به گزارش یازاکو، جعفر ساعی‌نیا_ شهرک‌های صنعتی اردبیل که قرار بود به موتور محرکه توسعه صنعتی استان تبدیل شوند، امروز با موانعی جدی مواجه هستند. مهم‌ترین مشکل این شهرک‌ها کمبود زمین برای استقرار واحدهای تولیدی است. مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی اردبیل بارها اعلام کرده است که نبود زمین کافی، مانع جذب سرمایه‌گذاران و راه‌اندازی پروژه‌های جدید است. این موضوع باعث شده سرمایه‌گذاران بالقوه به استان‌های هم‌جوار روی بیاورند و فرصت‌های شغلی از دست برود. وعده‌هایی که مسئولان برای تملک و آماده‌سازی اراضی داده‌اند، هنوز به نتیجه عملی نرسیده و زمین‌های مناسب همچنان خالی و بلااستفاده مانده‌اند.
زیرساخت‌های ناکافی از دیگر مشکلات برجسته است. آسفالت نامطلوب معابر و خیابان‌های داخلی شهرک‌ها نه‌تنها مشکلات تردد ایجاد می‌کند، بلکه حمل‌ونقل مواد اولیه و محصولات تولیدی را با چالش مواجه ساخته است. سرمایه‌گذاران و صاحبان صنایع بارها نسبت به این وضعیت اعتراض کرده‌اند، اما تاکنون اقدام جدی و مؤثری از سوی نهادهای متولی دیده نشده است.
مشکل تأمین برق پایدار نیز یکی دیگر از سدهای پیش روی واحدهای صنعتی است. نبود برق مطمئن، تولید را با اختلال مواجه کرده و گاهی تعطیلی موقت واحدها را به دنبال دارد. این در حالی است که استان‌های دیگر توانسته‌اند با مدیریت صحیح، محیطی جذاب برای سرمایه‌گذاری صنعتی ایجاد کنند، اما اردبیل هنوز درگیر مسائل ابتدایی برق‌رسانی است.
مسئله مدیریت پساب و آب نیز چالشی طولانی‌مدت در این شهرک‌هاست. گرچه با توسعه تصفیه‌خانه‌ها تا حدودی مشکلات کاهش یافته، اما هنوز نگرانی‌های زیست‌محیطی و دغدغه‌های واحدهای صنعتی درباره کیفیت آب وجود دارد. این مسائل نشان می‌دهد که برنامه‌ریزی برای زیرساخت‌های صنعتی اردبیل بیشتر شعاری بوده و کمتر به مرحله عملیاتی رسیده است.
واحدهای تولیدی نیز با مشکلات مالی و سرمایه در گردش مواجه‌اند. کمبود حمایت‌های واقعی و عدم دسترسی آسان به منابع مالی، رشد صنعتی را محدود کرده است. به نظر می‌رسد که باوجود میزهای خدمت و وعده‌های احیای واحدهای راکد، نگاه حمایتی مسئولان هنوز کافی نیست و بسیاری از مشکلات ریشه‌ای همچنان باقی مانده است.
در نهایت، آنچه شهرک‌های صنعتی اردبیل امروز نیاز دارند، فراتر از وعده و نشست‌های خبری است. این شهرک‌ها نیازمند برنامه‌ریزی جدی، تخصیص منابع کافی و نظارت عملیاتی مستمر هستند تا از ظرفیت بالقوه استان برای ایجاد اشتغال و توسعه اقتصادی استفاده شود. تا زمانی که این مشکلات به شکل واقعی و فوری حل نشوند، وعده‌ها و تبلیغات مسئولان تنها روی کاغذ باقی می‌مانند و سرمایه‌های صنعتی به جای رشد در اردبیل، به استان‌های دیگر مهاجرت می‌کنند.