یاز اکو، محمد باقر واصلی باسمنج _ دومین سفر استانی هیئت محترم دولت به تبریز در روزهای آتی انجام خواهد گرفت اکثر خوانندگان فهیم این سطور از مشکلات عمده ی استان در حوزه های اشتغال، صنعت، معدن، گردشگری، آموزش عالی، بزرگراه، محیط زیست، امکانات ورزشی و… مطلع هستند.
هدف از اجرای سفر های استاتی که از دولت نهم مرسوم شده است، تسریع در رفع مشکلات مردم است.
ماندگاری مشکلات مناطق و عدم توانایی دولت های مختلف در حل آنها، از نمود های کاستی و نا کار آمدی نظام حکمرانی اداری فعلی متمرکز در ایران است که قریب هفتاد سال تداوم یافته است و پرداختن بدان از حوصله ی این یادداشت کوتاه بیرون است.
نکته مهم در این مورد این است که تداوم این رفتار در کارگزاران دولت ها و دستگاه دیوانسالاری کشور، منجر به رشد نوعی کج اندیشی در برنامه ریزان اقتصادی و دولت ها شده است که سهوی یا عمدی، از نظر جغرافیایی توجه عمده را به مرکز نقشه ی ایران معطوف نموده و اولویت توسعه را به آنها بدهند و مناطق پیرامونی، در زیر شعار های زیبای توسعه فراموش شوند.!!
این امر عملا بر خلاف تصریح اصول سه و اصل ۱۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی، و عدالت اقتصادی و اجتماعی (به معنای برخورداری هر منطقه متناسب با ظرفیت های طبیعی و حغرافیایی و تاریخی و انسانی) است.
درباره ی مناطق آذربایجان علاوه بر معضل فوق، مشکل نوع دیدگاه غلط برخی اعضای کابینه ها و بودجه ریزان به این مناطق هم به شدت احساس میشود و اینمناطق را در الویت های بعد از تهرانو اصفهان و مشهد و یزد و….قرار داده اند که نمونه ی بارز آن فاصله ی معنادار رقم بودجه (۱۴۰۲) استان ما با مناطق دیگر بود که سرو صدای زیادی هم داشت.
در این مورد کم کاری برخی نمایندگان فعلی مجلس بی تاثیر نبوده و در یادداشت های قبلی هم به عرض هماستانی های عزیر همرسانده ام و منتظر پاسخگویی نمایندگان محترم مجلس هستیم.
باری با کمال تاسف عده ای مدیر در وزارتخانه های مختلف پایتخت، با بد سلیقگی های متعدد در مقابل طرح های توسعه ای منطقه ی آذربایجان و تبریز مقاومت میکنند!
آذربایجان عزیز و به ویژه تبریز سربلند که نقش حیاتی خویش را در حفظ تمامیت عرضی و بسط دولت ملت ایران در طول تاریخ و بویژه دوران انقلاب اسلامی ایفا کرده اند علی رغم داشتن موقعیت خاص ملی و منطقه ای، در طرح های توسعه و زیر ساخت ها ی مهم هنوز در حاشیه توجه دولت ها بوده و از این بابت رنج می برند.
متاسفانه کابینه های مختلف در تخصیص کافی بودجه و اعتبارات ملی به این مناطق خصت ورزیده و به قول یکی از استانددران اسبق، اکثر طرح ها و پروژه هایی که در تبریز و استان محقق شده است را خودمان از مرکز طلب کرده و با مشقت فراوان از آن ها اعتبار اجرای آنها را گرفته ایم و الا اگر به اختیار وزارتخانه ها بود تحقق این امر مشکل بود و به درازا می کشید.!
اینگفته و واقعیت های تلخ دیگر، بدون تعارف، حاکی از نوع نگرش کج اندیشانه ی برخی افراد در وزارتخانه ها نسبت به آذربایجان سرافراز است که اصلاح این رویه غلط شاید از مهمترین کارهایی باشد که باید در نشست رییس جمهور محترم با نخبگان استان و تبریز بطور جد مطالبه شود.