یازاکو، نوید محمدی نسب آباد_ امیر علیزادگان در مقاله تاریخچه تئاتر تبریز که در اولین شماره فصلنامه تئاتر منتشر شده است، سندی ارائه داده که در آن از اجرای نمایش تئاتر اتللو و یک نمایش ترکی در سال ۱۸۸۸ در شهر تبریز سخن گفته شده است و آنگونه که از این یادداشت برمی‌آید، گویا برای اولین بار نبوده که نمایشی در تبریز به صحنه می‌رفته، بلکه در سالهای قبل نیز هنردوستان تبریزی شاهد چنین اتفاقی بوده‌اند.
روزگاری که تئاتر هنری ناشناخته برای اکثر ایرانیان بود، میرزا آقا تبریزی در دوران قاجار چندین نمایشنامه به زبان ترکی و فارسی نوشته بود.
اما امروزه حوزه تئاتر تبریز میراثدار مناسبی برای این قدمت نیست و زیرساختهای این شهر میزبان مناسبی برای تئاتر نیستند.
در تبریز سالن استاندارد به معنای واقعی به غیر از سالن کوچک تئاتر شهر وجود ندارد. دربحث تئاتر ترکی هم علاوه بر مشکلات عمومی که کل حوزه تئاتر را در بر گرفته مشکلات مضاعفی دامنگیر تئاتر ترکی است.
از اجرای حرکات موزون و سانسورهای شخصیتی گرفته تا ممیزی ویژه زبان که نه تنها تئاتر بلکه آثار مکتوب، تلویزیون و… را نیز نشانه گرفته است. در واقع اگر تلاشهای بخشی از هنرمندان تئاتر در تبریز نبود، شاید سالیان سال حتی یک تئاتر ترکی به صحنه نمیرفت.
چند روزی است که انتشار پوستر جشنواره تئاتر کردی در سقز ما را وادار به تشویق متولیان فرهنگی استان کردستان کرده است.
البته مسئولان فرهنگی ما هم بیکار نیستند و در حال خط کشی ناشیانه به دور کلمات ترکی برای جداسازی کلمات اصیل تبریزی و غیر اصیل هستند و اگر فرصتی هم در این میان باشد بدشان نمی‌‌آید برای چند نفری هم پرونده سازی کنند.
