یازاکو، نوید محمدی نسب آباد _ استاد قره‌چورلو که در سال ۱۳۱۲ در تبریز به دنیا آمده بود، تحصیلات عالی خود را در رشته زبان و ادبیات فرانسه به پایان رسانده بود. وی در زندگی آموزشی و مبارزاتی‌اش، نقش انکارناپذیری در بیداری فکری و فرهنگی جوانان آذربایجان ایفا کرد. او تنها یک معلم نبود، بلکه الهام‌بخش نسلی از نوجوانان و جوانانی بود که در جست‌وجوی هویت، عدالت و آگاهی رشد کردند.
حبیب فرشباف، یکی از شاگردان او، از نخستین روز آشنایی با قره‌چورلو در دبیرستان ثقه‌الاسلام تبریز چنین روایت می‌کند:
«روزی معلمی بلندبالا وارد کلاس شد. بایاتی‌ای روی تخته نوشت و از دانش‌آموزان خواست آن را بخوانند. سکوت کلاس را خودش شکست و دوبیتی را با صدایی رسا خواند. اولین‌بار بود که می‌دیدم زبان مادری‌ام را می‌توان نوشت. آن بایاتی را در دفترم نوشتم و همان لحظه، چیزی در وجودم تغییر کرد.»
قره‌چورلو با تسلط بالا بر ادبیات و جریان‌های فکری جهان، بسیاری از جوانان را با مفاهیم آزادی، عدالت و مبارزه آشنا ساخت. شماری از شاگردان او بعدها به چهره‌های تأثیرگذار در حرکت معلمان و فعالیت‌های سیاسی-اجتماعی دهه‌های ۴۰ و ۵۰ در تبریز و سراسر آذربایجان تبدیل شدند.
مسعود اورنگ ، فعال سیاسی و هنری که شش سال شاگرد قره‌چورلو بود و تا پایان عمر از یاران نزدیک او محسوب می‌شد، می‌گوید:
«قره‌چورلو در دهه‌ی ۳۰ در مشگین‌شهر و سپس در صدرسیداوا به فعالیت‌های آموزشی و فرهنگی مشغول بود. در دهه‌ی ۴۰ نیز در مدارس نجات و ثقه‌الاسلام تبریز در اوج فعالیت خود قرار داشت و همواره شاگردانش را به پیشرفت و ارتقا تشویق می‌کرد.»
اورنگ، تبیین تاریخ معاصر آذربایجان برای دانش‌آموزان را از ویژگی‌های برجسته و اثرگذار قره‌چورلو می‌داند و تلاش او برای پیوند دادن هنرمندان عاشیق با محافل روشنفکری را از دیگر اقدامات فرهنگی ماندگار وی برمی‌شمرد.
علاقه‌ی عمیق قره‌چورلو به طبیعت و کوهنوردی، و دلبستگی‌اش به ادبیات آذربایجان، بُعد دیگری از شخصیت فرهنگی او را شکل داده بود. او در کلاس، در کوه، و در هر جمعی که حضور داشت، بذر عشق به آزادی، ادبیات و هویت آذربایجانی را می‌پاشید.
«فریدون قره‌چورلو» فقط یک نام نبود؛ او بخشی زنده از تاریخ سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آذربایجان و یکی از چهره‌های ماندگار جنبش روشنفکری و تعلیم و تربیت پیشرو در این سرزمین بود.
یادش گرامی، راهش پررهرو باد