به گزارش پایگاه خبری یاز اکو به نقل از یورونیوز، بحران مهاجرت در مرز اتحادیه اروپا با بلاروس، تحرکات نظامی روسیه در مرز اوکراین و سرکشی اعضایی همچون لهستان و مجارستان از یک سو و ادامه تهدیدهای تجاری چین از سوی دیگر، اتحادیه اروپا را به مرحله‌ای رسانده که نیازمند اتخاذ یک استراتژی کارآمد برای حل مسائل خود با جهان خارج از مرزهای خود است، پیش از آن که ادامه این بحران‌ها منجر به تضعیف آن شود.
البته پیشنهادهای جسورانه‌ای از سوی کمیسیون اتحادیه اروپا ارائه شده، به نظر می‌رسد که می‌تواند تا حدودی این مشکلات را حل کند. در مورد تجاوز روسیه و سایر مسائل و تهدیدهای نظامی متوجه اروپا، سران اتحادیه در فکر ایجاد یک نیروی واکنش سریع مستقل از ناتو و ایالات متحده هستند.
در مورد چین، بروکسل در تلاش است تا با ارائه فرصت‌های سرمایه‌گذاری جایگزین با نفوذ پکن مقابله کند. در سال‌های اخیر، اتحادیه اروپا تلاش کرده است تا ضمن حفظ شراکت اقتصادی با چین، همکاری با ایالات متحده را که به طور فزاینده‌ای در حال مقابله تجاری با پکن است، حفظ کند.
اما واقعیت این است که دستیابی به یک سیاست خارجی مشترک برای اتحادیه با ۲۷ عضو که هر یک با اولویت های داخلی متفاوتی مواجه هستند، بسیار دشوار بوده است.
کشورهایی مانند مجارستان و لهستان که به دلیل اعمال سیاست‌های ضددموکراتیک و خارج از چارچوب ارزش‌های بنیادین اتحادیه اروپا در مواجه با بروکسل قرار گرفته‌اند، این قدرت را دارند که حصول هرگونه اجماعی در اتحادیه اروپا را در انتقام از تهدیدهای قطع بودجه به دست‌انداز بیندازند.
کرملین نیز به طور خاص از این فرصت برای تقویت روابط با تک تک کشورهای عضو به ویژه در اروپای شرقی و نه با نهادهای اتحادیه اروپا استفاده می‌کند.
در چنین شرایطی اخیرا در آلمان به عنوان قدرت اروپایی یک دولت ائتلافی روی کار آمده که آنالنا بائربوک، وزیر خارجه و رهبر حزب سبزها نسبت به شرکای ائتلافی خود موضع سخت‌تری در قبال روسیه و چین دارد.
فرانسه نیز ریاست دوره‌ای شورای اتحادیه اروپا را از ابتدای سال ۲۰۲۲ در اختیار گرفته است. امانوئل ماکرون بزرگترین حامی یک اروپای ژئوپلیتیک‌تر بوده است و از ایده‌هایی مانند تشکیل ارتش اروپایی، اتخاذ سیاست خارجی مستقل از آمریکا و حل بحران مهاجرت حمایت می‌کند. ولی این نگرانی وجود دارد که درگیر شدن او در کارزار مبارزات انتخابات ریاست جمهوری و نیز مخالفت برخی اعضای اتحادیه مانع از تحقق این ایده‌ها شود.
همچنین اگر نتایج انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا به تصاحب اکثریت کنگره از سوی حزب جمهوریخواه منجر شود و احتمال بازگشت دونالد ترامپ یا فردی مشابه او به کاخ سفید را افزایش دهد، جبهه تازه‌ای در مواجهه خارجی برای اتحادیه اروپا باز خواهد شود.
بنابراین چالش‌های پیشِ‌رویِ بروکسل در سال ۲۰۲۲ می‌تواند بزرگ‌تر از آن چیزی باشد که تا کنون تمایل داشته با تکیه بر سیاست‌های کوتاه مدت با آنها مواجه شود.
اتحادیه اروپا ناگزیر است در این سال، جایگاه خود را به عنوان یک قدرت بزرگ جهانی تحکیم کند و از نظم مبتنی بر قوانین و ارزش‌های غربی دفاع کند؛ در غیر این صورت می‌تواند با تضعیف جایگاه جهانی خود و افزایش اختلاف‌های داخلی مواجه شود.
