یاز اکو؛ مجید دهقانی- آنچه در ادامه خواهید خواند مروری گذرا به وضعیت دو کشور کره شمالی و کره جنوبی است.
گام نخست: نمای کلی اقتصادی- سیاسی و اجتماعی کره شمالی!
در کره شمالی تنها کسی که حق فکر کردن دارد رهبر حکومت است که فرمانده بزرگ نامیده می شود.
صادرات کره شمالی مواد اولیه و برخی تجهیزات نظامی است و در مقابل مواد نفتی، زغال کک، ماشین الات و مواد خوراکی وارد می‌کند. عمده تجارت این کشور با کشور های چین و روسیه است.
سالیانه چندین هزار نفر از آنها به دلیل گرسنگی می میرند. دولت کره شمالی معمولا کمکهای غذایی خارجی را نمی پذیرد چرا که معتقد است این غذا ها ممکن است روی افکار مردم اثرات نامطلوب بگذارد و باعث تهاجم فرهنگی علیه نظام کمونیستی شود. نیمی از جمعیت کره ی شمالی در فقر مطلق به سر می برند.
پدیده اینترنت در کره شمالی تنها جهت بهره برداری نیروهای امنیتی و طیف خاصی از جامعه وجود دارد. حتی موبایل و دوربین فیلمبرداری نیز جزو ابزار جاسوسی برای دشمن محسوب می شوند.
هر ۵ سال در جمهوری خلق کره انتخابات برگزار می شود. بر روی برگه های رای فقط نام یک کاندیدا وجود دارد.
اقتصاد کره شمالی در سال ۲۰۱۹ میلادی با ۳.۵ درصد رشد منفی، شدیدترین کاهش رشد در دو دهه اخیر را تجربه کرده است.
چین بزرگترین شریک تجاری کره شمالی نیز از شش ماه دوم سال ۲۰۱۷ میلادی اعمال تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل را بر علیه کره تشدید کرده و این مسأله به ضرر بخش صنعتی کره شمالی بوده است.
درآمد سرانه ملی کره جنوبی در سال ۲۰۱۹، در حدود ۲۳ برابر درآمد سرانه کره شمالی بوده است.
گام دوم؛ نمای کلی اقتصادی-سیاسی و اجتماعی کره جنوبی
تلاش برای کاستن از نابرابری های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی از برنامه های حکومت است و حقوق و ازادی های شهروندی درچهارچوب قوانین پذیرفته شده است.
کشور کره جنوبی با رشد چشمگیر توسعه اقتصادی از دومین کشور فقیر جهان در سال ۱۹۴۵ به دهمین اقتصاد جهان در سال های ۲۰۲۰-۲۰۱۹ تبدیل شد. کره‌ای‌ها الگوی توسعه خود را از ژاپن وام گرفته‌اند؛ کره‌ای ها نیز مانند ژاپنی ها توجه ویژه‌ای به نسل جوان و اموزش و پرورش نشان می‌دهند.
کره جنوبی دومین رشد سریع اقتصادی دنیا در چهار دهه اخیر را دارا می‌باشد. فقط ظرف مدت ۴۰ سال، درآمد سرانه بر حسب قدرت خرید، چیزی نزدیک به ۱۴ برابر افزایش یافت.
جمع بندی:
در شاخص های محیط زیست، تولید ناخالص داخلی، توسعه صنعتی، کشاورزی، آموزش، اشتغال، بهداشت، امنیت، مسکن، درآمد خالص سالانه خانوارها، رفاه و خوشبختی و رضایت مندی و نظارت مدنی شرایط کره شمالی نسبت به کره جنوبی قابل مقایسه نیست.
۱ – حجم اقتصاد کره جنوبی دهمین اقتصاد جهان و چهارمین اقتصاد اسیا است و عضو گروه G۲۰ و همچنین دهمین کشور جهان در تولید ناخالص داخلی می باشد.
۲ – کره جنوبی هم اکنون بواسطه شرکت های چند ملیتی با فناوری پیشرفته، مانند سامسونگ و هیوندای-کیا و ال جی، هفتمین صادر کننده بزرگ جهان است و در تولید کشتی و کفش مقام اول جهان را دارد و یکی از تولیدکنندگان و صادرکنندگان عمده لوازم الکترونیک و کالاهای الکتریکی، بیوتکنولوژی، روبات ها ، فولاد و فراورده های پتروشیمی و اسباب بازی جهان است لیک کره شمالی…
۳ – شاخص رشد اقتصادی در نیم قرن اخیر اقتصاد کره جنوبی بطور میانگین ۶% رشد را تجربه کرده است لیک کره شمالی رشد منفی داشته است.
۴ – شاخص نرخ تورم؛ کره جنوبی ۱ درصد است اما اطلاعات دقیقی از نرخ تورم کره شمالی در دسترس نیست.
۵ – شاخص نرخ بیکاری؛ کره جنوبی با داشتن ۳.۷ درصد و کره شمالی با داشتن ۲۵.۶ درصد تفاوت فاحش با هم دارند.
۶ – شاخص آزادی اقتصادی؛ کره جنوبی (۲۰۱۹) در رتبه ۲۳ و کره شمالی در رده ۱۸۰ جهان است.
۷ – شاخص ادراک فساد که بین صفر تا صد ارزیابی می شود؛ شاخص کره جنوبی ۵۶ می باشد که در رده ۵۲ جهان است لیک شاخص کره شمالی ۸ می باشد که در رتبه ۱۶۷ جهان می باشد.
۸ – شاخص زیر خط فقر کره جنوبی ۱۵% و کره شمالی ۵۰% می باشد. حدود یک سوم زنان و کودکان کره شمالی که دو پنجم از جمعیت این کشور هستند.
۹ – شاخص دموکراسی سال (۲۰۲۰) کره جنوبی بیستم و کره شمالی ۱۶۷کشور جهان است.
۱۰ – شاخص تولید ناخالص داخلی (GDP) سال (۲۰۱۹) کره جنوبی ۲۱۳۴ میلیارد دلار و کره شمالی ۴۰ میلیارد دلار، یعنی ۵۰ برابر کمتر از کره جنوبی است.
