به گزارش پایگاه خبری یازاکو، سهراب فیض زاده، روز سه شنبه افزود: با صدور این تعداد جواز تاسیس از سال ۱۳۶۳ زمان تاسیس شهرک های صنعتی تا کنون برای ۱۰۲ هزار و ۲۷۴ نفر در این استان اشتغال ایجاد شده است که از این تعداد اشتغال ۲۷هزار و ۵۶۶ نفر مربوط به امسال است.
وی زیربنای احداث شده در شهرک ها و نواحی صنعتی استان را حدود هشت میلیون و ۸۸۹ هزار و ۹۷۶ مترمربع اعلام و اظهار کرد: برای ایجاد و راه اندازی این واحدها بیش از ۲۰۵ همت ( ۲۰۵ میلیون میلیارد ریال ) سرمایه گذاری شده که ۵۳ همت ( ۵۳۰ هزار میلیارد ریال ) آن در سال جاری بوده است.
مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی آذربایجان‌شرقی با بیان اینکه در سال گذشته با حمایت های این شرکت، ۵۸ واحد صنعتی راکد و غیرفعال استان به چرخه تولید بازگشته است، گفت: اکنون حدود هشت درصد معادل ۲۷۰ واحد صنعتی در شهرک‌های صنعتی استان راکد و غیرفعال است.
فیض زاده، ادامه داد: سه هزار و ۲۴۵ واحد صنعتی دارای پروانه بهره برداری در استان وجود دارد که ۲ هزار و ۹۷۰ واحد آن در داخل شهرک های صنعتی فعال است.
وی یادآور شد: برای پنج هزار و ۷۰۰ واحد صنعتی مستقر در شهرک های صنعتی استان زمین واگذار شده و از این تعداد سه هزار و ۲۰۰ واحد در مرحله بهره برداری است.
مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی آذربایجان‌شرقی گفت: کل اراضی شهرک های صنعتی استان ۱۰ هزار و ۵۰۰ هکتار است که حدود ۵۰ درصد از این اراضی وارد فاز عملیاتی شده و برای ۵۱ شهرک صنعتی امکانات و زیرساخت های لازم مانند آب، برق و گاز تامین شده است.
محدودیت و قطع برق، میلیاردها ریال به واحدهای صنعتی استان خسارت وارد کرد
فیض زاده، افزود: محدودیت و قطع عرضه برق باعث کاهش ۱.۳ درصدی تولید در کل فعالیت‌های اقتصادی کشور می‌شود و با فرض تولید ناخالص داخلی ۴۲۸.۵ میلیارد دلاری کشور در سال ۱۴۰۲، ناترازی در تامین برق موجب کاهش تولید ناخالص داخلی معادل ۵.۶ میلیارد دلار می شود.
وی با اشاره به تاثیر قطعی برق بر تولید و فعالیت واحدهای صنعتی آذربایجان شرقی اظهار کرد: مطابق آمار سال ۱۴۰۲ زیان بار برق مصرفی از دست رفته برای واحدهای صنعتی استان معادل ۰.۸۶ دلار بر کیلووات ساعت است.
مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی آذربایجان‌شرقی گفت: بر اساس اعلام برخی واحدهای صنعتی مستقر در شهرک های صنعتی استان، محدودیت و قطعی عرضه برق موجب خسارت میلیاردها ریال به این واحدها شده است.
فیض زاده، ادامه داد: این مشکل همچنین موجب کاهش قدرت رقابت و از دست رفتن بازارهای صادراتی و داخلی، تادیه تاخیر ناشی از عدم تحویل به موقع سفارش‌ها، بروز مسایل مدیریت منابع انسانی و هزینه‌های بالاسری نیروی کار، خسارات ناشی از آسیب‌های وارده بر تجهیزات و ماشین‌آلات خطوط تولید و هزینه‌های سربار تحمیلی ناشی از استارت‌های متعدد تجهیزات به واحدهای صنعتی شده است.
