به گزارش پایگاه خبری یاز اکو، جوانپور در دو دههی اخیر همواره نامش مابین سیاست و دانشگاه چرخیده است. وی به خاطر شخصیت معتدلی که دارد همیشه مورد قبول جریانهای سیاسی بوده است و به عنوان فردی معتمد و بیطرف در هیئتهای نظارتی انتخاباتی نقش داشته است.
از طرفی برای سالهای متوالی و البته منقطع، در دو برههی متفاوت ریاست دانشگاه آزاد تبریز را بر عهده داشته است. در دورهی اول که مصادف با اواسط دهه ۸۰ بود مدیریت دانشگاه سختیهای خاص خودش را داشت. در دورانی که جمعیت دانشگاه آزاد و واحدهای اقماری تا سی هزار نفر میرسید. از طرفی تراکم بالای دانشجو نیاز به ایجاد تاسیسات و زیرساختها را بالا برده بود و از طرفی فشارهای مختلفی جهت پذیرش انتقال دانشجویان و مدرسان از شهرستانهای دیگر برای تبریز وجود داشت. علیرغم تمام این مشکلات ساخت و سازها به سرعت صورت گرفت و دانشگاه آزادی که در مجتمع اصلی تنها دو ساختمان اصلی و یک ساختمان نیمهکاره داشت به مجموعهی دانشگاهی تبدیل شد.
اما دانشگاه آزاد نیمهی دوم دههی نود تفاوتی اساسی با دوران قبلی داشت؛ نه هیجانات جریانهای دانشجویی آن زمان وجود داشت، نه رقابتی برای کنکور و تعداد دانشجوها سال به سال فروکش کرد بود. حالا مجموعهای معظم ولی خالی از دانشجو با تمام هزینههای ثابتی که با دانشجو و بدون دانشجو باید پرداخت شود. مشکلات بیدانشجویی از یک طرف، تعطیلی حضور دانشجویان در دانشگاه نیز مشکلات را دوچندان کرده است. با همهی این مشکلات مجموعهی زیر مدیریت جوانپور اگر نگوییم کاملا موفق بوده، حداقل نمرهی قبولی گرفته است.
حالا که نام وی به عنوان استاندار مطرح میشود، در صورت تصدی چنین پستی با قدرت تعامل بالایی که ایشان در این سالها با مجموعههای مختلفی اعم از وزارت کشور، وزارت علوم، شهرداری و اکثر نمایندگان مجلس کسب کردهاند، مدیریت نسبتا موفقی برای ایشان میتوان تخمین زد. البته همکاری نمایندگان مجلس با ایشان شرط اصلی موفقیت ایشان چه قبل از انتصاب و چه بعد از انتصاب خواهد بود.