به گزارش واحد ترجمه پایگاه خبری یاز اکو به نقل از پرتال باکو خبر، در روزهای اخیر نیروهای مسلح ارمنستان شروع به تیراندازی به مواضع ارتش آذربایجان در جمهوری خودمختار نخجوان کرده اند.از ۱۰ آگوست نیروهای مسلح ارمنستان مواضع ارتش جمهوری آذربایجان را در موقعیت شهرک حیدرآباد در منطقه صدرک جمهوری خودمختار نخجوان از مواضع خود در شهرک آرازدین از منطقه ودی زیر شلیک انواع مهمات برده اند.به گزارش وزارت دفاع آذربایجان هیچ پرسنلی از ارتش آذربایجان کشته یا زخمی نشده است.
دلایل تمایل ارامنه برای تبدیل نخجوان به بشکه جنگ چیست؟
ابراهیم روستملی سرهنگ بازنشسته و کارشناس نظامی-سیاسی در مصاحبه با پرتال باکو خبر گفت: وقتی که آذربایجان سال گذشته عملیات نظامی را آغاز کرد، تقریباً تمام زیرساخت های نظامی ارمنستان را در مدت ۴۴ روز تخریب کرد. آنها نمی توانند ضربات ما را از نظر اقتصادی، سیاسی یا نظامی تحمل کنند. اسپینوزا یک کلمه دارد. او می گوید این واقعیتی است که بیشتر مردم را نگران می کند. ارمنستان نمی تواند این واقعیت را بپذیرد. زیرا در سی سال گذشته فکر می کردند که آنها ارتش قوی دارند. وقتی مواجه با مشت آهنین آذربایجان شدند، همه آنها شوکه شدند.
اکنون آنها شروع به بیدار شدن از شوک کرده اند. دلایل متعددی برای به خاطر سپردن جنگ ۴۴ روزه وجود دارد. مهمترین آنها توانایی رئیس جمهور آذربایجان در فرماندهی جنگ بود. الهام علی اف ویرایش های خوبی در طول جنگ انجام داد. اشتباهاتی را که در طول جنگ اول قره باغ را داشتیم در این جنگ تکرار نکردیم. امروز میبینیم که نقض آتش بس از سوی ارامنه کار کینه ورزان و انتقام جویان است. ارامنه می خواهند دوباره تنش ها را در منطقه افزایش دهند. رئیس جمهور آذربایجان سعی دارد به همه اینها پاسخ های لازم را بدهد.
آقای الهام علی اف در سخنرانی های خود گفت که ما حتی باید برای جنگ قرن بیستم و یکم آماده باشیم.این شایسته ترین پاسخ به آن انتقام جویان است. یادآوری می کنیم که در صورت لزوم آماده جنگ های سخت تر هستیم. آنچه مهن است این است که سندی وجود دارد که توسط ۳ کشور امضا شده است. در این سند پیروزی آذربایجان و شکست ارمنستان تصریح شده است. ارمنستان تمام مسئولیت آنچه بعد از آن اتفاق می افتد را بر عهده دارد. برخی از کشورها عمداً با تحریک درگیری انتقام جویان را تحریک می کنند. مردم ارمنستان همیشه ابزار می شوند و رنج می برند. رومیان باستان برده ها را وسیله ای برای صحبت می نامیدند. یعنی وسیله ای برای تحقق ایده های این و آن. ارامنه همان ابزار صحبت کردن آنها هستند. لابی ارمنی نفوذ کافی دارد. آنها علاقه ای به فرونشاندن وضعیت ندارند.
به گفته این کارشناس، دلایل عینی برای انتخاب نخجوان به عنوان هدف جنگ وجود دارد: امسال نه تنها روستاهای اشغالی قازاخ، بلکه روستاهای اشغالی نخجوان نیز بازگردانده خواهند شد. مسائلی مانند تعیین دقیق مرزها و امضای توافقنامه صلح تا پایان سال محقق خواهد شد. به عبارت دیگر، نگرانی ها در مورد از دست دادن روستای کرکی ریشه ادامه گلوله باران نخجوان از سوی ارمنستان است.
با این حال، نکته اصلی که ارامنه را نگران می کند، امضای یک توافقنامه صلح است که نیکول پاشینیان از سال های اولیه حکومت خود می خواست. زیرا اگر مسئله قره باغ به طور کامل حل شود، ارمنستان از حوزه نفوذ روسیه خارج شده و فرصتی برای نزدیک شدن به ایالات متحده خواهد داشت. با درک این موضوع نیروهای ارمنی طرفدار روسیه تلاش می کنند در اعتراض به این روند و تخریب فرآیند صلح در مناطق مرزی از جمله نخجوان اقدام به تحریک و جنگ افروزی کنند.
