به گزارش پایگاه خبری یاز اکو به نقل از عصر ایران، سید ابراهیم رئیسی در همایش جهاد تبیین که امروز برگزار شد حکم به مردودی ” خیلی از خواص” در قضایای اخیر داد و گفت: “به وظیفه اخلاقی و انقلابی خود عمل نکردند و وقتی از آنها پرسیدیم گفتند از فضای مجازی می ترسیم”.
مشخص نیست آقای رئیسی کدام خواص را مد نظر دارد و آیا او “ممتحن” است یا خود در این دو ماهه نمره قبولی گرفته که دیگران را مردود می داند و مگر کیفیتی که به ریاست جمهوری او در سرد ترین انتخابات تاریخ جمهوری اسلامی انجامید حاوی و حامل این پیام نبود که خودمان کافی هستیم و نه به برجام نیاز داریم نه به حمایت طبقه متوسط. با این وصف چه نیاز به خواص؟
محمود احمدی‌نژاد را می‌گوید که روزه سکوت گرفته و مگر او همچنان در زمره خواص است؟ و تازه او تصور می کرد وقتی با تحلیل هایش فرودستان با خواست های معیشتی بشورند شاید باز کار را به او بسپارند نه وقتی که کانون اعتراض در طبقه متوسط و جوانان باشد.
یا مراد آقای رئیس جمهور از خواص علی لاریجانی است که با همه پیوندها و سابقه دوازده سال ریاست مجلس، حذف شد تا راه برای ایشان، هموار شود؟
یا سید محمد خاتمی را مد نظر دارد که چند بار موضع گرفته و کیهان و اپوزیسیون نپسندیدند.
شاید هم نگران است بخواهند کاسه کوزه ها را بر سر دولت ضعیف او بشکنند چرا که برخی پیشنهاد برگزاری انتخابات زودرس برای بازگشت به برجام را داده اند. پیشنهادی که پذیرش آن اگرچه بعید است ولی معنی آن جز عبور از آقای رئیسی نیست و باقر قالیباف هم مثل قبل تمام قد پشت سر دولت رئیسی نمی ایستد.
نمی شود که به نخبگان توجه نکنند و در رقابت ها دیگران را حذف کنند ولی سر بزنگاه انتظار تایید داشته باشند؛ و تازه مگر ده ها شبکه صدا و سیما با پنج هزار میلیارد تومان بودجه و روزنامه های دولت و شهرداری و خبرگزاری های متعدد و همه هم با پول مالیات و عوارض مردم یک صدا مضامین مورد انتظار آقای رئیسی را کوک نمی کنند؟
مگر ندیدند که نمایندگان مجلس چگونه از امضای اعلامیه درخواست اعدام پا پس کشیدند. از نماینده ای که با پانزده هزار رای وارد این مجلس شده چگونه انتظار دارند خود را در مقابل افکار عمومی حوزه انتخابیه قرار دهد و مسئول اعدام احتمالی افراد شناخته شوند خاصه اگر از شهر و بخش خودشان باشد.
گیرم افرادی که در ادبیات ایشان خواص خوانده می شوند اعلامیه می دادند؛ مگر گوش معترضان به اخوان لاریجانی و ناطق نوری بدهکار است وقتی خیلی هاشان مصطفی تاج زاده را هم نمی شناسند؟ و گیرم سخنی هم بگویند؛ مانع قطعنامه جدید و صعود دلار می‌شود و برای صدا و سیما بیننده و مشتری و برای دولت ارز می آورد؟
به جای گله از خواص بهتر نبود در انتخاب همکاران بیشتر دقت می کرد تا خواص خود را داشته باشد و در این عرصه هم خودکفا شوند؟
فی‌المثل یک روحانی موجه و مقبول همگان را برای وزارت کشور انتخاب می کرد چون از وزیر با نگاه امنیتی و نظامی نمی توان انتظار تحلیل اجتماعی داشت.
مَخلص کلام این که جناب رئیس جمهور، شما خود در حال آزمون دادن اید، آزمون گیرنده و ممتحن نیستید تا دیگران را مردود اعلام کنید.
اگر به احمدی‌نژاد تأسی می کنید که نخبگان را با اشراف اشتباه گرفته بود دست کم در بخش های دیگر جامعه جذابیت داشت اما فغان آنان هم از سر در گمی دولت به آسمان بلند است.
درک می کنیم که ابراهیم رئیسی فاقد گفتمان سیاسی اختصاصی است و سپهر سیاست را با میدان قضاوت اشتباه گرفته و مدام فرمان می دهد و داوری می کند اما آن که از غنیمتی برخوردار می شود باید آماده پرداخت غرامت هم باشد و با تکرار ادبیات رسمی نمی توان توجه ها را به سوی دیگر معطوف کرد.
با این همه ابراهیم رئیسی برای اثبات وفاداری می تواند بخشی از کاستی ها را متوجه دولت خود بداند و این گونه به نظام خدمت کند وگرنه با حمله به کسانی که از قافله کنار گذاشته شده اند مشکلی حل نخواهد شد.
اصلا چه کار به نخبگان و خواص بی معرفت دارند. دولت مردمی که نباید معطل خواص بماند. چرا از پایگاه مردمی خود که مدام به رخ می کشیدند بهره نمی گیرند؟
