به گزارش پایگاه خبری یازاکو، به صد زبان و هزار لهجه هم که تعریفش کنند، “تبریز”، فراتر از هر وصف و تفسیری است، جغرافیایی “سهل و ممتنع”، دیاری که سخن‌گفتن در باب آن، تفکر و اندیشه را به “مهمیز درنگ” می‌کشاند تا سطر به سطر تاریخش را مروری دیگرگون کنی و سپس در برگ‌برگ تذکره‌ها، دنبال تعاریفی از او بگردی که نه‌تنها ذی‌نفعان و پرورش‌یافتگانش؛ بلکه راویان و سیاحان و ناظران آن، وصفش را به نیکی و تمام، سروده‌اند.
“تبریز” تنها یک نام بر روی نقشه جغرافیای ایران و اطلس گیتی نیست که تنها نگاهی گذرا بر آن بیندازیم و عبوری ساده از کنارش داشته باشیم، تبریز، وسعتی فراخ در گستره تاریخی ایران و جهان است، شهری که فصل مشترک تذکره‌ها، سفرنامه‌ها، خاطرات و یاد انگاره‌های تمام جهانگردان، گردشگران و مورخان بوده و هست؛ شهری که مرور و بررسی تاریخ ایران، بی‌نام این شهر و مردمانش، کاری ابتر و ناقص به شمار می‌رود.
حالا، در عزمی فراگیر اهالی فرهنگ، هنر، ادب و کنشگران متعهد حوزه‌های فرهنگی، هنری تبریز و آذربایجان، قرار است به پیشواز نقش‌آفرینی دیگری در قالب رویداد “هفته فرهنگی تبریز در تهران” بروند، رویدادی که معرفی، بازتعریف و شناساندن جایگاه، شان و هویت تاریخی، فرهنگی، هنری، دینی و ملی تبریز در گذار تاریخی ایران اسلامی و قرون و اعصار پر تلئلو این خطه همیشه پیشتاز و جریان‌ساز را هدف‌گذاری کرده است.
قرار سفیران فرهنگی، هنری تبریز و آذربایجان با مخاطبان ایران و جهان، در این رویداد منحصربه‌فرد، روایت “تبریز” است، شهری که سینه ستبر استبدادستیزی و آزادی‌خواهی ملی ایران، دیار دین و فلسفه و عرفان، نخستین پایتخت مذهب تشیع ایران، خط ممتد فرهنگ و هنر در بستر تاریخ، قطب اقتصاد، صنعت، تجارت و تولید، پشتوانه قوام و استحکام مام وطن در تمام قرون و اعصار از صدر مشروطه گرفته تا انقلاب اسلامی، دوران دفاع مقدس و عصر سازندگی، حصاری تنگ و مرگ انگیز برای دشمنانی که هر گاه سودای تجاوز در سر پروراندند، خاک مذلت و خفت تبریز و تبریزیان بر سرشان ریخت تا برای همیشه تاریخ سرافکندگی نصیبشان گردد، دژ بلند دفاع در برابر متجاوزانی چون روسیه تزاری و ترکان عثمانی، شهر مشروطه و دلیرمردان شجاع و جان‌برکفی چون ستارخان و باقرخان و شهیدان ثقه‌الاسلام و خیابانی، علمای دهری چون امینی، طباطبایی و جعفری، زادبوم پیش‌گامان مظاهر نخستین، شهر موزه‌ها و خانه‌های قدیمی و تاریخی، خاستگاه شعرا، عرفا و ادبایی چون شهریار، پروین، شمس، قطران، صائب و همام، سرزمین جاوید سرداران دوران دفاع مقدس چونان باکری‌ها، شفیع‌زاده، تجلایی، یاغچیان، کسایی، فکوری، باقری، و ۴۸۰۰ شهید به‌خون‌خفته راه دفاع از کیان کشور، کانون اندیشه، تفکر، نبوغ و دانش نوین و در یک‌کلام “سر ایران” و “پرچم‌دار آزادی ایران” به فرموده رهبر فرزانه انقلاب.
“تبریز” به پشتوانه چنین تاریخ و جایگاه غنی و قابل دفاعی است که چونان نگینی درخشان و نمایان در پیشانی ایران اسلامی خودنمایی می‌کند و قرار است، در بستر رویداد فاخری به نام هفته فرهنگی، دوباره نامش را بر تارک توسعه و پیشرفت کشور بنشاند. “تبریز”، تبریز است، بی‌هیچ پیشوند و پسوندی که بخواهیم و بخواهند در باب معرفی و شناساندنش به آن متوسل شوند، شهری که نقش بی‌بدیل خود در تاریخ بلند ایران‌زمین را ایفا کرده و همچون برگ زرینی بر شناسنامه و هویت ایرانیت و اسلامیت و البته تشییع الصاق شده است. بی‌تردید؛ در “تبریز”، باید “تاریخ” را قدم زد و پابه‌پای تاریخ بلند و سراسر غرور و افتخارش، سرود قدمت و دیرینگی و ترانه دلدادگی به ایران و ایرانی سر داد؛ چراکه تبریز، رطل گران تاریخ است …
