یازاکو، جعفر ساعی‌نیا_ تراکتورسازی نه فقط یک بنگاه اقتصادی، بلکه شریان حیاتی اقتصاد آذربایجان شرقی است و مسئولان نمی‌توانند در برابر خبرهای مربوط به آن سکوت کنند.
خبر ثبت شرکت جدیدی در لندن توسط خانواده باویلی تبریزی در روزهایی که کارگران شرکت آهنگری تراکتورسازی ایران حقوق معوقه خود را طلب می‌کنند، افکار عمومی را شوکه کرده است. نام شرکتی تازه با عنوان ULTRA LUXURY Ltd و تاریخ ثبت آن در هفدهم اردیبهشت، درست همزمان با روزهایی که کارگران تبریزی در انتظار پرداخت دستمزد بودند، زنجیره‌ای از پرسش‌ها و ابهامات را به‌وجود آورده است.
چگونه ممکن است مالکان شرکتی که در داخل کشور تقاضای ورشکستگی داده‌اند، همزمان در لندن شرکتی جدید با اهدافی به ظاهر «لوکس» تأسیس کنند؟ آیا این اقدامی برای فرار از تعهدات در ایران است یا صرفاً یک حاشیه‌سازی رسانه‌ای؟
از سوی دیگر، اهمیت این پرونده تنها به وضعیت یک شرکت خصوصی محدود نمی‌شود. تراکتورسازی و زیرمجموعه‌های آن برای اقتصاد آذربایجان شرقی نقشی بنیادین داشته‌اند.
این مجموعه طی دهه‌ها نه‌تنها هزاران فرصت شغلی مستقیم ایجاد کرده، بلکه صدها واحد صنعتی کوچک و بزرگ در زنجیره تأمین خود را فعال نگاه داشته است. هرگونه بحران در این شرکت، مستقیماً به بیکاری گسترده، تعطیلی صنایع جانبی و رکود در بخش مهمی از اقتصاد استان منجر خواهد شد.
کارگران آهنگری تراکتورسازی بارها با تجمعات اعتراضی خواستار پرداخت حقوق و امنیت شغلی خود شده‌اند. تعطیلی یا ورشکستگی این واحد، به معنای ضربه به معیشت صدها خانواده و ایجاد موج تازه‌ای از بی‌اعتمادی نسبت به خصوصی‌سازی خواهد بود. آیا مسئولان سازمان خصوصی‌سازی که این مجموعه را به بخش خصوصی واگذار کرده‌اند، امروز حاضر به پاسخگویی درباره سرنوشت آن هستند؟
افکار عمومی حق دارد بداند:
آیا تقاضای ورشکستگی به صورت رسمی در مراجع قضایی ثبت شده و مستندات آن چیست؟
چرا در شرایطی که کارگران با بحران معیشتی مواجه‌اند، خبر تأسیس شرکتی در لندن منتشر می‌شود؟
چه نهادی مسئول نظارت بر عملکرد مالکان فعلی است و چرا تاکنون توضیح شفافی ارائه نکرده‌اند؟
سکوت در برابر این ماجرا نه تنها اعتماد عمومی را خدشه‌دار می‌کند، بلکه به طور مستقیم بر آینده اقتصادی آذربایجان شرقی اثرگذار خواهد بود. تراکتورسازی بخشی از هویت صنعتی تبریز است؛ نمادی از توان مهندسی ایرانی که در بازارهای داخلی و خارجی جایگاه ویژه‌ای داشته است. اگر چنین واحدی بدون پاسخگویی به سمت ورشکستگی رانده شود، پیام خطرناکی برای آینده صنعت استان و حتی کشور خواهد بود.
باید مسئولان استانی و ملی به صورت شفاف درباره صحت و سقم خبرها توضیح دهند. آیا واقعاً شرکتی در لندن ثبت شده است؟ آیا ورشکستگی آهنگری تراکتورسازی قطعی است؟ و مهم‌تر از همه، چه سرنوشتی در انتظار کارگران و اقتصاد آذربایجان شرقی خواهد بود؟
سکوت و تعلل بیش از این جایز نیست؛ چرا که پشت هر روز تأخیر، زندگی صدها کارگر و آینده صنعتی یک استان در معرض خطر قرار می‌گیرد.