به گزاش یازاکو، جمعه شب، خیابان‌های تبریز به صحنه‌ای از شور، اشک و شادی بی‌نظیر تبدیل شد؛ جایی که مردم با پرچم‌های قرمز، فریادهایی از ته دل سر می‌دادند: تراختور قهرمان!
از خیابان تا قلب مردم
در میدان ائل گلی، جمعیتی بزرگ گرد آمده است. صدای بوق ماشین‌ها، موسیقی زنده و شعارهای پرشور، شب را به روزی روشن و پرحرارت بدل کرده بود. «این قهرمانی فقط یک جام نیست، یه زخم کهنه بود که حالا التیام پیدا کرد»، این را آقای محمودی، هوادار ۶۵ ساله تراکتور با چشمانی پر از اشک می‌گوید. او از روزهای سخت تیم یاد می‌کند، از بازی‌هایی که تراکتور به ناحق باخت و از نسلی که با عشق به این تیم بزرگ شد.
سمیه، دانشجوی جوانی که با پرچم بزرگ تراکتور روی دوشش در خیابان امام قدم می‌زند، می‌گوید: «ما با تراکتور زندگی می‌کنیم. قهرمانی‌اش، قهرمانی همه مردم آذربایجان است. امروز صدای ما به همه ایران رسید.
