به گزارش پایگاه خبری یاز اکو به نقل از تجارت‌نیوز، گرچه سال‌هاست دولت‌های مختلف موضوع تحریم را بر اقتصاد ایران بی‌اثر می‌دانند، اما اکنون به نظر می‌رسد بیشتر صنایع کشور درگیر خودتحریمی و قوانین دست‌وپاگیر شده‌اند. در این بین اگر نقدی هم از سوی کارشناسان و رسانه‌ها مطرح می‌شود، دولت توپ را در زمین مافیای خودرو می‌اندازد که این بهانه در موضوع واردات خودرو هم مشهود بود. در این باره گفتگویی با معین‌الدین سعیدی، نماینده چابهار، که از حامیان واردات خودرو در مجلس است، انجام داده که در ادامه می‌خوانید.
سال‌هاست بسیاری از مشکلات کشور به موضوع تحریم ربط داده می‌شود. معضلات صنعت خودرو هم از این قاعده مستثنی نیست. آیا مسائلی نظیر ممنوع شدن واردات، ایمنی و کیفیت پایین خودروها ارتباطی به تحریم دارد یا در صنعتی مانند خودروسازی کشور دچار خودتحریمی شده است؟
نه‌تنها در صنعت خودروسازی، بلکه در حال حاضر در بسیاری از حوزه‌ها با خودتحریمی‌های مختلف سفره مردم را دچار چالش کرده‌ایم. بحث خودرو هم یکی از این موارد است؛ گفته می‌شود ۹۰ هزار میلیارد تومان تامین مالی یک‌ماهه خودروسازان است؛ این پول از کجا تامین می‌شود؟ طبیعتاً از جیب مردم.
نتیجه چنین روندی هم اتفاقی جز ثبت پایین‌ترین استانداردهای کیفی و ایمنی نیست. امروز مشاهده می‌کنیم که در ۹۳ درصد موارد ایربگ خودروهای تولید داخل کار نمی‌کند.
در چنین شرایطی عده‌ای به بهانه‌های مختلف در مقام مخالفت با واردات خودرو می‌ایستند. این مسائل که دیگر ارتباطی به تحریم ندارد.
دلیل این بهانه‌گیری‌ها برای واردات خودرو چیست؟
همان‌طور که تقابل قوا سازنده نیست، مماشات بیش از حد برای مخالفت با واردات خودرو حد هم نباید قابل پذیرش باید. وقتی همه ارکان نظام پذیرفته‌اند که این موضوع جزو اولویت‌های کشور است، باید ظرفیت‌های ورود خودروی خارجی به کشور هم فراهم شود.
حال پس از آنکه مجمع تشخیص مصلحت نظام هم هر گونه مغایرت موضوع واردات خودروهای دست دوم با قوانین را رد کرده، شأن نظارتی مجلس هم ایجاب می‌کند که دولت را ملزم با تسریع در روند واردات سازد.
البته در مدت اخیر چنین الزامی اتفاق افتاده، اما گاهی به دلیل تعارفات سیاسی مجلس ورود به موقع ورود نمی‌کند و از ظرفیت‌های قانونی خود بهره کافی نمی‌برد.
البته در موضوع واردات خودرو بحثی مطرح می‌شود و مسئولان دولت و نمایندگان مجلس مافیا را مانع جدی در این مسیر می‌دانند و شخص شما هم نطقی آتشین در این باره داشتید. این مافیا کیست که زور سه قوه به آن‌ها نمی‌چربد؟
نباید مافیا را در یک شخص یا گروه دید. متاسفانه بسیاری از کسانی که آلوده به فساد هستند در بسیاری از نهادهای مهم، تاثیرگذار تصمیم‌ساز شده‌اند.
تفاوتی هم ندارد که این افراد به کدام جناح سیاسی تعلق دارند. متأسفانه در تمام جناح‌های سیاسی رد پایی از آن‌ها مشاهده می‌شود.
برای رسیدن به سرشاخه‌های مافیایی که مدام از آن صحبت به میان می‌آید، کافی است به اظهارات افراد و نهادهایی که پرچم مخالفت با واردات خودرو را در دست گرفته‌اند دقت کنیم، آن‌گاه بسیاری از موارد روشن می‌شود.
آیا منطقی هم پشت این مخالفت‌ها وجود دارد؟ نظر شما درباره تفاوت لندکروز و پژو ۲۰۶ چیست؟
۱۰۰ درصد این دو خودرو با یکدیگر فرق دارند. کافی است ما خود را جای شهروندانی بگذاریم که از حوادث رانندگی آسیب دیده‌اند. کدام خانواده ایرانی را می‌توان پیدا کرد که از این موضوع آسیب ندیده باشد؟
چه حرفی است که بگوییم پژو ۲۰۶ و لندکروز تفاوتی ندارند!
یکی از پیش‌شرط‌های اصلی مجلس در رأی اعتماد به عباس علی‌آبادی، وزیر جدید صمت، به موضوع تسریع در اصلاح و اجرای آیین‌نامه‌های واردات خودرو بود.
البته برخی از کارشناسان و حتی نمایندگان مجلس معتقدند رضا فاطمی‌امین به دلیل ایستادگی و مقاومت در برابر مافیای خود را استیضاح شد. آیا واقعاً وزارت صمت به جنگ با مافیا رفته بود؟
شاید بهتر است نگاه عمیق‌تری به این ماجرا داشته باشیم. موضوع به دوره وزارت یک شخص محدود نمی‌شود. پرسش من این است که آیا ۴۴ سال زمان کافی برای توسعه صنعت خودروسازی یک کشور نیست تا بر افزایش کیفیت و ایمنی خود کار کند؟
نه‌تنها در این مدت چنین اتفاقی رخ نداده، بلکه اگر به مدیران این صنعت ۴۴ سال دیگر هم زمان داده شود، با همین سبک و سیاق راه به جایی نخواند برد.
آنچه مردم با پوست و گوشت و استخوان خود لمس می‌کنند، این است که اگر همین امروز صنعت خودروسازی کشور تعطیل و حقوق کارکنان آن هم تا زمان بازنشستگی از بیت‌المال پرداخت شود، تأثیر منفی صنعت خودروسازی بر زندگی مردم کاهش می‌یابد.
نکته مشخص این است که اگر تولیدکننده‌های خود را در ایران بخشی از مافیا ندانیم، اما روشن است که انحصار کامل بازار در اختیار آن‌هاست. این خودروسازان و مونتاژکاران در این چرخه، واردات خودرو را هم به انحصار خود درآورده‌اند. آیا در چنین شرایطی که آیین‌نامه خودرو هم طوری نوشته شده که فقط آن‌ها شرایط واردات را پیدا کنند، می‌توان به بهبود تولید، کیفیت و قیمت خودرو در ایران امید داشت؟
مسئله اصلی همین‌جاست که چرا باید در واردات خودرو تولیدکنندگان سهمیه داشته باشند؟ چرا استانداردهایی که برای واردات خودروی کارکرده وجود دارد تا این حد سخت‌گیرانه است؟ خودروسازان داخلی کدام یک از استانداردهایی که برای وارداتی‌ها تعریف شده، رعایت می‌کنند؟
ما که نباید مردم را کم‌هوش فرض کنیم! ما وکیل مردم هستیم و نباید خود را قیم آن‌ها در نظر بگیریم.
امروز نارضایتی از صنعت خودروسازی ایران مربوط به یک نفر و دو نفر و هزار نفر نیست. از هر ۱۰۰ نفر، ۹۰ نفر به این وضعیت اعتراض دارند.
دیگر هم با حلوا حلوا گفتن دهن مردم شیرین نمی‌شود. دیگر گوش مردم از انشاا… و وعده و وعیدهای سرگرم‌کننده پر است. تا زمانی که واردات خودرو عملی نشود و مردم خودروهای خارجی را در بازار نبینند، حرف زدن در مورد آن بی‌فایده است.
به فرض آزاد بودن رسانه و مطبوعات، اگر رسانه‌های بخواهند رد مافیای خودرو را بگیرند، به‌عنوان نماینده مجلس چه توصیه‌ای دارید؟ رد پای این مافیا را از کجا می‌توان پیدا کرد؟
از هر جایی که با بحث واردات خودرو مخالفت می‌کند. امروز چه توجیهی برای مخالفت وجود دارد؟ مخالفان چه مبنایی برای مخالفت خود دارند؟
شاخه‌های فساد در همه ارکان کشور مشاهده می‌شود و در آن هیچ تردیدی نیست. متأسفانه در بسیاری از مراکز تصمیم‌گیری اصلی کشور شاهد چنین نفوذی هستیم.
برخی که به‌تظاهر یقه بسته‌اند و محاسن بلند و پیشانی پینه‌بسته دارند، مصادیق بارزتری از نفوذ و ریا شده‌اند. امام خمینی (ره) که بزرگ‌ترین عارف قرن بودند، پیشانی پینه بسته‌ای نداشتند.
زمانی که «مشاور رئیس دولت در امور روحانیت» می‌گوید از ۷۵ هزار مسجد ۵۰ هزار مسجد بسته شده‌اند، کسی آن‌قدر حساس نمی‌شود، اما موی دختران این سرزمین حساسیت آن‌ها را برمی‌انگیزد.
متاسفانه نفوذ و فساد در بسیاری از ارکان تصمیم‌گیر رسوخ پیدا کرده و امیدوارم دستگاه‌های نظارتی در این زمینه ورودی جدی داشته باشند. چراکه من بیش از هر چیزی نگران پدیده ریا در کشور هستم.
