت پوشش ۱۶۳ درصد – میتواند سودآوری را در مدیریت پایه سپردهاش تعقیب کند.
کاهش گستردهتر سپردهها همچنین ممکن است به بانکها کمک کند بدهیهای خود را – به ویژه آنچه که به سپردهگذاران بدهکارند – در برابر کاهش آتی داراییهایشان متعادل کنند، زیرا تقاضا برای وام نشانههایی از کاهش را نشان میدهد.
بیشتر بانکها به سطح نقدینگی و سرمایه بالاتر از الزامات نظارتی میبالند، اما نابودی بانک سیلیکون وامدهنده ایالات متحده و Credit Suisse سوئیس، حکایتهای هشداردهندهای هستند از آنچه میتواند اتفاق بیفتد وقتی مشتریان با سرعت بیشتری وام دهندگان را ترک کنند.
برداشت ها
در بریتانیا، مشتریان NatWest در سه ماهه اول سال ۱۱٫۱ میلیارد پوند برداشت کردند، سپرده های HSBC بدون ورود یکباره با ۱۰ میلیارد دلار کاهش به ۱٫۶ تریلیون دلار رسید، در حالی که گروه بانکی Barclays و Lloyds به ترتیب ۵ میلیارد و ۲٫۲ میلیارد پوند کاهش یافتند.
در آلمان، دادههای بوندسبانک نشان داد که سپردههای خانوارها نسبت به سال گذشته نزدیک به ۸ درصد کاهش یافته است، به طوری که دویچه بانک، بزرگترین بانک این کشور، تا حدی کاهش ۴٫۷ درصدی خود را در سه ماهه اول به ترس سرایت ناشی از بحران بانکی در ایالات متحده نسبت میدهد.
به نظر می آید مردم در تلاشند تا براساس یک استراتژی قدیمی ضمن حفظ ارزش دارایی خود بدنبال جایی امن و پر بازده برای سرمایه خود باشند.