به گزارش پایگاه خبری یاز اکو، دکتر توحید ملک زاده نوشت: ترکان باستان مدتهای مدیدی با اسامی دیگری همچون هون، ماساژئت، ساکا، خزر و …. نامیده می شدند. با ظهور امپراطوری گوک/ گوگ تورک کلمه تورک نام مشترک اقوامی گردید که دارای زبان و فرهنگ مشترک ترکی بودند.
تمدن کورقان، سنت عاشیقی و قوریلتای/قورولتای از مهمترین وجوه مشترک ترکان باستان بوده است.
قدیمی ترین اطلاعات ما از قورولتای یا مجلس مشورتی ترکان از مانناهای باستان است که شاه ماننا در اداره کشور با شیوخ و بزرگان ماننا مشورت می نمود. مانناها سه هزار سال قبل در آذربایجان باستان دولت معظمی داشتند که یکی از نمودهای هنری آنرا می توان جام باشکوه طلایی حسنلوی نقده و کاشی های لعابدار زیوه سقز برشمرد.
پارتها که دولت معظم اشکانیان را تاسیس کردند نیز دارای مجلسی بودند که همچون قورولتای ریش سفیدان و بزرگان دولت در آن به ابراز نظر می پرداختند.
سیستم قورولتای در میان مغولان نیز رواج داشت و تموچین نیز در یکی از قورولتای های مغولان چنگیزخان لقب گرفت و خان کل مغولها گردید. در دورانهای بعدی مخصوصا ایلخانی نیز انتخابات خان ایلخانی طی قورولتای انجام می گرفت.
در دوران های بعدی در قورولتای دشت مغان نادرشاه افشار به شاهی انتخاب گردید.
سنت قورولتای در دوران قاجار جایش را به مجلس شورا داد که در دور اول، افراد مختلفی از عموم صنوف اعم از شاهزادگان و روحانیون و اصناف و تجار در آن شرکت داشتند.
