یازاکو؛ پریسا رضاپور _ نهمین پیش همایش مربوط به کنگره ملی علامه طباطبایی به همت دانشگاه پیام نور و همکاری مجمع عالی حکمت در دانشگاه پیامنور تبریز برگزار شد.
به گزارش خبرنگار یاز اکو، این پیش نشست در راستای سلسله پیش نشستهایی است که پیش از برگزاری همایش بینالمللی در آبان ماه، در مراکز مختلف علمی کشور برگزار میشود.
میکاییل جمالپور، رییس دانشگاه پیام نور استان آذربایجانشرقی، از اهمیت علامه طباطبایی به عنوان یکی از مفاخر تبریز و لزوم قدردانی و پاسداشت مفاخر فکری و فرهنگی آذربایجان صحبت کرد.
وی تاکید کرد دانشگاه پیام نور مصمم است در دورهی جدید مدیریتی، نسبت به برنامههای حوزه اندیشه اهتمام ویژه داشته باشد.
سید علی علم الهدی استاد تمام دانشگاه پیام نور در رشتهی فلسفه به عنوان سخنران اول، به صورت ویدئو کنفرانس در مورد نوآوریهای علامه در مورد مفهوم کلیدی «ماهیت» صحبت کرد.
علم الهدی گفت: برخلاف نظر مشهور، این ایده که ماهیت حد وجود است برای اولین بار توسط ملاصدرا مطرح نشده است بلکه علامه طباطبایی نخستین کسی است که این ایده را مطرح کرده است.
علمالهدی افزود: از نظر علامه هر موجود منفرد به اعتبار مرتبه وجودی خود ماهیتی منحصر به فرد دارد پس برخلاف دیدگاه ارسطویی، ماهیت امری مشترک میان مصادیق یک نوع نیست.
وی ادامه داد: پس به عنوان مثال هر فرد انسان به اقتضا و متناسب با مرتبه وجودی خود از شان انسانی بهرهمند است و بنابراین مفهومی کلی و جامع و شامل به نام انسان بودن وجود ندارد. بر اساس همین تفاوت وجودی، حقوق هر فرد نیز با حقوق افراد دیگر متفاوت است.
آیتالله فاضل میبدی بر جنبههای عرفانی و اخلاقی اندیشه علامه و بر لزوم هدایت علم توسط عمل و اخلاق تاکید کردند.
وی افزود: عمل مبنای هرگونه رشد و فضیلتی است و این دیدگاهی است که علامه بر آن تاکید بسیار داشت.
حمید حسنی استادیار رشته فلسفه دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، ابتدا نظریه اعتبارات علامه طباطبایی را برای مخاطبان توضیح داد و سپس ضمن بیان دیدگاه علامه در این باره که امر اجتماعی چه نوع امر اعتباریای است، دیدگاه وی را با برخیمتفکران وجودشناسی اجتماعی نظیر جان استوارت میل، جان سرل و لوییس بیان کرد.
خلیل ملاجوادی از دانشگاه پیام نور اردبیل گفت: ایشان ابتدا استدلالها و براهین علامه طباطبایی در اثبات نفس و نیز اثبات تجرد نفس را برشمردند و سپس با رویکردی انتقادی و با تکیه بر برخی آیات قرآنی، به بررسی یک یک این براهین پرداختند.
ملاجوادی تلاش کرد تا نشان دهد با وجود اعتبار و جایگاه و شان والای علمی علامه، نباید از نگاه انتقادی به ایشان و سایر بزرگان فرهنگ و اندیشه و فلسفه غفلت کرد.