به گزارش پایگاه خبری یاز اکو به نقل از فارس، اکبر فتحی امروز اظهار داشت: روز بیست و دوم مارس برابر با دوم فروردین در راستای آگاه ساختن جهانیان به اهمیت روزافزون آب از سوی سازمان ملل به عنوان روز جهانی آب تعیین شده است که هر سال یک شعار جدید از سوی این سازمان در جهت جلب توجه افکار جهانی به مسائل حیاتی مرتبط با آب برگزیده می‌شود که شعار امسال ” ارزش‌دهی به آب” انتخاب شده است که البته فراتر از ارزش‌گذاری مادی می‌باشد.
وی افزود: ایران جزو کشورهای کم آب و خشک و دارای منابع محدود آب است؛ از یک سو حجم پایین نزولات جوی و حجم بالای تبخیر و از سویی دیگر برداشت و استفاده بی‌رویه از منابع آبی به شکل‌گیری بحران کم آبی انجامیده است که بخش کشاورزی به عنوان یکی از سه بخش عمده اقتصادی کشور با داشتن جمعیت بسیار بالایی که در این بخش مشغول به کار هستند به شدت از بحران کنونی آب متاثر می گردد، از این‌رو توجه به بهره‌وری آب کشاورزی به قطع یقین از اساسی‌ترین ضروریات است.
فتحی گفت: در آبیاری سنتی بهره‌وری آب یا همان کارآیی مصرف آب بسیار پایین است، از این رو برای رفع این مشکل یک سری اقدامات زیرساختی در زیربخش‌های مختلف کشاورزی اعم از اصلاح سیستم‌های آبیاری، ایجاد شبکه‌های آبیاری از جمله کانال‌های انتقال آب، انتقال آب با لوله و اصلاح سیستم‌های آبیاری سنتی به آبیاری صنعتی مانند آبیاری قطره‌ای و بارانی بایستی انجام می‌شد که خوشبختانه اقدامات بسیار خوبی در این زمینه طی سال‌های اخیر در سطح کشور و استان آذربایجان‌شرقی به ویژه در حوضه دریاچه ارومیه صورت گرفته است.
وی اضافه کرد: اصلاح الگوی کشت و استفاده از گلخانه‌ها از سایر اقدامات ضروری در راستای افزایش کارآیی مصرف آب در کشاورزی استان است. همچنین کشت فرا سرزمینی در اورآسیا را به عنوان فرصت دیگری در این زمینه می‌توان ارزیابی کرد که از منابع، عوامل، ظرفیت‌ها و امکانات سایر کشورها برای تولید محصولات کشاورزی مورد نیاز برای حفظ منابع پایه تولید و ارتقا امنیت غذایی استفاده می‌گردد.
رئیس سازمان جهادکشاورزی استان آذربایجان‌شرقی، بیان داشت: از این رو، حمایت و هدایت کشاورزان و سرمایه‌گذاران برای کشت فراسرزمینی در استان آذربایجان‌شرقی راهکار مطلوبی جهت حفاظت از منابع طبیعی و مقابله با بحران بی‌آبی در استان آذربایجان‌شرقی است.
فتحی خاطرنشان کرد: افزایش مصرف سرانه محصولات غذایی ناشی از افزایش جمعیت و محدودیت منابع آب و خاک برای تولید و نیازهای غذایی، کشور را به کشت و تولید مشترک محصولات کشاورزی مورد نیاز خود در محدوده سرزمینی کشوری دیگر سوق می‌دهد تا بتوان ضمن حفظ منابع طبیعی خود با امکانات و ظرفیت‌های اقلیمی کشور دیگر به وسیله کشاورزان، متخصصان و سرمایه‌گذاران بومی خود، ضریب خود کفایی را در زمینه محصولات کشاورزی ارتقا داد.
