به گزارش پایگاه خبری یاز اکو، هر سال در آستانه بازگشایی مدارس، شور و شعف خاصی بین دانش آموزان حاکم می‌شود و آنها با خرید لباس، کیف، کفش و از همه مهمتر لوازم التحریر مورد نیاز خود به استقبال سال تحصیلی جدید می‌روند. اما دو سالی می‌شود که ویروس منحوس کرونا این شور و شعف را از خانواده‌ها و دانش آموزان گرفته و آنها را از محیط آموزشی دور کرده است. اما این عامل باعث نشده والدین دغدغه تأمین لوازم التحریر فرزندان خود را نداشته باشند.
لوازم التحریری که در بازار فراوان است و گران. داخلی و خارجی هم فرقی نمی‌کند.عده‌ای به دنبال کالای خارجی و برندی خاص هستند و عده‌ای هم فقط مشتری جنس ایرانی می‌باشند. در این میان لوازم التحریر خارجی متنوع اند و متناسب با ذائقه و سلیقه خانواده‌ها و کودکان ساخته شده اند.
هرچند کالای داخلی از کیفیت قابل قبولی برخوردار است ولی برخی والدین فکر می‌کنند اگر برای فرزندان شأن لوازم التحریر خارجی و متنوع بخرند آنها بهتر درس می‌خوانند. این تفکر غلط باعث می‌شود کودک عادت و فرهنگ استفاده از کالای وطنی را یاد نگیرد. مصرف جنس خارجی و بی رغبتی به تولید داخل ضربه به اقتصاد ملی است.
این روزها حال تولید داخلی خوب نیست. تداوم بیماری کرونا و مشکلات اقتصادی باعث شده است رکود بر بازار لوازم التحریر حاکم باشد و تولیدکنندگان لوازم التحریر با کاهش چشمگیر فروش محصولات خود مواجه شوند. چه هم قدرت خرید مردم در این سال‌ها کاهش یافته و هم تکنولوژی در سیستم آموزشی کشور جایگزین نوشت افزار شده است.
هنوز باور نادرست بی کیفیت بودن کالای داخلی در ذهن جامعه ایرانی حاکم است. فرهنگ‌سازی لازم در بازار نوشت‌افزار انجام نشده است و همچنان بی‌علاقگی مردم به تولیدات داخلی بر فرهنگ دیرینه «کالای خارجی بهتر است» استوار مانده است. همین عامل باعث شده است برخی تولیدکنندگان به جای نام و برند خود نام یک برند معروف خارجی را حک و از طرح‌هایی با نمادهای غربی در تولیدات خود بهره ببرند.
از طرف دیگر تولیدکنندگان وطنی می‌گویند لوازم التحریر داخلی هیچ تفاوتی با مشابه خارجی ندارند و تمام استاندارهای لازم را دارا می‌باشد و حتی دستگاه برخی از کارخانه‌های ایرانی پیشرفته‌تر و به روزتر از دستگاه‌های کشورهای دیگر است.
متأسفانه در سال‌های اخیر واردات بی رویه و قاچاق در این صنف زیاد شده است و تولید کننده داخلی بیش از ۳۰ درصد تولید انجام نمی‌دهد. زیرا وقتی کالاهای چینی یا ترکیه‌ای در داخل به وفور دیده می‌شود تولیدکنندگان هم به دلیل قیمت تمام شده بالا نمی‌تواند با آنها رقابت کند.
واردات بر صنعت لوازم‌التحریر آسیب زیادی وارد کرده و تولیدکنندگان هر سال با ضررهای هنگفتی روبه‌رو می‌شوند، این در شرایطی است که تولیدات داخلی می‌تواند نیاز کشور را تأمین کنند و حتی مازاد تولید را به کشورهای مختلف صادر کنند؛ چرا که ظرفیت تولید کشور در نوشت افزار، چهار برابر نیاز بازار است.
واردات بی رویه نوشت افزارهای خارجی باعث شده است بسیاری از کارگرهای ایرانی بیکار بماند و برخی از کارخانه‌ها بیشتر از یک شیفت کار نمی‌کنند و یا تعطیل شده اند. از طرفی انبوه کالاهای خارجی توان رقابت را از تولید لوازم التحریر ایرانی گرفته است.
واقعیت این است که خارجی‌ها با نیازسنجی درست بازار ایران و توجه به تغییر ذائقه‌ها ۶۰ درصد بازار نوشت‌افزار را در دست گرفته اند و محصولاتی با طرح و نقش‌های مورد پسند کودکان ایرانی تولید می‌کنند که به نظر می‌رسد هم مسئولان و هم تولید کنندگان داخلی باید در این زمینه هوشمندانه عمل کنند.
دولت سیزدهم باید در راستای عمل به شعار سال، پشتیبانی‌های لازم را از تولیدکنندگان داخلی داشته باشد. این پشتیبانی شامل جلوگیری از قاچاق و ممنوعیت واردات بی رویه اجناس مشابه خارجی است. همچنین دولت موانع پیش پای تولید کننده را رفع کند. موانعی که قیمت تمام شده لوازم التحریر را افزایش می‌دهد و نمی‌گذارد تولید داخلی با رقبای خارجی رقابت کند.
