به گزارش یازاکو، بازار تبریز، بزرگ‌ترین بازار مسقف جهان و یکی از باارزش‌ترین میراث‌های معماری ایران، امروز با تهدیدی روبه‌روست که نه از فرسایش زمان، بلکه از مداخلات ناپایدار انسانی ناشی می‌شود. طرح جدیدی که برای گازرسانی به این مجموعه تاریخی در نظر گرفته شده، می‌تواند باعث ایجاد تغییرات ساختاری و خدشه به اصالت این بافت تاریخی شود؛ امری که طبق ضوابط یونسکو، می‌تواند منجر به حذف این اثر از فهرست جهانی شود.
این بازار که قدمتش به بیش از هزار سال پیش بازمی‌گردد، نه‌تنها مرکز تجارت و فرهنگ در قلب تبریز است، بلکه به عنوان یک شاهکار معماری اسلامی، در در تاریخ ۳۱ تیر ۱۳۸۹ خورشیدی (برابر با ۲۲ ژوئیه ۲۰۱۰) در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد. اما بر اساس گزارش کارشناسان میراث فرهنگی، اجرای پروژه گازکشی بدون رعایت دقیق ضوابط فنی و حفاظتی، ساختار خشتی و آجری بازار را تهدید می‌کند
یونسکو معیارهایی سخت‌گیرانه برای حفظ اصالت مکان‌های ثبت‌شده دارد. ورود تأسیسات مدرن، بدون هم‌خوانی با ساختار تاریخی، می‌تواند مصداق تغییر ناموجه و نابودی تدریجی ارزش‌های میراثی باشد.
بناهای تاریخی، همچون انسان، نیاز به مراقبت دارند؛ مراقبتی آگاهانه، مسئولانه و علمی. اگرچه گازرسانی می‌تواند رفاه کسبه بازار را افزایش دهد، اما سوال اصلی این است: آیا این رفاه موقتی، ارزش نابود شدن جایگاهی جهانی را دارد؟
در شرایطی که کشورهای مختلف برای ثبت یک اثر در فهرست جهانی، سال‌ها تلاش می‌کنند، ایران ممکن است با بی‌توجهی به استانداردها، یکی از گران‌بهاترین آثار خود را از دست بدهد. بازار تبریز فقط یک مکان تجاری نیست؛ حافظه جمعی یک ملت است.