به گزارش پایگاه خبری یاز اکو به نقل از عصر ایران، مسعود پزشکیان ادامه داد: برخی نگاه ها در مجلس این است که ما آتش بیار معرکه بودیم. در واقع در حالی نیروی انتظامی تنها گلایه دارند برخی اعضا هیات نظارت کوتاه نمی آیند و بر شکایت اصرار دارند. به قول معروف “باید مارادونا را ول کرد و غضنفر را چسبید”.
نماینده مردم تبریز در مجلس اظهار کرد: ما به جای اینکه بپذیریم درنوع سیاست گذاری و رفتارمان اشکالاتی وجود داشته و مدیریت خودمان را نقد کنیم، تقصیر را به گردن دیگران می اندازیم و دیگران را مقصر می دانیم؛ در حالی که از اول می شد کاری کرد که این اتفاقات نیفتد. حالا هم که این اتفاقات افتاده می گوییم تقصیر آنهاست.
آیا مدیران، قانونگذاران، مسئولان و مجریان خودشان تقصیری ندارند و همه تقصیرها برای طرف مقابل است؟ چرا ما نباید بنشینیم و بپذیریم که یک سری اشکالاتی داریم و آنها را اصلاح کنیم؟ ضمن اینکه آنها را نقد می کنیم، خودمان را نیز نقد کنیم که چه کاری کردیم که این وضعیت به وجود آمده است.
وی تاکید کرد: من به عنوان یک نماینده آن چیزی را که می فهمم و می‌بینم و گلایه مردم است طرح می کنم و چیزی که آنجا گفتم و اینجا هم تاکید می کنم این است که شفاف کردن بهترین راه برای حل مشکلات بوده است. با شفافیت جامعه روشن می شود و از التهاب خارج می شود؛ عدم شفافیت باعث تشنج می شود.
اشتباهات مان را شفاف برای مردم بیان کنیم
شفافیت که شکل بگیرد کار من و هرکسی که این وضعیت را ایجاد کرده رو می شود و این وظیفه حاکمیت است که شفاف سازی کند.
پزشکیان تاکید کرد: از ابتدای این اتفاقات نیز تاکید کردم ما اشتباهاتی داشتیم و باید بپذیریم اشتباه داشتیم و آنها را شفاف کنیم. اینکه از این وضعیت عده ای سواستفاده می کنند و جامعه را تحریک می کنند که براندازی کنند بدتر از آن یکی است. ما نباید بپذیریم که جامعه را به سمت هرج و مرج ببریم اما نباید کاری کنیم که بهانه دست آنها بیفتد که این هرج مرج را هر روز دامن بزنند. نوع مدیریت ما و نوع رفتار ما این افراد را تحریک می کند. به جای اینکه عملکرد خودمان را شفاف کنیم می گوییم معترضان همه شان اجنبی هستند.
قطعا باید اصلاحاتی در جامعه انجام شود
وی خاطر نشان کرد: قطعا باید اصلاحاتی در جامعه انجام شود و این اصلاحات در همه قسمت ها باید اتفاق بیفتد. هر کسر دو روزش برابر باشد زیان کار است. هر کدام از این واحدها از روحانیت، مجلس، دولت، قوه قضاییه، معلم و دانشگاه می توانند به گونه ای دیگرکار کنند که شاهد وضعیت فعلی نباشیم. مگر در دانشگاه دانشجو دیوانه است که به اینجا رسیده است؟ دانشجوها هم بچه خود ما هستند. چرا دانشجویان ما به اینجا رسیده اند؟ ما باید بشینیم فکر کنیم که ببینیم چکار کردیم که جامعه اینگونه شده است. می گویند نباید بد گفت خوب چرا به اینجا رسیده که بد شده اند.
