یازاکو، رحیم حیدری_ ‘بدنبال انتشار خبری در باره تبدیل تبریز به یک شهر فرهنگی دنیا که از سوی رئیس شورای اسلامی تبریز مطرح شد.محمد فرج پور در یاداشتی کوتاه نسبت به این خبر با انتشار عکسی از باجه خالی اطلاع رسانی گردشگری شهرداری تبریز نوشت: توان اداره یک باجه اطلاع رسانی گردشگری را ندارند آن وقت دم از تبدیل تبریز به یک شهر فرهنگی در دنیا می‌زنند.
که بازتاب زیادی در محافل عمومی داشت.دکتر رحیم حیدری استاد گروه جغرافیای دانشگاه تبریز و پژوهشگر آکادمیک در حوزه گردشگری و جهانگردی در گروه کمیته گردشگری خانه توسعه آذربایجان نیز به این مسائل گردشگری تبریز واکنش نشان داد که یاداشت کوتاه این عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز برای تنویر افکار عمومی منتشر میشود:
بی هیچ شکی، غنای تاریخی – فرهنگی تبریز، تقریبا بی بدیل است و بالقوه زمینه های توسعه فرهنگی و رشد اقتصاد گردشگری گونه های تاریخی- فرهنگی بی مانندی دارد.
ظرفیت های تاریخی – فرهنگی تبریز در سطح ملی، نیازی به توضیح و تکرار ندارد. در سطح بین المللی به ویژه از طریق راهبردهای هم افزایی فرهنگی خاصه با کشورهای همسایه، ثروت و سرمایه کم نظیری دارد.
این ظرفیت ها و اشتراکات میتواند به راحتی و با یک مدیریت ساده، به پول تبدیل شود و به مثابه میراث دایمی اقتصادی به نسل های آتی تبریز منتقل شود.
برای مثال: هیچ شهری در ایران مانند تبریز پتانسیل های ایجاد و برگزاری رویداد Event بین المللی در حوزه های فرهنگی-تاریخی ندارد.
با درنظر گرفتن شرایط اقتصادی ملی به ویژه مصرف اغلب منابع طبیعی و چالش های منطقه شمالغرب و تبریز، استفاده اقتصادی از این ظرفیت ها، کمترین کاری است که نسل کنونی این شهر میبایست در قبال فرزندان و نسل های آتی این شهر انجام دهند.
رویداد و فستیوال های بین المللی بخصوص در سطح ملل منطقه ( خاصه کشورهای همسایه ترک) همچون غذا، موسیقی، ادبیات، معماری، صنایع دستی، فرش، محصولات چرم و …، با کمترین هزینه، میتوانند به شکل گیری و ارتقاء بایسته برند فرهنگی- اقتصادی تبریز در سطح بین المللی بیانجامند.
تبریز تنها کلانشهر منطقه است که افزون بر ظرفیت هم افزایی تاریخی- فرهنگی، بخاطر موقعیت جغرافیایی منحصربفرد، فقط با چند ساعت رانندگی میتوان به چندین مقصد و بازار مهم گردشگری خروجی ایران (از جمله عراق، ترکیه، آذربایجان، ارمنستان، گرجستان، ) دست یافت.
این در حالیست که کشورهای زیادی – حتی در منطقه خاورمیانه که شرایط اقتصادی بدی هم ندارند – برای داشتن چنین میراث اقتصادی و ایجاد چنین رویدادهایی، برای خود شناسنامه، برند و هویت تاریخی میتراشند، از مصادره دانشمندان گرفته تا ثبت میراث فرهنگی دیگران بنام خود.
باور اینکه تبریز با این سرمایه و ثروت تاریخی- فرهنگی و موقعیت نسبی منحصربفرد، فاقد رویدادهای خاص خود است، بسیار سخت است.
به اقتضای کار، در دو دهه گذشته چندین بار همکاران فرنگی به تبریز برای کنفرانس (خاصه حوزه گردشگری) آمده اند، از این موضوع خیلی متعجب شده اند که مگر میشود شهری با این همه مولفه و برندهای مهم و منحصربفرد تاریخی-فرهنگی، فاقد رویداد باشد؟! بقول یکی از انها، این نمیتونه مگر اینکه تعمدی باشه و از روی حساب و کتاب و برنامه ریزی….
عبارت “با حساب و کتاب” منو یاد حال و روز خیابانهای خراشیده تبریز امروز انداخت…
