یازاکو، پریسا رضاپور_ از چند ماه قبل در ناحیه ای دور از دید و محصور در میان تپه هایی کم ارتفاع و در فاصله حدوداً ۱۰ کیلومتری غرب تبریز، چاه هایی عمیق حفر شد. سپس پیرامون آن فنس کشی شد و یک ساختمان سوله مانند نیز در وسط آن احداث شد. در یک ضلع از درب ورودی آن پرچم ایران و در ضلع دیگر پرچم شرکتی بنام «پترو زیست شیمی» نصب شده است. طبق آنچه که در سامانه رسمیو ثبت شده است، این شرکت مجوز «تولید، تصفیه و بی خطر سازی پسماندهای ویژه (خطرناک) صنعتی و پزشکی به روش تثبیت و جامدسازی» را در سال ۱۳۹۹ اخذ کرده است. (https://rasm.io/company/14004091839) در همین سامانه محل فعالیت شرکت مذکور، همین نقطه ثبت شده است.
طبق اخباری که در ابتدا به طور غیر رسمی به گوش می رسد، بناست که این شرکت در این محل به امحاء زباله های بیمارستانی بپردازد.
به نظر می رسد در اعطا مجوز به این شرکت اولیه ترین ملاحظات بهداشتی و ایمنی رعایت نشده است. اولاً فاصله هوایی این محل با دو روستای دارای سکنه که با محل دفع پسماند کمتر از ۵ کیلومتر است.
ثانیاً در فاصله کمتر از یک کیلومتری آن ده ها ساختمان و ویلا (هرچند غیر مجاز) ساخته شده است، ساختمان هایی که افراد زیادی به طور مکرر به آنها رفت آمد و می کنند و حتی اقامت شبانه روزی دارند. البته برخی از این ساختمان ها مجوز دارند. این مجاورت می تواند به گسترش انواع بیماری ها و پخش شدن میکروب ها و ویروس های خطرناک منجر شود.
طبق ماده ۶۳ دستور العمل جمع آوری و دفع پسماندهای بیمارستانی، «مکان استقرار سیستم مورد استفاده در خصوص سیستم های متمرکز باید از نظر فنی و خروجی آلاینده ها به تأیید سازمان برسد». همچنین، در پیوست شماره ۳ این دستورالعمل آمده است :«محل دفن باید از محل مسکونی دور باشد و در جایی واقع شود که مطمئن باشیم آبهای سطحی یا زیر زمینی آلوده نمی شوند. منطقه نباید در معرض سیل یا فرسایش باشد. محل دفن توسط سازمان حفاظت محیط زیست تعیین می گردد.» (http://www.environmentalhealth.ir/) بر مبنای آنچه که مشاهده می شود، ظاهراً ضوابط مذکور در مورد انتخاب محل مورد نظر رعایت نشده است.
