به گزارش پایگاه خبری یازاکو به نقل از “ورزش سه”، این نظرسنجی ورود به یکی از مناقشه‌برانگیزترین مسائل فوتبال ایران است، در فوتبالی که حداقل سه باشگاه داعیه عنوان پرهوادارترین تیم را دارند و خود را مستحق آن می‌دانند. نکته جالب اینکه روز گذشته محمدرضا زنوزی، مالک باشگاه تراکتور، بار دیگر این ادعا را تکرار کرد و حتی مدعی شد که تراکتور «پرهوادارترین تیم آسیا» است.
زنوزی ادله خود را حضور پرشور تماشاگران در ورزشگاه یادگار امام می‌داند. استادیومی که به گفته منابع رسمی، ۶۶ هزار صندلی در خود دارد اما در بازی با سپاهان، روز بسیار متفاوت و عجیبی را پشت سر گذاشت. استادیوم یادگار در بازی با پرسپولیس و الشارجه نیز برای این فصل پُر شد اما در دیدار مقابل سپاهان با استقبال عجیب و کم سابقه همراه بود.
این بازی ساعت ۱۹:۳۰ برگزار شد، اما ساعت دو بعد از ظهر تمام ظرفیت جایگاه طرفداران تیفوسی پر شد و چهار ساعت مانده به شروع بازی هم تمام صندلی‌ها، راهروها و حتی دیواره‌ها نیز به تسخیر هواداران درآمد.
نکته جالب اینکه در این بازی قسمتی از بیرون ورزشگاه هم تبدیل به جایگاه تماشاگران تراکتور شد و حتی به گفته شاهدان عینی، هزاران هوادار هم بدون تماشای بازی به خانه برگشتند تا همه روی این موضوع به اتفاق نظر برسند که تعداد طرفداران بیشتر از ظرفیت ورزشگاه است.
نکته جالب اینکه ورزشگاه آزادی با ظرفیت هفتاد و چند هزار نفری (بعد از صندلی‌گذاری طبقه دوم) سال‌ها با عنوان استادیوم صدهزارنفری در ایران شناخته می‌شد و بازی معروف استقلال و پرسپولیس در سال ۱۳۶۱ هم ۱۲۰ هزارنفری تخمین زده شده بود. پس از آن مسابقه تراکتور در سال اول حضور در لیگ برتر در مسابقه‌ای مقابل فجر سپاسی رکورد عجیبی را در حضور تماشاچی در ورزشگاه و اطراف آن ثبت کرد که البته دقیق نبود، اما ممکن است این حدنصاب هم در طول این سال‌ها شکسته شده باشد، همان‌طور که در بازی دیروز بدون آنکه متوجه تعداد دقیق هوادار شویم مشخص بود که جمعیت در بالاترین حد ممکن در فوتبال ایران است.
در این بین چندین و چند بازی پرتماشاگر در ورزشگاه آزادی هم برگزار شد و حتی همین حالا پرسپولیس با پنج میزبانی ۱۰۰ هزار نفری، رکورددار لیگ قهرمانان آسیا لقب بگیرد که در این بین بازی نیمه نهایی با السد و فینال با کاشیما آنتلرز شاید پرتماشاگرترین آنها باشد. همچنین بازی استقلال با برق شیراز در لیگ پنجم و پرسپولیس با سپاهان در لیگ هفتم در ذهن تمام هواداران فوتبال مانده که شاید نکته اصلی آنها این باشد که بخش بزرگتر ورزشگاه (طبقه دوم) صندلی‌گذاری نشده بود و امکان حضور پرشمار و فشرده هواداران در این سکوهای سیمانی بیشتر میسر بود.
اما برگردید به بازی تراکتور – سپاهان؛ عدد نهایی چقدر است؟ صد هزار نفر؟ شاید کمی کمتر و شاید هم بیشتر. چه خوب که در بازی بعدی روشی برای شمارش نفرات حاضر در ورزشگاه در دستور کار قرار بگیرد.
