به گزارش پایگاه خبری یاز اکو به نقل از اقتصادآنلاین؛ مرکز آمار، اطلاعات مربوط به بودجه خانوارهای کشور در سال ۱۴۰۰ را منتشر کرد. یکی از اطلاعاتی که در این گزارش به چشم می خورد، تعداد خانوارهای دارای خودروی شخص است. بر اساس آمارهای منتشر شده، حدود ۵۳ درصد از خانوارهای شهری کشور در سال گذشته دارای خودروی شخصی بوده اند؛ این رقم در سال ۱۳۹۲ برابر با ۴۳.۹ درصد گزارش شده بود. همچنین سال گذشته حدود ۳۴ درصد خانوارهای روستایی دارای خودروی شخصی بودند که البته این عدد در سال ۱۳۹۲ برابر با۲۳.۶ درصد بود.
هر چند افزایش تعداد خانوارهای دارای خودروی شخصی از منظر توسعه اقتصادی جای بحث دارد اما نگاهی به روند تغییرات تعداد خانوارهای دارای خودروی شخصی طی ۹ سال گذشته نشان می دهد که هرچند طی این مدت، تعداد خانوارهای دارای خودروی شخصی افزایش یافته است اما در چهار سال گذشته و به طور مشخص از سال ۱۳۹۷ این روند به شدت کاهش یافته و می توان گفت که عملاً به صفر رسیده است.
بر اساس آمارهای موجود در سال ۱۳۹۷، ۵۳.۲۱ درصد خانوارهای شهری کشور دارای خودروی شخص بودند و از سال های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۷ این روند افزایشی بوده است. اما از سال ۱۳۹۷ تا سال گذشته عملاً درصد خانوارهای دارای خودروی شخصی بدون تغییر باقی مانده است.
این روند تقریبا برای خانوارهای روستایی نیز قابل مشاهده است اما کمی شرایط نسبت به خانوارهای شهری بهتر است. درصد خانوارهای روستایی دارای خودروی شخصی از ۲۳.۶ درصد در سال ۱۳۹۲ به ۳۲.۲۹ درصد در سال ۱۳۹۷ رسید. اما از سال ۱۳۹۷ این روند افزایشی به شدت کاهش پیدا کرده و در سال گذشته ۳۴.۱ درصد خانوارهای روستایی دارای خودروی شخصی بودند.
البته باید توجه داشت که کاهش تعداد خانوارهای روستایی نیز در افزایش تعداد خانوارهای دارای خودرو بدون تاثیر نبوده است و شاید با در نظر گرفتن مهاجرت از روستای و کاهش تعداد خانوارهای روستایی نسبت به خانوارهای شهری، شرایط مشابه خانوارهای شهری بدست آید.
به طور کلی مرور این آمار نشان از کاهش شدید قدرت خرید خانوارها در بازار خودرو طی چهار سال گذشته دارد؛ به بیان دیگر، با افزایش شدید نرخ ارز و قیمت خودرو و همچنین سایر هزینهها، تقاضا برای خرید خودرو به شدت کاهش یافته است که این موضوع را می توان در اطلاعات منتشر شده از سوی مرکز آمار مشاهده کرد.